Η διαφορά μεταξύ του «Παραφυσικού» (Paranormal) και του «Υπερφυσικού» (Metaphysical)

Σύμφωνα με το «Λεξικό Νέας Ελληνικής Γλώσσας» του Γ. Μπαμπινιώτη:

Παραφυσικό (φαινόμενο) είναι αυτό που δεν εξηγείται με τους γνωστούς φυσικούς νόμους, που αποδίδεται σε δυνάμεις που δεν ερμηνεύονται από την επιστήμη (υπερφυσικό – paranormal).

Μεταφυσικό είναι: 1. Αυτό που σχετίζεται με θέματα έξω από την ανθρώπινη εμπειρία και τις αισθήσεις μας (π.χ. το ερώτημα αν υπάρχει Θεός είναι μεταφυσικό). 2. Αυτό που σχετίζεται με τον φιλοσοφικό κλάδο της μεταφυσικής (από τον τίτλο «Μετά τα Φυσικά», ενός έργου του Αριστοτέλη.

[Σημ: Η μεταφυσική είναι: 1. Κλάδος της φιλοσοφίας που πραγματεύεται τις πρώτες αρχές και τις αιτίες των όντων και είναι στενά συνδεδεμένος με την επιστημολογία. 2. Κάθε γενική και αφηρημένη θεωρία που ερμηνεύει κάτι με τρόπο μη ορθολογικό. 3. Οτιδήποτε ανήκει στον χώρο του αφηρημένου, αυτού που βγαίνει έξω από τα όρια της ανθρώπινης εμπειρίας (π.χ. η μετά θάνατον ζωή, η ύπαρξη ή όχι του Θεού και η φύση του κ.λπ.)] 

Το πένθος του κόκκινου ουρανού: μια αληθινή ιστορία αγάπης, απώλειας και επιβίωσης στη θάλασσα

Η πραγματική ιστορία της Tami Oldham την οποία έγραψε η ίδια μετά από ένα εφιαλτικό ταξίδι 41 ημερών στη θάλασσα.

Η Αμερικανίδα Tami Oldham Ashcraft, μαζί με τον Βρετανό αρραβωνιαστικό της Richard Sharp, έμπειροι και οι δύο στην ναυσιπλοΐα, επιχειρούν ένα μακρινό ταξίδι 4.000 μιλιών, με ιστιοφόρο, από την Ταϊτή στο Σαν Ντιέγκο των ΗΠΑ.

Στα μέσα της διαδρομής όμως πέφτουν σε ένα τυφώνα κατά την οποίο χάνετε ο Richard. Καταστρέφεται επίσης το κατάρτι και όλα τα μέσα πλοήγησης του πλοίου ενώ η Tami ξυπνά μόνη της στο σκάφος, σοβαρά τραυματισμένη στο κεφάλι μετά από αναισθησία 27 ωρών.

Η Tami πρέπει να επιβιώσει μόνη της μεσοπέλαγα με ελάχιστη τροφή και νερό. Τελικά καταφέρνει μετά από 41 μέρες να σωθεί κοντά στο νησί Hilo της Χαβάης, όταν εντοπίστηκε από ένα Ιαπωνικό αλιευτικό σκάφος.

Ποίηση και αρχαιολογία: ποιητική ανθολογία

Ο τόμος «Ποίηση και Αρχαιολογία» περιλαμβάνει ποιήματα Κύπριων ποιητών τα οποία απαγγέλθηκαν σε εκδήλωση που διεξάχθηκε για τη Διεθνή Ημέρα Μουσείων 2017.

Την πρωτοβουλία της εκδήλωσης, αλλά και της έκδοσης είχε ο Σύνδεσμος «Φίλοι του Κυπριακού Μουσείου», Κλάδος Λεμεσού και το Τμήμα Αρχαιοτήτων, Αρχαιολογικό Μουσείο Επαρχίας Λεμεσού.

