Κριτικές των
βιβλίων μου όπως αυτές δημοσιεύτηκαν από αναγνώστες στην ιστοσελίδα Goodreads, (την μεγαλύτερη
ιστοσελίδα για αναγνώστες στον κόσμο η οποία εξειδικεύεται στις προτάσεις βιβλίων).
Ο γιος της μάγισσας: αλλόκοτες ιστορίες. Συμπαντικές
Διαδρομές: Θεσσαλονίκη, 2012
Το τελικό αποτέλεσμα είναι αυτό το μικρό, αλλά έξοχο βιβλίο, Ο Γιος της Μάγισσας, το οποίο μού χάρισε μερικές όμορφες ώρες αναγνωστικής απόλαυσης. Αν θα έπρεπε να ξεχωρίσω οπωσδήποτε μια ιστορία αυτή θα ήταν η ιστορία, η οποία και χάρισε τον τίτλο της στην συλλογή. Είναι η μεγαλύτερη σε μέγεθος, η αρτιότερη από τεχνικής και υφολογικής άποψης, η αρτιότερη από άποψη πλοκής.
Ειλικρινά θα αναμένω με ενδιαφέρον την επόμενη συγγραφική δουλειά του Ανδρέα.
Το γράψιμο, διεκπεραιωτικό και λιτό, δεν θα έλεγα πως είναι το δυνατότερο σημείο του βιβλίου. Η γλώσσα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί με περισσότερη εφευρετικότητα κι ευελιξία ώστε να εντείνει περισσότερο την αγωνία και το συναίσθημα. Για παράδειγμα ο χρόνος θα μπορούσε από παρελθοντικός να γίνει ενεστωτικός για περισσότερη αμεσότητα. Ή θα μπορούσε να επιβραδυνθεί ο ρυθμός της πλοκής σε κάποια σημεία και το γράψιμο να γίνει πιο περιγραφικό ώστε να κορυφωθεί περισσότερο η αγωνία.
Η συλλογή αξίζει να διαβαστεί κυρίως για την πρωτότυπη θεματολογία της. Όλες οι ιστορίες έχουν κάτι ενδιαφέρον να μεταδώσουν στον αναγνώστη κάθε ηλικίας, και κάποιες απ’ αυτές έχουν έξυπνο κι αναπάντεχο τέλος (αυτό που λέμε «twist ending»). Κάθε ιστορία είναι εντελώς διαφορετική από την προηγούμενη, γεγονός που με εξέπληττε ευχάριστα αφού δεν ήξερα κάθε φορά τί να περιμένω.
Γενικά το βιβλίο διαβάζεται ευχάριστα και με αμείωτο ενδιαφέρον από την αρχή μέχρι το τέλος.
Ο Ανδρέας Καπανδρέου είναι ένας πολύ ενδιαφέρον συγγραφέας. Κατάγεται από την Λευκωσία και είναι βιβλιοθηκονόμος. Το βιβλίο του, Ο Γιος της Μάγισσας, από τις Συμπαντικές Διαδρομές, για το οποίο θα πω λίγα λόγια αμέσως παρακάτω, είναι το δεύτερο του βιβλίο. Είχε προηγηθεί το βιβλίο του, Το Τρομακτικό μυστικό του Αϊνστάιν. Και τα δυο βιβλία είναι συλλογές διηγημάτων.
Ο Γιος της Μάγισσας περιλαμβάνει δεκατέσσερις ιστορίες, τις οποίες εύκολα και αυθόρμητα μπορούμε να κατατάξουμε στον χώρο της λογοτεχνίας του Φανταστικού. Ο Ανδρέας χρησιμοποιεί πολλά χρώματα από την συγγραφική του παλέτα για να "ζωγραφίσει" τις ιστορίες του. Άλλοτε στον-λογοτεχνικό πάντοτε-καμβά του αποτυπώνεται το μουντό αστικό τοπίο, άλλοτε η μεσαιωνική, μυστικιστική και σκοτεινή Κεντρική Ευρώπη, άλλοτε η ελληνική φύση, άλλοτε ένα εξωγήινο τοπίο! Ο συγγραφέας φροντίζει να μην μάς αφήσει παραπονεμένους ως προς αυτό. Οι ιστορίες του διαθέτουν ποικιλία στην εναλλαγή των τόπων και των τοπίων.
