Ελλήνων παρακαταθήκες: ποίηση του Κυριάκου Ολυμπίου

Κάτω από τη σειρά «Μικρά Ποιητικά», εντάχθηκε από τις εκδόσεις Αιγαίον, το έργο του Κυριάκου Ολυμπίου «Ελλήνων παρακαταθήκες» που κυκλοφόρησε το 2013.

Το βιβλίο ξεκινά με δύο παραβολές του Αντισθένη:

«Όποιος φοβάται τους άλλους, γίνεται δούλος χωρίς να το καταλάβει» και

«Οι πόλεις χάνονται, όταν δεν μπορούν να ξεχωρίσουν πια τους κακούς από τους καλούς».

Ακολουθούν 13 ποιήματα μέσα από τα οποία ο Ολυμπίου εκφράζει την αγάπη αλλά και την αγωνία του για την Ελλάδα αλλά και για την ιδιαίτερή του πατρίδα, την Κύπρο. Στίχοι βαθιά συναισθηματικοί επηρεασμένοι από ιστορικά και πολιτικά γεγονότα.

Στο ποίημα «Ελλάδα μου εσύ» ο ποιητής εκφράζει τον πόνο αλλά και την αγανάκτησή του για την κατάσταση στην οποία «κάποιοι» έχει φέρει την Ελλάδα. Το ποίημα πάντως τελειώνει υιοθετώντας τον αισιόδοξο στίχο του γνωστού στρατιωτικού εμβατηρίου «Ελλάδα μου εσύ, ποτέ δεν πεθαίνεις γιατί μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνεις και ξανά προς τη δόξα τραβάς…».   

«Ελλάδα μου, ωραία Ελλάδα» είναι ο τίτλος του μεγαλύτερου σε έκταση ποιήματος της συλλογής το οποίο ουσιαστικά είναι ένας ύμνος για την Ελλάδα, την ιστορία της, αλλά και τις φυσικές της ομορφιές. Και αυτό το ποίημα τελειώνει επίσης με τον αισιόδοξο και προφητικό στίχο: «Ελλάδα, πλέοντας τώρα στα στενά, να προσμένεις, να υπομένεις, να περιμένεις ξανά… …για να’ ρθει το χιλιάρμενο»

[Σημ: Το χιλιάρμενο (πολλά πλοία) αποτελεί μέρος της προφητείας του Κωσμά του Αιτωλού. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι η συγκεκριμένη προφητεία, η οποία εκπληρώθηκε, αναφερόταν στη ναυμαχία του Ναβαρίνου που σήμανε την οριστική ήττα των Οθωμανών και τη δημιουργία Ελληνικού κράτους. Για κάποιους το χιλιάρμενο είναι επίσης μια προφητεία για την απελευθέρωση της Κωνσταντινούπολης].  

Ακολουθεί το ποιήματα «Έλληνας μέχρις εσχάτων», το οποίο θεματικά έχει την ίδια έμπνευση και προσανατολισμό με τα δύο πρώτα.

Μια ρήση του Πλήθωνα Γεμιστού: «Εσμέν Έλληνες το γένος, ως η τε φωνή και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί» ο Ολυμπίου εισάγει τον αναγνώστη στο –μη διακριτό- δεύτερο μέρος του βιβλίου όπου περιλαμβάνονται τα «κυπρολογικά» ποιήματα. Πηγή έμπνευσης για αυτά τα ποιήματα είναι οι σκλαβωμένες από τους τούρκους πόλεις της Αμμοχώστου και της Κερύνειας: Αμμόχωστος, γλυκιά πατρίδα μου εσύ -- Μέχρι εκείνης της μέρας την αυγή – Όταν η ελευθερία σου θα ξεχειλίσει – Θα είναι εκεί, πιστή για πάντα – Εσύ ήσουνα πάντα στη ψυχή μου – Μια ιστορία αθάνατη – Αγαπημένη μου Αμμόχωστος – Αμμόχωστος, πανέμορφη, μα σιωπηλή – Κερύνεια μου, δώσμου τον φόβο σου – Πως να σε ζωγραφίσω Κερύνεια μου.

ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ, ΠΙΣΤΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

Έναν αέρα ούριο και ένα καράβι,

αυτό χρειάζομαι, για να σαλπάρω,

να πλεύσω, μέσα απ’ της ψυχής μου το καμίνι,

να πλεύσω σε εκείνην, την γλυκιά μου Αμμόχωστο,

σε εκείνης το λιμάνι, που μου έδινε ζωή, πνοή

να ξεκινήσω έτσι ένα ταξίδι, έστω και μόνος

και μέσα απ’ τα συντρίμμια της να ξαναγεννηθώ.

Δεν περιμένω τίποτα πια από εσάς,

γιατί είστε ξένοι, δεν την πονάτε,

μα δεν βιάζομαι καθόλου,

γιατί τώρα πια το ξέρω,

ότι ο πολυπόθητος μου φάρος,

η γλυκιά μου Αμμόχωστος,

θα με περιμένει μες στο σκοτάδι της.

Κι ας στο σκοτάδι της μέσα χάθηκε,

σκοτάδι που άπλωσαν δικοί και ξένοι,

κι ας με παρέσυραν με τις σειρήνες τους,

κι αν ακόμη αργήσει να φάνει, τούτη η μέρα,

εκείνη, η γλυκιά μου Αμμόχωστος,

θα είναι εκεί, πιστή για πάντα

όπως παλιά, για να με περιμένει!!!

Ολυμπίου, Κυριάκος. Ελλήνων παρακαταθήκες. Λευκωσία, Εκδόσεις Αιγαίον, 2013.