Βάλτε να πιούμε: ένα τραγούδι συμφιλίωσης με τον θάνατο

Ο ποιητής Κ. Καρθαίος (1878-1950) και ο τραγουδιστής Θάνος Ανεστόπουλος (1967-2016)

Το «Βάλτε να πιούμε» είναι ένα υπέροχο μελωδικό τραγούδι σε στίχους Κλεάνδρου Καρθαίου (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Κλέανδρου Λάκωνα, 1878-1950)*.

Τους στίχους μελοποίησαν τα Διάφανα Κρίνα και το τραγούδι με τίτλο «Βάλτε να πιούμε» συμπεριλήφθηκε στον δίσκο τους «Κάτι σαράβαλες καρδιές» (1998) και το ερμήνευσε ο τραγουδιστής του συγκροτήματος Θάνος Ανεστόπουλος.

Κύριο θέμα του υπαρξιακού αυτού τραγουδιού είναι ο θάνατος:

Πες μας που πάει ο άνθρωπος τον κόσμο σαν αφήνει;

Πες μας που πάει ο άνεμος, που πάει η φωτιά σαν σβήνει;

Σκιές ονείρων είμαστε, σύννεφα που περνούμε

Μέρες Αργίας: ένα τραγούδι από τα Διάφανα Κρίνα σε στίχους Διονύση Καψάλη

"Μέρες Αργίας" ονομάζεται το τραγούδι του συγκροτήματος "Διάφανα Κρίνα" το οποίο συμπεριλαμβάνεται στο άλμπουμ του 1996 "Έγινε η απώλεια συνήθειά μας".

Οι στίχοι του τραγουδιού είναι του Διονύση Καψάλη και είναι παρμένοι από την ομώνυμη συλλογή «Μέρες Αργίας» του 1995. 

Συγκεκριμένα, η συλλογή αποτελείται από 15 σονέτα και αυτό που μελοποιήθηκε από τα Διάφανα Κρίνα είναι το σονέτο αριθμός ΙΧ.

Ποιητικό αφιέρωμα "Κύπρος - Ιούλιος 1974"

Το ιστολόγιο «Ποιητικοί Διάλογοι» έκανε αφιέρωμα με ποιήματα που έχουν στη θεματολογία τους τα γεγονότα που πραγματοποιήθηκαν στην Κύπρο τον μαύρο Ιούλιο του 1974 καθώς και των συνεπειών τους: Πραξικόπημα, Τουρκική Εισβολή, Κατοχή, Αγνοούμενοι, Προσφυγιά.

Η πρωτοβουλία ανήκει στον ποιητή Ανδρέα Καρακόκκινο.

Η βιβλιοθήκη και ο βαθύς ρατσισμός μας

(Άρθρο της Μερόπης Μωϋσέως από το Παράθυρο της εφ. Πολίτης 8/7/2019)

Δεν το συνηθίζω, θα γράψω όμως σήμερα μια προσωπική εμπειρία που αφορά άμεσα την Κυπριακή Βιβλιοθήκη και που καταδεικνύει, θεωρώ, ότι τα προβλήματά της είναι πολλά, βαθιά και μάλλον άλυτα, αν δεν χτυπηθούν στη ρίζα τους.

Τον περασμένο Απρίλη συμμετείχα με πολλούς άλλους ανθρώπους στις εκδηλώσεις της δράσης “Η Λευκωσία που διαβά-Ζει”, τις οποίες οργάνωσαν οι Εκδόσεις Εν Τύποις με αφορμή τη Μέρα Βιβλίου. Μία από τις εκδηλώσεις ήταν μια περιδιάβαση σε βιβλιοθήκες και βιβλιοπωλεία στην παλιά πόλη.

Κρατική Βιβλιοθήκη… στο ράφι

(Άρθρο της Μερόπης Μωϋσέως από το Παράθυρο της εφ. Πολίτης, Κυριακή 7/6/2019)

Με τον νόμο του 1987 ιδρύθηκε η Κυπριακή Βιβλιοθήκη αλλά ποτέ δεν αναβαθμίστηκε, με αποτέλεσμα να λειτουργεί σήμερα ως να μην υπάρχει. Το επείγον θέμα της στέγασής της παίρνει ξανά παράταση.

Τις μέρες που ο υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού Κώστας Χαμπιαούρης υπέγραφε μνημόνιο συναντίληψης για συνεργασία μεταξύ της Κυπριακής Βιβλιοθήκης και της Εθνικής Βιβλιοθήκης του Ιράν, γινόταν γνωστό ότι το Υπουργικό Συμβούλιο της κυβέρνησης Αναστασιάδη αποφάσιζε να αναιρέσει απόφασή του, του 2015, με την οποία παραχωρούσε τεμάχιο στην περιοχή της Αρχιγραμματείας για την ανέγερση Κυπριακής Βιβλιοθήκης. Και κάτι εβδομάδες αργότερα, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης αναφερόταν -κατά την ομιλία του στα εγκαίνια του Δημοτικού Θεάτρου Λευκωσίας- στην Κυπριακή Βιβλιοθήκη που θα ανεγερθεί και είναι στα πλάνα της κυβέρνησής του και θα αλλάξει το πολιτιστικό τοπίο κ.λπ. κ.λπ.

"Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο ΠτΔ θορυβήθηκε από τα δημοσιεύματα για την Κρατική Βιβλιοθήκη και ο υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού δηλώνει στο “Π” ότι η κυβέρνηση προχωρά στην εξεύρεση νέου χώρου για την ανέγερσή της"

Η Θεολογικο-πολιτική πραγματεία του Spinoza

Χαρακτικό:
"Βενέδικτος Σπινόζα
Ένας Εβραίος και Άθεος"

Ο Μπέντο ντε Σπινόζα (Benedict de Spinoza, 1632-1677) ήταν Ολλανδός φιλόσοφος, εβραϊκής καταγωγής.

Υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους ορθολογιστές του 17^ου αιώνα ενώ εύρος και η σημασία του έργου του Σπινόζα δεν έγιναν πλήρως κατανοητά παρά μόνο χρόνια μετά τον θάνατό του.

Ο Σπινόζα θεωρείτο άθεος γιατί χρησιμοποιούσε τη λέξη Θεός (Deus) για να δηλώσει μια έννοια που ήταν διαφορετική από εκείνη του Ιουδαιοχριστιανικού μονοθεϊσμού. Ο Σπινόζα αρνείται ρητά στο Θεό προσωπικότητα και συνείδηση, δεν έχει ούτε νοημοσύνη, συναίσθημα ή βούληση, δεν ενεργεί σύμφωνα με σκοπό, αλλά όλα ακολουθούν την αναγκαιότητα από τη φύση του, σύμφωνα με το νόμο ... 

Έτσι, ο κρύος, αδιάφορος Θεός του Σπινόζα έρχεται σε αντίθεση με την ιδέα ενός ανθρωπόμορφου, πατρικού Θεού που φροντίζει για την ανθρωπότητα.

Την «Θεολογικο-πολιτική πραγματεία» (Tractatus Theologico-Politicus) ο Σπινόζα την έγραψε το 1670.

Τρεις σε μια βάρκα (χωρίς να υπολογίζουμε τον σκύλο)

Το χιουμοριστικό μυθιστόρημα του Jerome K. Jerome «Τρεις σε μια βάρκα (χωρίς να υπολογίζουμε τον σκύλο)» [Three Men in a Boat (To Say Nothing of the Dog)] δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1889.

Στο βιβλίο ο Τζέρομ Κ. Τζέρομ (1859-1927) περιγράφει τις κωμικοτραγικές περιπέτειες 3 φίλων και του σκύλου τους, κατά τη διάρκεια μιας κρουαζιέρας τους στο Τάμεση ποταμό.

Το βιβλίο μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες και έγινε διασκευή για την τηλεόραση και το θέατρο.

Από την ελληνική έκδοση των εκδόσεων Παπαδόπουλος:

Όταν ο Τζέι, ο Τζορτζ και ο Χάρις αποφάσισαν (αγνοώντας τις ενστάσεις του Μοντµορένσι, του σκύλου) να ξεκλέψουν δύο βδοµάδες από την ελάχιστα συναρπαστική µεσοαστική ζωή τους στο Λονδίνο για να ανεβούν µε βάρκα τον Τάµεση ώς την Οξφόρδη, καθόλου δεν υποψιάζονταν αυτό που θα ακολουθούσε: ότι το ταξίδι τους θα µεταµορφωνόταν, χάρη στην πένα του Τζέι (δηλαδή του Τζερόµ Κ. Τζερόµ), σε ένα διαµάντι της βρετανικής χιουµοριστικής λογοτεχνίας. Ένας ταξιδιωτικός οδηγός που παραστράτησε µεγαλοπρεπώς προς την κωµωδία είναι το Τρεις σε µια βάρκα (χωρίς να υπολογίσουµε τον σκύλο). Οι τέσσερις ήρωες καταφέρνουν να µετατρέψουν κάθε περιστατικό της µεγάλης τους εκδροµής σε ευκαιρία να υπονοµεύσουν όλα τα κλισέ των ταξιδιωτικών αφηγήσεων, της βικτοριανής Αγγλίας, αλλά κυρίως τον καθωσπρεπισµό του βρετανικού τρόπου ζωής, µέσα από µια αφήγηση αυτοσαρκαστική και αστεία µε όλους τους πιθανούς τρόπους - από την κωµωδία καταστροφής έως τον πιο λεπτό σουρεαλισµό.

Jerome, Jerome K., 1859-1927. Τρεις σε μια βάρκα : (χωρίς να υπολογίζουμε τον σκύλο) / Jerome K. Jerome · μετάφραση Μαργαρίτα Ζαχαριάδου. - Αθήνα : Εκδόσεις Παπαδόπουλος, 2017. - 241σ. · 21x15εκ. - (Κλασική Λογοτεχνία)