Το ίδιο συμβαίνει και με τους χαρακτήρες του. Συναντάμε, καθώς διαβάζουμε τις γραμμές των ιστοριών του, διάφορων ειδών ανθρώπους, σχεδόν όλων των κοινωνικών τάξεων. Δυστυχώς, όμως, η σύντομη φόρμα του διηγήματος, δεν μάς επιτρέπει να τούς γνωρίσουμε καλύτερα. Όμως, ποτέ ή σχεδόν ποτέ, δεν είναι αυτός ο σκοπός της διηγηματικής φόρμας. Σκοπός της μικρής φόρμας είναι να μάς περιγράψει μια ιστορία δίχως τα περιττά βαρίδια των μακροσκελών περιγραφών του μυθιστορήματος. Να μάς φωτογραφίσει την στιγμή της κορύφωσης. Να την απαθανατίσει! Αυτά τα επιτυγχάνει σε πολύ ικανοποιητικό βαθμό ο Ανδρέας. Πιάνει την στιγμή και την αναδεικνύει. Δίχως περιττά λόγια και κατευθείαν στην ουσία.
Η θεματολογία του κινείται γύρω από κλασσικά ή όχι και τόσο κλασσικά μοτίβα της λογοτεχνίας του Φανταστικού. Όμως, ο Ανδρέας ακόμη και στα κοινότοπα θέματα-ο Μπόρχες είχε πει ότι όλες οι ιστορίες έχουν πια ειπωθεί-χαρίζει το προσωπικό του ύφος.Τα αφηγείται με άνεση και τα αναπλάθει. Ο Γιος της Μάγισσας περιλαμβάνει δεκατέσσερις ιστορίες, τις οποίες εύκολα και αυθόρμητα μπορούμε να κατατάξουμε στον χώρο της λογοτεχνίας του Φανταστικού. Ο Ανδρέας χρησιμοποιεί πολλά χρώματα από την συγγραφική του παλέτα για να "ζωγραφίσει" τις ιστορίες του. Άλλοτε στον-λογοτεχνικό πάντοτε-καμβά του αποτυπώνεται το μουντό αστικό τοπίο, άλλοτε η μεσαιωνική, μυστικιστική και σκοτεινή Κεντρική Ευρώπη, άλλοτε η ελληνική φύση, άλλοτε ένα εξωγήινο τοπίο! Ο συγγραφέας φροντίζει να μην μάς αφήσει παραπονεμένους ως προς αυτό. Οι ιστορίες του διαθέτουν ποικιλία στην εναλλαγή των τόπων και των τοπίων.
Το ίδιο συμβαίνει και με τους χαρακτήρες του. Συναντάμε, καθώς διαβάζουμε τις γραμμές των ιστοριών του, διάφορων ειδών ανθρώπους, σχεδόν όλων των κοινωνικών τάξεων. Δυστυχώς, όμως, η σύντομη φόρμα του διηγήματος, δεν μάς επιτρέπει να τούς γνωρίσουμε καλύτερα. Όμως, ποτέ ή σχεδόν ποτέ, δεν είναι αυτός ο σκοπός της διηγηματικής φόρμας. Σκοπός της μικρής φόρμας είναι να μάς περιγράψει μια ιστορία δίχως τα περιττά βαρίδια των μακροσκελών περιγραφών του μυθιστορήματος. Να μάς φωτογραφίσει την στιγμή της κορύφωσης. Να την απαθανατίσει! Αυτά τα επιτυγχάνει σε πολύ ικανοποιητικό βαθμό ο Ανδρέας. Πιάνει την στιγμή και την αναδεικνύει. Δίχως περιττά λόγια και κατευθείαν στην ουσία.