Επιμελητές της έκδοσης είναι η λογοτέχνιδα Μόνα Σαββίδου Θεοδούλου και ο αρχαιολόγος Γιάννης Βιολάρης, ο οποίος στον παρόν τόμο έδειξε και τις ποιητικές του ικανότητες.

«Η σύναξη των ποιητών, καθώς και των ποιημάτων που περιλαμβάνονται στην έκδοση αυτή, είναι ενδεικτική της πλούσιας λογοτεχνικής παραγωγής που επηρεάζεται από την αρχαιότητα. Από το 19^ο αιώνα μέχρι σήμερα οι ποιητές μας αναπόφευκτα έχουν τα μάτια στραμμένα στο πλούσιο και συχνά πολυκύμαντο παρελθόν του νησιού και από αυτό αντλούν εικόνες, διδάγματα και πρωταγωνιστές για να πουν τις δικές τους ιστορίες» 

(από τον χαιρετισμό της Μαρίνας Σολομίδου-Ιερωνιμίδου, Διευθύντριας Τμήματος Αρχαιοτήτων)

Ο ήχος του όπλου: θεατρικό έργο της Λούλας Αναγνωστάκη

Η θεατρική συγγραφέας Λούλα Αναγνωστάκη (1928-2017) έγραψε συνολικά 12 θεατρικά έργα με τα οποία αναμοχλεύει τα σημαντικότερα θέματα της μεταπολεμικής περιόδου στην Ελλάδα όπως το τραύμα, η μοναξιά, η ενοχή και η ήττα.

Το έργο της «Ο ήχος του όπλου» ανέβηκε για πρώτη φορά στη σκηνή το 1987 από το Θέατρο Τέχνης, σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν.

Η υπόθεση του έργου:

Το έργο διαδραματίζεται παραμονές εκλογών (όλες οι αναφορές παραπέμπουν στις βουλευτικές εκλογές του 1981 τις οποίες κέρδισε ο Ανδρέας Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ). Η Κάτια, Αθηναία δημότης, έρχεται στην Αθήνα από την επαρχία για να ψηφίσει, διαταράσσοντας την καθημερινότητα του δεκαεννιάχρονου γιού της Μιχάλη. Από την παλιά της φίλη Μαρίκα μαθαίνει πως ο Μιχάλης έχει εγκαταλείψει τη σχολή, στην οποία φοιτά και πως ετοιμάζεται να φύγει για την Αμερική, αφήνοντας πίσω την έγκυο κοπέλα του Φανή. Στην προσπάθεια της να μεταπείσει τον Μιχάλη η Κάτια έρχεται αντιμέτωπη μαζί του. Εκείνος την απειλεί ότι θα αυτοκτονήσει με ένα παράνομο όπλο, που βρέθηκε στα χέρια του από μια μυστήρια ιστορία παρανομίας, στην οποία φέρεται να είναι μπλεγμένος ο δεκαεξάχρονος αδελφός της Φανής, Γιαννούκος. Όλα θα συμβούν γρήγορα υπό την απειλή ενός όπλου που δε θα εκπυρσοκροτήσει ποτέ, αλλά θα αλλάξει τη ζωή των ηρώων για πάντα.

Ο Bertrand Russell για τον αγνωστικισμό (και τον αθεϊσμό)

Άθεος ή Αγνωστικηστής;

Σε κείμενό του 1947 με τίτλο "Am I An Atheist or an Agnostic?" [Είμαι Άθεος ή Αγνωστικιστής;]  ο Βρετανός φιλόσοφος Μπέρτραντ Ράσελ (Bertrand Russell, 1872-1970) δήλωνε:

   

"..Συχνά προκύπτει μια άβολη ερώτηση, όταν με ρωτούν ποια είναι η θρησκεία μου. Ποτέ δεν ξέρω αν πρέπει να πω ότι είμαι Αγνωστικιστής ή ότι είμαι Άθεος. Πρόκειται για μια πολύ δύσκολη ερώτηση για την οποία και κάποιοι από εσάς ίσως να ήρθαν σε δ'υσκολη θέση. 

