Πως οι Βρετανικές Μυστικές Υπηρεσίες υποστηρίζουν ότι εκβίασαν τον Μακάριο με ένα σεξουαλικό σκάνδαλο ώστε να υπογράψει τις συμφωνίες Ζυρίχης - Λονδίνου

Το 1988 κυκλοφόρησε, από έναν πρώην πράκτορα της MI6 ένα αποκαλυπτικό βιβλίο για τη δράση των Βρετανικών Μυστικών Υπηρεσιών. Τίτλος του βιβλίου είναι “The Friends: Britain’s Post-War Secret Intelligence Operation”.

“The Friends” («Οι Φίλοι») ονομάζονται οι μυστικοί πράκτορες της MI6 η οποία λογοδοτεί κατευθείαν στο Βρετανικό Υπουργείο Εξωτερικών.

Στο συγκεκριμένο βιβλίο το οποίο υπογράφει ο Nigel West (ο οποίος ισχυρίζεται ότι είναι πρωήν πράκτορας της MI6) υπάρχει ειδικό κεφάλαιο με τίτλο “Cyprus 1955-60”. Στο κεφάλαιο αυτό αναφέρει τα ιστορικά γεγονότα της εποχής, από την Βρετανική βέβαια οπτική γωνια. Μεταξύ άλλων αναφέρει ότι:

Οι Βρετανοί βλέποντας τις επιτυχίες της ΕΟΚΑ εστίασαν την προσπάθειά τους στην εξουδετέρωση των αρχηγών της Οργάνωσης. Όταν πείστηκαν ότι ο Μακάριος ήταν ο πολιτικός ηγέτης της ΕΟΚΑ και ότι είχε άμεση σχέση και επαφή με τον Γρίβα και τους αγωνιστές, τον εξόρισαν στις Σεϋχέλλες.

Κατά τη διάρκεια της εξορίας του Μακάριου οι Βρετανοί κατάφεραν να εντοπίσουν (20 Αυγούστου του 1956) μέρος του ημερολογίου του Γρίβα, κρυμμένο σε χωράφι στο χωριό Λύση. Τα έγγραφα που βρήκαν ενοχοποιούσαν τον Γρίβα για τουλάχιστον 25 δολοφονίες προδοτών της ΕΟΚΑ. Ο τότε Βρετανός κυβερνήτης Χάρτιγκ, αποφάσισε, παρά τις αντίθετες προτροπές των μυστικών υπηρεσιών, να εκδώσει και να δημοσιοποιήσει το ημερολόγιο του Γρίβα, θεωρώντας ότι έτσι θα τον εκθέσει και θα τον απομονώσει πολιτικά. Σε μια από τις τελευταίες καταγραφές του ημερολογίου του ο Γρίβας φανέρωνε την πρόθεσή του να κρυφτεί στο σπίτι κάποιου Ελληνοκύπριου ο οποίος ήταν πληροφοριοδότης των Βρετανών. Μετά την δημοσιοποίηση από τον Χάρτιγκ ότι βρέθηκε το ημερολόγιό του, ο Γρίβας δεν χρησιμοποίησε ποτέ το συγκεκριμένο σπίτι, στερώντας από τις Βρετανικές Μυστικές Υπηρεσίες – οι οποίες ήταν έξαλλες με τον Χάρτιγκ – μια εξαιρετική ευκαιρία για να συλλάβουν τον αρχηγό της ΕΟΚΑ (σ. 73-74).

Οι μυστικές υπηρεσίες MI5 εξαπέλυσαν ένα σχέδιο με την μυστική ονομασία “SUNSHINE” το οποίο προνοούσε τον εντοπισμό και την εξόντωση του Γρίβα. Επειδή, όμως, δυσκολεύονταν να εντοπίσουν και να εξοντώσουν τον Γρίβα, το εναλλακτικό σχέδιο του SUNSHINE στόχευε και τον Μακάριο. Αφού κατάφεραν να στρατολογήσουν κάποιον δικό τους πράκτορα από το στενό περιβάλλον του Μακαρίου, κατάφεραν να βρουν, σύμφωνα με το βιβλίο, στοιχεία για τις «ασυνήθιστες ομοφυλοφιλικές τάσεις του Αρχιεπίσκοπου» [“evidence that was accumulated of the Archbishop’s rather unusual homosexual proclivities”] (σ. 75).

Το σχέδιο SUNSHINE σταμάτησε, όταν το 1958, απροσδόκητα, παρουσιάστηκε πρόοδος στις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό, μετά από μυστικές διαβουλεύσεις των υπουργών εξωτερικών Ελλάδας και Τουρκίας, υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών. 

Τον επόμενο Φεβρουάριο οι συνομιλίες οδηγήθηκαν στη Ζυρίχη όπου τα δύο μέρη ήρθαν πολύ κοντά σε συμφωνία. Όμως, λίγο πριν την υπογραφή των συμφωνιών στο Λονδίνο, ο Μακάριος αντιτάχθηκε, αρνούμενος να δώσει την συγκατάθεσή του απειλώντας να τα τινάξει όλα στον αέρα. Προκειμένου να μην ναυαγήσει η συμφωνία από την αδιάλλακτη στάση του Μακάριου, δόθηκε παράταση στη διαδικασία για 24 ώρες.

Είναι εξακριβωμένο (σύμφωνα με τον Βρετανό πράκτορα) ότι ο Μακάριος δεν προσπάθησε να επικοινωνήσει από το δωμάτιο του ξενοδοχείου του με τον Γρίβα, προκειμένου να τον συμβουλευτεί. Ό,τι κι αν μεσολάβησε το προηγούμενο βράδυ, έκανε τον Μακάριο να αλλάξει γνώμη και την επόμενη μέρα να δώσει την συγκατάθεσή του στην συμφωνία.

Σύμφωνα με τον συγγραφέα, μια πιθανή εξήγηση για την απρόσμενή αλλαγή στάσης του Αρχιεπίσκοπου, είναι ότι χρησιμοποιήθηκε από τις μυστικές υπηρεσίες, ως απειλή, το υλικό που είχε μαζευτεί για την προσωπική του ζωή κατά το σχέδιο SUNSHINE (σ. 76).

Ο Μακάριος, πάντως από φανατικός θιασώτης της ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα, έγινε υποστηρικτής της ανεξαρτησίας του νησιού με διασφαλισμένο τον σημαντικό ρόλο στη διακυβέρνηση από την τουρκική μειονότητα. Διασφάλισε επίσης και την καλή του εικόνα (η οποία θα πάθαινε ανεπανόρθωτη ζημιά αν το σκάνδαλο ομοφυλοφιλίας διαδιδόταν) καταφέρνοντας να εκλεγεί και πρώτος πρόεδρος της νεοσύστατης Κυπριακής Δημοκρατίας.

The friends: Britain's post-war secret intelligence operations / Nigel West. London: Weidenfeld and Nicolson, c1988

*Το βιβλίο επίσης εξετάζει την απομάκρυνση του Grigori Tokaev (πρώτου αξιωματικού του GRU) για να δραπετεύσει από το Ανατολικό Βερολίνο, την εκστρατεία που εξουσιοδότησε ο υπουργός Εξωτερικών ώστε να σταματήσει τη ροή εβραϊκών προσφύγων από την Ευρώπη στην Παλαιστίνη, τις μυστικές συμφωνίες και την κατάρρευση ενός κατασκοπευτικού που οδήγησε στην πρόκληση της εισβολής στο Σουέζ, το λαμπρό πραξικόπημα στο Ιράν, για να σώσει την τροφοδοσία πετρελαίου της Δύσης και την εξαέρωση της Μόσχας από τον Oleg Gordievsky, τον πρωταγωνιστικό ρόλο των Βρετανικών Μυστικών Υπηρεσιών για περισσότερο από μια δεκαετία. 

Το συγκεκριμένο βιβλίο μάλιστα, το έχει και η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών των ΗΠΑ (CIA) στη βιβλιοθήκη της. Αρχικά το είχαν χαρακτηρισμένο "Μόνο για εσωτερική χρήση από τη CIA" (CIA Internal Use Only) αλλά τα τελευταία χρόνια το διαθέτουν σε ελεύθερη πρόσβαση ακόμα και από το διαδίκτυο. 
Μπορείτε να το διαβάσετε ολόκληρο εδώ: https://www.cia.gov/library/readingroom/docs/CIA-RDP96B01172R000100060001-5.pdf

Η μαρτυρία του Stephen Dorril

Στο ντοκιμαντέρ – το οποίο κυκλοφορεί ελευθέρα και στο διαδίκτυο -  με τίτλο “Playing Dirty – MI6 Documentary” [«Παίζοντας Βρώμικα – ένα ντοκιμαντέρ για την MI6»], γίνεται μεταξύ άλλων, λόγος στο πιο πάνω περιστατικό.

Το ντοκιμαντέρ υποστηρίζει πως ο στόχος πίσω από πολλούς εκβιασμούς των [Βρετανικών] Μυστικών Υπηρεσιών ήταν να αναγκάζουν ανθρώπους να κάνουν αυτό που οι Βρετανοί ήθελαν. Η συγκέντρωση ενοχοποιητικών στοιχείων μπορεί να αποβεί ζωτικής σημασίας στην αλλαγή άποψης. Η υπόθεση ενός κληρικού εμφανίστηκε πριν 40 χρόνια όταν οι Βρετανοί αντιμετώπιζαν έναν αδιάλλακτο Αρχιεπίσκοπο στην Κύπρο.