Το τελικό αποτέλεσμα είναι αυτό το μικρό, αλλά έξοχο βιβλίο, Ο Γιος της Μάγισσας, το οποίο μού χάρισε μερικές όμορφες ώρες αναγνωστικής απόλαυσης. Αν θα έπρεπε να ξεχωρίσω οπωσδήποτε μια ιστορία αυτή θα ήταν η ιστορία, η οποία και χάρισε τον τίτλο της στην συλλογή. Είναι η μεγαλύτερη σε μέγεθος, η αρτιότερη από τεχνικής και υφολογικής άποψης, η αρτιότερη από άποψη πλοκής.
Ειλικρινά θα αναμένω με ενδιαφέρον την επόμενη συγγραφική δουλειά του Ανδρέα.
Το γράψιμο, διεκπεραιωτικό και λιτό, δεν θα έλεγα πως είναι το δυνατότερο σημείο του βιβλίου. Η γλώσσα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί με περισσότερη εφευρετικότητα κι ευελιξία ώστε να εντείνει περισσότερο την αγωνία και το συναίσθημα. Για παράδειγμα ο χρόνος θα μπορούσε από παρελθοντικός να γίνει ενεστωτικός για περισσότερη αμεσότητα. Ή θα μπορούσε να επιβραδυνθεί ο ρυθμός της πλοκής σε κάποια σημεία και το γράψιμο να γίνει πιο περιγραφικό ώστε να κορυφωθεί περισσότερο η αγωνία.
Η συλλογή αξίζει να διαβαστεί κυρίως για την πρωτότυπη θεματολογία της. Όλες οι ιστορίες έχουν κάτι ενδιαφέρον να μεταδώσουν στον αναγνώστη κάθε ηλικίας, και κάποιες απ’ αυτές έχουν έξυπνο κι αναπάντεχο τέλος (αυτό που λέμε «twist ending»). Κάθε ιστορία είναι εντελώς διαφορετική από την προηγούμενη, γεγονός που με εξέπληττε ευχάριστα αφού δεν ήξερα κάθε φορά τί να περιμένω.
Γενικά το βιβλίο διαβάζεται ευχάριστα και με αμείωτο ενδιαφέρον από την αρχή μέχρι το τέλος.
Christiana Hadji
Η γρήγορη πλοκή, η απλή γλώσσα και πάνω απ' όλα η ζωηρή φαντασία του συγγραφέα χαρακτηρίζουν αυτή την ενδιαφέρουσα συλλογή διηγημάτων.
Mary
Σε γενικές γραμμές ένα ευχάριστο βιβλίο. Η απλή γραφή, οι σύντομες ιστορίες και η γρήγορη πλοκή τους το κάνουν αρκετά ευκολοδιάβαστο. Δεν μπορώ να πω ότι βρήκα κάποιο διήγημα να με συναρπάσει ή να μου δημιουργήσει ιδιαίτερα συναισθήματα.
Πολλά βήματα μπροστά για τον Ανδρέα Καπανδρέου, αυτή η μικρή αλλά δυνατή
συλλογή διηγημάτων που μας έδωσε από τις Συμπαντικές Διαδρομές. Ο χαρακτηρισμός
"αλλόκοτες ιστορίες" που μας συνδέει και με το προηγούμενο βιβλίο του
μοιάζει ταιριαστός. Σκοτεινές ατμόσφαιρες, μυστήριο, τρόμος και η διαπεραστική
αύρα του μεταφυσικού παρασύρουν κατά την ανάγνωση κάνοντας το βιβλίο αυτό μια
ξεχωριστή εμπειρία - ειδικά για κάποιον που δεν διαβάζει ιδιαίτερα το
συγκεκριμένο είδος, όπως εγώ. Ξεχώρισα τα διηγήματα "ο γιός της
μάγισσας", που θα το έβλεπα άνετα σε μεγαλύτερη φόρμα, την
"Περσεφόνη", το ιδιαίτερα ατμοσφαιρικό "ο εκλεκτός", τα
"δύο δείπνα" και το συγκλονιστικό "γράμμα ενός προδότη".
Μπράβο Ανδρέα!
