Το ιστορικό μυθιστόρημα της Jane Alison για τον Οβίδιο [The love artist]

Εγώ, ο Οβίδιος: ars amatoria [μετάφραση από τα αγγλικά του: "The love artist"] / Jane Alison ; μετ. Τιτίνα Σπερελάκη. Αθήνα: Ενάλιος, 2003.

Η αμερικανίδα συγγραφέας Jane Alison έγραψε αυτό το ιστορικό μυθιστόρημα για τη ζωή του μεγάλου Ρωμαίου ποιητή Οβίδιου [Ovidius] ο οποίος έζησε μεταξύ των ετών  43 π.Χ. – 18 μ.Χ.

Βασισμένη στις ιστορικές πηγές, η Alison, προσπαθεί να γεμίσει τα ιστορικά κενά με τη δική της φαντασία φτιάχνοντας ένα όμορφο μυθιστόρημα.

Η συγγραφέας μέσα από το βιβλίο της συμπληρώνει το παζλ της ζωής του Οβίδιου, απαντώντας σε ερωτήματα για τα οποία δεν έχουν απαντήσεις οι ιστορικοί: Γιατί ο Οβίδιος, ο πιο δημοφιλής συγγραφέας της εποχής του εξορίζεται από τον αυτοκράτορα Αύγουστο στις παρυφές της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, στη Μαύρη Θάλασσα; Τι απέγινε το διάσιμο έργο του Οβίδιου «Μήδια»; Γιατί μόνο δύο γραμμές διασώθηκαν από το συγκεκριμένο έργο;  Τι ρόλο έχει διαδραματίσει ο έρωτας σε όλη αυτή την ιστορία;

- Η λατινική φράση Ars amatoria την οποία η ελληνική έκδοση έχει υιοθετήσει σαν υπότιτλό, μεταφράζεται ως: «The art of love» = «Η τέχνη του έρωτα» και αποτελεί τον τίτλο ενός από τα πιο γνωστά έργα του Οβίδιου.

Από το οπισθόφυλλο:

Τώρα δίνεται το σύνθημα, τα άλογα μαστιγώνονται και η άμαξα κατεβαίνει με τραντάγματα τον σκοτεινό δρόμο, μ' έναν κρανοφόρο στρατιώτη καθισμένο δεξιά κι έναν αριστερά και τον Οβίδιο, τον εξόριστο, ανάμεσά τους. Φλόγες ξεπηδούν από τα μάτια και τα στόματα πέτρινων φαναριών και ο μπλε νυχτερινός αέρας στροβιλίζεται γύρω τους σαν νερό. Ο Παλατίνος λόφος με τις ωραίες επαύλεις, επιπλέει αριστερά του, ο Καπιτωλίνος με τους λαμπρούς ναούς στα δεξιά του· το δικό του σπίτι χάνεται πίσω μακριά. Τα κρύα χέρια του είναι σφιγμένα πάνω στο σακίδιό του και ατενίζει, με μάτια υγρά, όμοια σαν τα μάτια των φαναριών, εκείνη την ακατάληπτη ακόμα λέξη. "Εξορία." "Το πρόβλημα είναι", λέει -και ταράζεται από την ίδια του τη φωνή που βγαίνει αλλοιωμένη από το λαρύγγι του- "το πρόβλημα είναι πως δεν έκανα απολύτως τίποτε". Ο στρατιώτης γυρίζει και την κοιτάζει παραξενεμένος και ένα φως από την αντανάκλαση της πόλης ασημίζει την περικεφαλαία του. "Δεν έκανα απολύτως τίποτε. Νόμιζα ότι ο Αύγουστος με είχε πιστέψει". Η φωνή του Οβίδιου μοιάζει να σβήνει. "Λάθος μου", λέει, συγκεντρώνοντας με προσπάθεια τις σκέψεις του, "ήταν λάθος. Δεν ήξερα τι έκανε η Ιουλία. Πώς να ξέρω;"
Ένα αισθησιακό ιστορικό μυθιστόρημα που φέρνει σε πρώτο πλάνο τη Ρώμη του Οβίδιου, πανίσχυρη, υπέροχη, ερωτική και απόλυτα διεφθαρμένη.

Δύο στίχοι του Οβίδιου που περιλαμβάνονται και στο βιβλίο:

«Δύο παραπτώματα με κατέστρεψαν: ένα ποίημα κι ένα σφάλμα»

(Οβίδιος, Άσματα θλιβερά, 2.207)

«Σου έδωσα τη ζωή σου.

Τώρα αναρωτιέσαι – θα την πάρω πίσω;»

(Οβίδιος, Μήδεια, διασωθέν απόσπασμα)

* Ο ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ 

Ovidius poeta in terra Pontica exulat. Epistulas Romam scriptitat. Epistulae plenae 

querelarum sunt. Romam desiderat et fortunam adversam deplorat. Narrat de incolis 

barbaris et de terra gelida. Poetam curae et miseriae excruciant. Epistulis contra 

iniuriam repugnat. Musa est unica amica poetae. 

Μετάφραση: 

Ο ποιητής Οβίδιος είναι εξόριστος στη χώρα του Εύξεινου Πόντου. Γράφει συχνά 

επιστολές στη Ρώμη. Οι επιστολές είναι γεμάτες παράπονα. Επιθυμεί τη Ρώμη και 

θρηνεί την αντίξοη τύχη. Διηγείται για τους βάρβαρους κατοίκους και την παγωμένη 

γη. Οι έγνοιες και οι δυστυχίες βασανίζουν τον ποιητή. Με επιστολές μάχεται ενάντια στην αδικία. Η Μούσα είναι η μοναδική φίλη του ποιητή.