Αυγής χρώματα: ποίηση του Γιώργου Αρέστη - 3 ποιήματα από τη συλλογή

 

ΣΤΗ ΜΙΚΡΗ ΜΑΣ ΠΟΛΗ. ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ’60

«Η Αμμόχωστος. Πόσο την πεθύμησα. Τίποτα δεν υπάρχει στον κόσμο που να μου

δίδει την αίσθηση της Γυναίκας όσο η Αμμόχωστος. Είναι απ’ τα ωραιότερα μέρη

της γης. Δε θά ’θελα να πεθάνω πριν ξαναπάω στην Αμμόχωστο.»

Νίκος Καζαντζάκης

 

Τα ελληνοπρεπή με κίονες της Ιωνίας προπύλαια στο γυμνάσιο,

σκηνικό επιβλητικό για την Μήδεια.

Τέλειο για την εξ ύψους εμφάνιση του από μηχανής θεού.

Το εωθινό και η γαλανόλευκη στο στάδιο

και ύστερα η πρωινή παρέλαση στους έρημους δρόμους,

με τις αγουροξυπνημένες κυράδες στα μπαλκόνια

να φωνάζουν ζήτω. Ζήτω η Ελλάδα.

Υπάρχουν ακόμη τα λευκά στους δρόμους και στους τοίχους

συνθήματα που λίγο πριν τα κυνηγούσαν οι αποικιοκράτες.

Και συμβάντα καθημερινά στη μικρή μας πόλη.

Οι γάτοι στην αυλή μιας σεβάσμιας δέσποινας,

όταν τους καλούσε για γεύμα, και οι φωνές

κάτι παιδιών στη δίπλα αυλή, όταν τραβούσαν τον αετό όλο ψηλότερα

να φτάσουν τους μακρινούς αιθέρες.

Οι θαλασσινοί περίπατοι μελαμψών καλλίγραμμων κοριτσιών,

με μάτια μελιά ή στο χρώμα τ’ ουρανού και του αιγιαλού.

Αυτά τ’ απλά και άλλα τόσα μικρά και ασήμαντα

στην μικρή μας πόλη του ’60.

Και ακόμη τα κρίνα τα λευκά που ανάδινε

η καυτή άμμος και τ’ ανάσταινε η δρόσος της αλμυρής θάλασσας.

 

Και κάτι ακόμα. Η ευωδία λεμονανθών στον Άγιο Μέμνονα,

εκεί στο πατρικό σπίτι στη μικρή μου πόλη του ’60.

Αυτά τ’ ασήμαντα και ωραία σήμερα μ’ ευφραίνουν, και με κρατάνε

στους χαλεπούς καιρούς που μας πρόλαβαν.

Ο από μηχανής θεός δεν εμφανίζεται πια στα προπύλαια.

Τον αφανίσαμε ή ίσως αυτός μας εγκατέλειψε.

Τα προπύλαια δεν είναι πλέον σκηνικό ελκυστικό.

Οι κίονες γυμνοί και μόνοι παρέμειναν ορθοί

ν’ ατενίζουν την άδεια πόλη σε μια απέλπιδα αναμονή.

Στη μικρή μας πόλη του ’60 περιφέρονται τώρα αρουραίοι,

οχιές, φαντάσματα και οι ερινύες

μαζί με τις ερπύστριες και τα πολυβόλα.

 

Πρωταράς

Απρίλιος 2021

 

 

 ΑΥΓΗΣ ΧΡΩΜΑΤΑ

Μ’ ευφραίνουν της αυγής τα χρώματα

όταν ο ήλιος πολύχρωμα τα σύννεφα ζωγραφίζει

Χρώματα της φωτιάς και των ρόδων χρώματα.

Όταν τα γιορτινά της η φύση ενδύεται

Αγαλλίαση προσφέροντας στην οικουμένη

και τους ανθρώπους καλεί

την μιζέρια να λησμονήσουν

για λίγο το θείο ν’ αγγίξουν.

Μ’ ευφραίνει να βυθίζομαι στην πανδαισία των χρωμάτων

της αυγής μιας καινούργιας

ευέλπιδας μέρας.

Όταν ο μέγας ήλιος αναδύεται θεός, φωτοδότης

για νέο ταξίδι, στους ανοιχτούς, πλατιούς ουρανούς,

όπου το φως του αστείρευτο μένει, εσαεί ζωοποιόν, μεγαλειώδες.

 

Πρωταράς

20 Οκτωβρίου 2023

 

 

 ΖΗΣΕ ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ

Μη χαραμίζεσαι στα μικρά και ευτελή.

Μη σπαταλάς τη ζωή σου σε ασήμαντα και ανούσια.

Σε αστείες μικροϊστορίες της στιγμής.

Βυθίσου στον ατέρμονα χρόνο.

Ταξίδευε μαζί του σε ωραία και γενναία.

Στη μουσική, στην ποίηση, στις τέχνες.

Την αλήθεια κυνήγα ώς το τέρμα.

Μη χαραμίζεσαι σε δόγματα, τυπολατρίες, ανούσιες θεωρίες

περί θρησκείας, περί κολάσεως και παραδείσου.

Τα δεσμά λύσε του σκοταδισμού, του φτιαγμένου

από τον άνθρωπο θεού.

Τίμα την ανθρώπινη φύση του,

μην τη στρεβλώνεις.

Αγάπησε, λάτρεψε τον άνθρωπο,

την ομορφιά του, την ωραία ψυχή του, τον εντός σου Θεό.

Την εντός σου φλόγα άσβεστη κράτα,

καλύτερο κτίσε τον κόσμο ξανά...

 

Κυνήγα τον έρωτα, ζήσε με πάθος τη ζωή.

Στιγμές εξαίσια ευδαίμονες μην απορρίπτεις,

ευκαιρίες μοναδικών απολαύσεων βίωσε.

Βυθίσου στον χρόνο και άφησε να ταξιδεύεις μαζί του,

σε πελάγη πλατιά, σε ορίζοντες μακρινούς.

Στο τέρμα φτάσε δικαιωμένος,

όχι γι’ αυτά που δεν έζησες μετανοιωμένος.

Εκεί το άυλο φως και ο δικός σου αιώνιος Θεός.

 

Doha, Qatar

6 Μαρτίου 2023