Από μικρή μου άρεσε η μυθοπλασία και από τα 8 μου χρόνια άρχισα να γράφω μικρές
ιστοριούλες. Πέρισι είχα την τιμή να γνωρίσω τον κύριο Ανδρέα Καπανδρέου μετά
την γενναιόδωρη προσφορά του να χαρίσει βιβλία του προς το ίδρυμα το οποίο
είμαι εθελόντρια εδώ και χρόνια. Όταν πήρα το βιβλίο «Το τρομακτικό μυστικό του
Αϊνστάιν» στα χέρια μου μέσα σε λίγες ώρες το είχα ήδη τελειώσει.
Εντυπωσιάστικα... Φέτος και πάλι περίμενα με ανυπομονησία το τηλέφωνο να
κτυπήσει για να παραλάβω το πακέτο μου. Τι είχε μέσα? Μα φυσικά το νέο
αριστούργημα του Κύπριου συγγραφέας μας από τις Συμπαντικές Διαδρομές με τίτλο
«Ο γιος της Μάγισσας». Περιεργάστικα το εξώφυλλο και ήμουν έτοιμη για τις
Αλλόκοτες Ιστορίες οι οποίες με συνεπήραν και με ταξίδεψαν για ακόμα μία φορά
στην απεραντοσύνη του εξωπραγματικού του φανταστικού κόσμου που με τόση
γλαφυρότητα ο Κος Καπανδρέου μετέφερε αυτές τις 15 ιστορίες σε μένα. Η κάθε μία
από αυτές με μετέφερε στο δικό της αλλόκοτο κόσμο. Η πλοκή τους έχει μια
δυναμικότητα και στοιχεία όχι μόνο φανταστικά αλλά και πραγματικά γεγονότα
προκαλώντας μου διάφορα συναισθήματα για θρύλους που μέχρι και σήμερα
πστεύονται όπως στην Ιστορία ο γιος της Μάγισσας που είναι η ιστορία που με
συγκλόνισε περισσότερο γιατί το Βιβλίο του διαβόλου υπάρχει και βρίσκεται στην
Στοκχόλμη σε βιβλιοθήκη μιας και όπως θα διαβάσετε είναι μοναδικό. ζηλόφθονη
βασίλισσα και υπήκοοι, ο φόνος μιας δήθεν μάγισσας, μυθομανία, μαύρη μαγεία και
ένας αιμοβόρος βρυκόλακας, ένα παράξενο γεύμα, ο παράφορος έρωτας ενός μοναχού
και ένας προδότης είναι μερικά στοιχεία που θα συναντήσετε. Σας το προτείνω
απλά διαβάστε το η διαφορετικότητα είναι πανέμορφο στοιχείο στις μέρες μας.
Αυτή τη φορά "ο γιος της μάγισσας" με ζάλισε και με μέθυσε με τα
λογοτεχνικά του σφηνάκια, που όπως λέει και ο δημιουργός τους :
"φτιάχνονται στο μπλέντερ του υπολογιστή, με την ανάμειξη του φανταστικού
με τον πραγματικό κόσμο και γαργαλούν με καινούργια συναισθήματα το
μυαλό".
Ο λόγος για το δεύτερο βιβλίο του Ανδρέα Καπανδρέου, "Ο γιος της Μάγισσας", το οποίο περιλαμβάνει 15 αλλόκοτες ιστορίες και είμαι σίγουρη ότι θα καθηλώσουν όποιον αρχίσει το διάβασμα αυτού του βιβλίου.
Εμένα μου άρεσαν όλα, μα περισσότερο "ο γιος της μάγισσας" και "το γράμμα ενός προδότη".
Το αγαπημένο μου κομμάτι όμως ήταν ο επίλογος. Η διήγηση για την αυτοκτονία της Πηνελόπης Δέλτα ήταν ένα εξαιρετικό φινάλε, που με ενθουσίασε και μου άφησε τα πιο όμορφα συναισθήματα τελειώνοντάς το.
Το μόνο που μένει τώρα να πω είναι τις πολλές μου ευχαριστίες στο συγγραφέα, κύριο Ανδρέα Καπανδρέου που μου έκανε την τιμή να μου στείλει το βιβλίο του και φυσικά ότι το συστήνω ανεπιφύλαχτα σε όλους σας.
Καλή ανάγνωση !!!
Ο λόγος για το δεύτερο βιβλίο του Ανδρέα Καπανδρέου, "Ο γιος της Μάγισσας", το οποίο περιλαμβάνει 15 αλλόκοτες ιστορίες και είμαι σίγουρη ότι θα καθηλώσουν όποιον αρχίσει το διάβασμα αυτού του βιβλίου.
Εμένα μου άρεσαν όλα, μα περισσότερο "ο γιος της μάγισσας" και "το γράμμα ενός προδότη".
Το αγαπημένο μου κομμάτι όμως ήταν ο επίλογος. Η διήγηση για την αυτοκτονία της Πηνελόπης Δέλτα ήταν ένα εξαιρετικό φινάλε, που με ενθουσίασε και μου άφησε τα πιο όμορφα συναισθήματα τελειώνοντάς το.
Το μόνο που μένει τώρα να πω είναι τις πολλές μου ευχαριστίες στο συγγραφέα, κύριο Ανδρέα Καπανδρέου που μου έκανε την τιμή να μου στείλει το βιβλίο του και φυσικά ότι το συστήνω ανεπιφύλαχτα σε όλους σας.
Καλή ανάγνωση !!!
Μια συλλογή για κάθε γούστο, γραμμένη απλά, κατανοητά, με ακρίβεια και με
ουσία δίχως καμία διάθεση για εντυπωσιασμό και αυτοπροβολή. Δίχως άσκοπη
φλυαρία, δίχως έπαρση. Ο συγγραφέας είναι ένας από εμάς, προικισμένος όμως με
μια παράδοξη φαντασία, και ίσως ένα απόθεμα από διλήμματα για τη ζωή και το
θάνατο, τις συγκυρίες και τις συμπτώσεις, την αλήθεια και το όνειρο με μια
επιθυμία να μας μεταφέρει στη δική του σκέψη αλλά και σε 15 άλλους κόσμους.
Νοερά μεταφέρεται ο αναγνώστης στο παρελθόν, στο μέλλον, στο πουθενά και στο
πάντα. Κάπως περιλαμβάνεται και η διαχρονικότητα αλλά και το "ποτέ"
μέσα στο ίδιο θέμα. Έντεχνα αλλά αβίαστα, το μεταφυσικό, το φανταστικό μπλέκεται
με το αληθινό και το ρεαλιστικό. Ερωτας, πόλεμος, θρησκεία, ασθένεια, έγκλημα,
θάνατος, ζωή, ενοχή, λατρεία, δύναμη, ευφυΐα, μαγεία, ελπίδα, πίστη, απελπισία,
τρόμος... μια ατέλειωτη λίστα με θέματα, μια ανεξάντλητη πηγή συναισθημάτων.
Συγχαρητήρια!
Τα λογοτεχνικά σφηνάκια, όπως ο ίδιος ο Ανδρέας Καπανδρέου αποκαλεί τα
διηγήματά του, αποδείχθηκαν μεθυστικά. Ακόμα και στις πιο μικρές σε μέγεθος
ιστορίες, ο συγγραφέας καταφέρνει να αποδώσει την ατμόσφαιρα και το συναίσθημα
που θέλει, κάτι που θεωρώ πολύ σημαντικό. Τα διηγήματα που μου άρεσαν
περισσότερο ήταν τα ακόλουθα: "Στο πηγάδι", "η βουτιά του
δύτη", "δεύτερη ζωή", "μια διαφορετική παρτίδα σκάκι"
και "οι νεκροί στον πλανήτη Όγκλ". Ειδικά για το τελευταίο, θα ήθελα
πολύ να διάβαζα ένα ολόκληρο μυθιστόρημα. Εύχομαι στον Ανδρέα κάθε επιτυχία και
να συνεχίσει να μας εκπλήσσει με τις ιστορίες του.
Πάρα πολύ καλό! Αξίζει να διαβαστεί!