Η Κύπρος στα τέλη της δεκαετίας του 50’ ήταν Βρετανική αποικία με ένα έντονα εθνικά διαχωρισμένο πληθυσμό Ελλήνων και Τούρκων. Η Βρετανία φεύγοντας ήθελε να αφήσει το νησί ανεξάρτητο αλλά ο Έλληνας ηγέτης Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ήθελε η Κύπρος να γίνει μέρος της Ελλάδας.

Πιο συγκεκριμένα, ο  Βρετανός ακαδημαϊκός, συγγραφέας και δημοσιογράφος  Stephen

Dorril (συγγραφέας του βιβλίου “MI6 Fifty Years of Special Operations”) ισχυρίζεται ότι:

«Ο Μακάριος ήταν σκληροπυρηνικός. Ήταν σε επαφή με τους τρομοκράτες που ήθελαν ένωση με την Ελλάδα. Κατά τις διαπραγματεύσεις έγινε σαφές ότι ο Μακάριος δεν επρόκειτο να συμβιβαστεί. Η MI5 και η MI6 είχαν σαν αποστολή τους την παρακολούθηση του Μακάριου. Λέγετε ότι κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης ήρθαν στο φως στοιχεία για την ομοφυλοφιλική του σχέση με ένα αγόρι».

Τον Φεβρουάριο του 1959 οι ηγεσίες της Ελλάδας, της Τουρκίας και της Βρετανίας πήγαν στο Λονδίνο για να υπογράψουν συμφωνία για την ανεξαρτησία της Κύπρου. Μέχρι την τελευταία στιγμή ο Μακάριος αρνείτο να υπογράψει διεκδικώντας την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Μέσα σε λίγες ώρες, όμως, είχε μια απροσδόκητη αλλαγή της στάσης του.

Και ο Dorril συνεχίζει:

«Κατά τη διάρκεια των συνομιλιών [οι Βρετανικές Μυστικές Υπηρεσίες] σκέφτηκαν ότι αν παρουσίαζαν στον Μακάριο το υλικό που είχαν στην κατοχή τους θα τον έκαναν να συμβιβαστεί. Και φαίνεται ότι μετά από αυτό ο Μακάριος έγινε πολύ πιο διαχειρίσιμος και οι διαπραγματεύσεις κατέληξαν σε συμφωνία».

Ο Μακάριος υπέγραψε τη συμφωνία και εξελέγη νέος πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Γνωρίζοντας τα μυστικά των εχθρών σου έχεις το πάνω χέρι.

(Στο βίντεο που ακολουθεί, η αφήγηση για τον Μακάριο στα λεπτά 30:10- 32:31):

*Στο ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ επίσης αποκαλύπτονται: Ο τρόπος στρατολόγησης και εκπαίδευσης κατασκόπων στις Βρετανικές Μυστικές Υπηρεσίες. Η δράση της μυστικής ομάδας Group 13 στην Ιρλανδία εναντίον του IRA και η διάπραξη εκτελέσεων, καθώς και η προσπάθεια διάσπασης των ομάδων της IRA τοποθετώντας πληροφοριοδότες ανάμεσά τους. Η περίπτωση των Ιρλανδών κατασκόπων αδερφών LittleJohn. H δράση της MI5 και της MI6. Tα σχέδια εκτέλεσης του Σαντάμ Χουσεΐν και του Σλόμποταν Μιλόσεβιτς. H επέμβαση για αλλαγή καθεστώτων, οι μυστικές βοήθειες σε αντιμαχόμενες δυνάμεις και ο ρόλο των Βρετανικών Μυστικών Υπηρεσιών στον πόλεμο Ιράν – Ιράκ, στο Αφγανιστάν, και τον πόλεμο κατά της Αλ Κάϊντα και της τρομοκρατίας. Στοιχεία για την χρησιμοποίηση επιχειρηματιών ως κατασκόπων. Οι διπλοί μυστικοί πράκτορες στη Ρωσία.  

Διευκρίνηση Ιστολόγου:

Δεν ασπάζομαι τις πιο πάνω θέσεις. Αναφέρομαι σε γεγονότα τα οποία, όπως γράφω υποστηρίζουν οι Βρετανοί και σημειώνω ότι τα παρουσιάζουν από τη δική τους σκοπιά.

Τις συγκεκριμένες πληροφορίες τις μάζεψα – όπως και για άλλα αμφιλεγόμενα βιβλία που με ενδιαφέρουν – και τις δημοσιοποιώ στο ιστολόγιό μου.

Κάθε στοιχείο που οδηγεί στην κατάρριψή των πιο πάνω ισχυρισμών, είναι ευπρόσδεκτα και είμαι και διατεθειμένος να τα δημοσιεύσω.