Ως φιλόσοφος, αν μιλούσα σε ένα καθαρά φιλοσοφικό ακροατήριο, θα περιέγραφα τον εαυτό μου ως Αγνωστικιστή, διότι δεν νομίζω ότι υπάρχει ένα πειστικό επιχείρημα με το οποίο αποδεικνύεται ότι δεν υπάρχει Θεός. Από την άλλη πλευρά, αν θέλω να μεταφέρω τη σωστή εντύπωση σε έναν  απλό άνθρωπο που με ρωτά στον δρόμο νομίζω ότι θα πρέπει να πω ότι είμαι άθεος, διότι όταν λέω ότι δεν μπορώ να αποδείξω ότι δεν υπάρχει Θεός, θα έπρεπε προσθέσω επίσης ότι δεν μπορώ να αποδείξω ότι δεν υπάρχουν οι 12 θεοί του Ολύμπου.

Κανείς από εμάς δεν θα σκεφτόταν σοβαρά την πιθανότητα ότι οι θεοί στους οποίους αναφέρεται ο Όμηρος υπάρχουν πραγματικά, κι όμως αν έπρεπε να αποδείξετε ότι ο Δίας, η Ήρα, ο Ποσειδώνας και οι υπόλοιποι θεοί του Ολύμπου δεν υπήρχαν, δεν θα μπορούσατε να βρείτε μια τέτοια απόδειξη.

Ως εκ τούτου, όσον αφορά τους Ολύμπιους θεούς, μιλώντας σε ένα καθαρά φιλοσοφικό ακροατήριο, θα έλεγα ότι είμαι Αγνωστικιστής. Αλλά, νομίζω ότι όλοι μας θα λέγαμε πως σε σχέση με αυτούς τους θεούς είμαστε άθεοι.

Όσον αφορά τον χριστιανικό Θεό, λοιπόν, θα πρέπει, νομίζω, να έχω ακριβώς την ίδια στάση".

[Πηγή: Am I An Atheist Or An Agnostic? A Plea For Tolerance In The Face Of New Dogmas by Bertrand Russell (1947)]

Παρουσιάσεις βιβλίων του Ανδρέα Καπανδρέου στις "Όψεις του Φανταστικού 2018. Αθήνα" (15 Δεκ. 2018)

[Κείμενο της οτπικογραφημένης συνέντευξης για το Φεστιβάλ Λογοτεχνίας "Όψεις του Φανταστικού 2018. Αθήνα" που πραγματοποιήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου στην Αθηναίων Πολιτεία]

Φίλες και φίλοι της Λογοτεχνίας του Φανταστικού, καλησπέρα σας!

Ονομάζομαι Ανδρέας Καπανδρέου και είμαι ένας από τους συγγραφείς της ομάδας εκδόσεων των Συμπαντικών Διαδρομών.

Ελλήνων παρακαταθήκες: ποίηση του Κυριάκου Ολυμπίου

Κάτω από τη σειρά «Μικρά Ποιητικά», εντάχθηκε από τις εκδόσεις Αιγαίον, το έργο του Κυριάκου Ολυμπίου «Ελλήνων παρακαταθήκες» που κυκλοφόρησε το 2013.

Το βιβλίο ξεκινά με δύο παραβολές του Αντισθένη:

«Όποιος φοβάται τους άλλους, γίνεται δούλος χωρίς να το καταλάβει» και

«Οι πόλεις χάνονται, όταν δεν μπορούν να ξεχωρίσουν πια τους κακούς από τους καλούς».

Ακολουθούν 13 ποιήματα μέσα από τα οποία ο Ολυμπίου εκφράζει την αγάπη αλλά και την αγωνία του για την Ελλάδα αλλά και για την ιδιαίτερή του πατρίδα, την Κύπρο. Στίχοι βαθιά συναισθηματικοί επηρεασμένοι από ιστορικά και πολιτικά γεγονότα.