Ο Γιος της Μάγισσας που είναι και ο τίτλος του πρώτου διηγήματος της
συλλογής, διαβάζεται πολύ εύκολα και τα διηγήματα είναι όντως μικρά λογοτεχνικά
σφηνάκια, όπως λέει και ο ίδιος ο συγγραφέας. Απλή καθαρή γραφή, στην
πλειοψηφία τους γνωστές ιστορίες και θρύλοι της παράδοσης μέσα από το
συγγραφικό φίλτρο του Ανδρέα Καπανδρέου. Ξεχώρισα με διαφορά το τελευταίο Scifi
διήγημα που με εξέπληξε ευχάριστα για την πρωτοτυπία της σύλληψης. Θα το ήθελα
μεγαλύτερο και ίσως βιβλίο. Καλή ανάγνωση!!
Το τρομακτικό μυστικό του Αϊνστάιν: αλλόκοτα
διηγήματα. Επιφανίου: Λευκωσία, 2010
Ένα είδος λογοτεχνίας που ενώ δεν είναι διαδεδομένο στην ελληνική αγορά, ο
Ανδρέου το πιάνει και το φέρνει στα μέτρα μας, κάνοντάς το να μοιάζει οικείο.
Διηγήματα φαντασίας που διαβάζονται εύκολα και, παρά τη μικρή τους έκταση,
προλαβαίνουν να σε ταξιδέψουν σε μια άλλη πραγματικότητα, όπου όλα είναι
πιθανά. Το διάβασα στην παραλία, αλλά αν το ξαναδιάβαζα θα προτιμούσα το ημίφως
ενός ήσυχου δωματίου.
Σταμάτης
Σταμάτης
Μια ευχάριστη συλλογή σύντομων διηγημάτων, μια μίξη ειδών και ιδεών, που έφυγε πολύ γρήγορα, ούτε 2 μέρες. Θα χαρώ να διαβάσω και το δεύτερο βιβλίο του συγραφέα!
Πολύ καλό βιβλίο !!! Παρά το γεγονός ότι οι ιστορίες του δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους,
απορροφούν τόσο πολύ το ενδιαφέρον του αναγνώστη και εξάπτουν την περιέργειά
του, που ανυπομονεί για το επόμενο.
Το συστήνω σε όλους ανεπιφύλακτα !!!
Arax Miltiadous
Πραγματικά πρωτότυπο.
Η ευθύτητα και η αμεσότητα σου σε τοποθετούν σε θέση άμεσα εμπλεκόμενου στην εκάστοτε ιστορία.
Είναι μια κλεφτή ματιά μέσα από την σχισμή της κουρτίνας της πραγματικότητας. Βλέπεις λίγο και μαντεύεις άλλο τόσο για το τι μπορεί να υπάρχει πίσω από όλα αυτά που " αποδεδειγμένα" γνωρίζουμε.
Θα ήθελα λίγο πιο πλούσιο λεξιλόγιο και περιγραφικές λεπτομέρειες.
Θέλω να διαβάσω και το επόμενο ούτως ώστε να διαμορφώσω μια πιο σφαιρική άποψη.
Το συστήνω σε όλους ανεπιφύλακτα !!!
Arax Miltiadous
Πραγματικά πρωτότυπο.
Η ευθύτητα και η αμεσότητα σου σε τοποθετούν σε θέση άμεσα εμπλεκόμενου στην εκάστοτε ιστορία.
Είναι μια κλεφτή ματιά μέσα από την σχισμή της κουρτίνας της πραγματικότητας. Βλέπεις λίγο και μαντεύεις άλλο τόσο για το τι μπορεί να υπάρχει πίσω από όλα αυτά που " αποδεδειγμένα" γνωρίζουμε.
Θα ήθελα λίγο πιο πλούσιο λεξιλόγιο και περιγραφικές λεπτομέρειες.
Θέλω να διαβάσω και το επόμενο ούτως ώστε να διαμορφώσω μια πιο σφαιρική άποψη.
*Το συγκεκριμένο άρθρο θα ενημερώνεται όταν δημοσιεύονται νέες κριτικές για
τα βιβλία μου στο Goodreads.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου