Παρακολούθησα πρόσφατα,
μετά από πρόσκληση της Κυπριακής Αρμένικης Κοινότητας, την πολύ ενδιαφέρουσα
κινηματογραφική ταινία του 2016 «The promise»
(Η υπόσχεση).
Η ταινία μας μεταφέρει
πίσω στην Τουρκία του 1915 και μέσα από μια ερωτική ιστορία, περιγράφει την
γενοκτονία που διαπράχθηκε ενάντια στον Αρμενικό λαό. Βασισμένο πάνω στα
πραγματικά ιστορικά γεγονότα, το σενάριο ξετυλίγει την καθημερινή ζωή των Αρμενίων
πρωταγωνιστών οι οποίοι από τη μια μέρα στην άλλη, από ευυπόληπτοι πολίτες και
μέλη της τοπικής κοινωνίας βρέθηκαν διωκόμενοι να παλεύουν για τη επιβίωσή
τους.
Οι εικόνες μεταφέρονται στη μεγάλη οθόνη με πολύ όμορφο και παραστατικό
τρόπο ενώ πολύ πετυχημένες βρήκα και τις επιλογές των ηθοποιών.
Μέσα από τη
βασική ιστορία ξεπηδούν κι άλλες ανθρώπινες, καθημερινές ιστορίες χωρίς να
απουσιάζει και η παρουσίαση της ανθρώπινης πλευρά κάποιων από τους μεμονομένους τούρκους οι οποίοι προσπάθησαν με τον τρόπο τους να βοηθήσουν την κατάσταση. Η ιστορία καταγράφεται και
γίνεται γνωστή μέσα από τις μαρτυρίες ενός θαρραλέου Αμερικανού δημοσιογράφου ενώ
η ταινία αγγίζει και τον ρόλο και τη στάση που διαδραμάτισαν οι μεγάλες
δυνάμεις απέναντι στο έγκλημα.
Η γενεοκτονία που βαραίνει το
επίσημο Τουρκικό Κράτος υπολογίζεται ότι στοίχησε τη ζωή σε 1,5 εκατομμύριο
Αρμενίους που εξοντώθηκαν βάσει ενός σχεδίου εθνοκάθαρσης το οποίο συνεχίστηκε
το 1919 εναντίον του Ποντιακού Ελληνισμού, το 1922 με τη
Μικρασιατική καταστροφή και τον εκτοπισμό του ελληνικού στοιχείου από τα
παράλια της Μικράς Ασίας και την Κωνσταντινούπολη (με το πογκρόμ του 1955).
Το έγκλημα εξόντωσης των Αρμενίων το οποίο
ξεκίνησε επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και συνεχίστηκε από τους Νεότουρκους, όχι
μόνο παρέμεινε ατιμώρητο, αλλά ακόμα και σήμερα το Τουρκικό κράτος, το αρνείται, με απύθμενο θράσος!
Η κορύφωση του έργου και
το κεντρικότερο νόημά του θεωρώ ότι είναι εκεί που ο πρωταγωνιστής της
ιστορίας μη αντέχοντας τα δεινά που έχει υποστεί αυτός και η οικογένειά του από
τους Τούρκους ζητά εκδίκηση. Με την αγαπημένη του να απαντά ότι η μεγαλύτερη εκδίκηση
που θα μπορούσε να τους προσφέρει θα ήταν να καταφέρει να επιβιώσει!
Γι ΄αυτό και η ταινία
τελειώνει με τα λόγια του μεγάλου Αρμένιου συγγραφέα William Saroyan
(1908-1981):
“I should like to see any power of the world destroy this
race, this small tribe of unimportant people, whose wars have all been fought
and lost, whose structures have crumbled, literature is unread, music is
unheard, and prayers are no more answered. Go ahead, destroy Armenia. See if
you can do it. Send them into the desert without bread or water. Burn their
homes and churches. Then see if they will not laugh, sing and pray again. For
when two of them meet anywhere in the world, see if they will not create a New
Armenia.”
[Θα ήθελα να δω μια οποιαδήποτε
Μεγάλη δύναμη να καταστρέφει αυτή τη ράτσα, αυτή τη μικρή φυλή των ασήμαντων
ανθρώπων, των οποίων οι πόλεμοι έχουν αγωνιστεί και χαθεί, οι δομές του έχουν
καταρρεύσει, η λογοτεχνία δεν διαβάζεται, η μουσική δεν ακούγεται και οι
προσευχές δεν απαντώνται πλέον. Προχωρήστε λοιπόν, καταστρέψτε την Αρμενία.
Δείτε αν μπορείτε να το κάνετε. Στείλτε τους [Αρμένιους] στην έρημο χωρίς ψωμί
ή νερό. Κάψτε τα σπίτια και τις εκκλησίες τους. Στη συνέχεια, δείτε εάν δεν θα
γελάσουν, θα τραγουδήσουν και θα προσευχηθούν ξανά. Γιατί όταν δύο από αυτούς συναντηθούν
ξανά οπουδήποτε στον κόσμο, θα δείτε ότι θα δημιουργήσουν μια Νέα Αρμενία.]
Από την περιγραφή της ταινίας
στο IMDB:
The
promise (2016)
Τοποθετημένη κατά τη διάρκεια
των τελευταίων μερών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, «Η υπόσχεση» ακολουθεί το ερωτικό τρίγωνο του
Μίκαελ ενός λαμπρού φοιτητή της ιατρικής, της όμορφης και εκλεπτυσμένης Άνας
και του Κρις ενός Αμερικανού δημοσιογράφου με έδρα το Παρίσι.
Συγγραφέας: Terry
George.
Συγγραφείς: Terry
George και Robin Swicord
Πρωταγωνιστούν: Oscar
Isaac, Charlotte Le Bon και Christian Bale.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου