Θα
θέλαμε αρχικά να συστηθείτε στους αναγνώστες του Βιβλιολογικού Ιστολογίου
@Ανδρέας Καπανδρέου.
Αγαπητέ Ανδρέα, χαιρετώ εσένα και τους αναγνώστες του Βιβλιολογικού Ιστολογίου. Θέλω να σε ευχαριστήσω θερμά για τη συνέντευξη αυτή. Ονομάζομαι Χρίστος Τσιαήλης, ζω στη Λευκωσία και είμαι καθηγητής αγγλικών και θεατρολόγος. Επίσης ασχολούμαι με τη συγγραφή λογοτεχνίας από την ηλικία των δεκαπέντε ετών περίπου, δηλαδή εδώ και τριάντα χρόνια. Γράφω όλα τα είδη λογοτεχνίας, δηλαδή ποίηση, διήγημα, μυθιστόρημα και θέατρο, τόσο στην ελληνική όσο και στην αγγλική γλώσσα. Έχω μεταφράσει συγγραφείς και ποιητές από την αγγλική στην ελληνική γλώσσα και επίσης επιχειρώ συνεχώς να δημοσιεύω ποιήματα και διηγήματά μου σε λογοτεχνικά περιοδικά, σε αφιερώματα σε εφημερίδες ή σε ανθολογίες. Αρκετά διηγήματα και ποιήματά μου έχουν μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες (ισπανικά, τουρκικά, αραβικά, κλπ) και έχουν εκδοθεί σε ανθολογίες ή δημοσιευτεί.
Αγαπητέ Ανδρέα, χαιρετώ εσένα και τους αναγνώστες του Βιβλιολογικού Ιστολογίου. Θέλω να σε ευχαριστήσω θερμά για τη συνέντευξη αυτή. Ονομάζομαι Χρίστος Τσιαήλης, ζω στη Λευκωσία και είμαι καθηγητής αγγλικών και θεατρολόγος. Επίσης ασχολούμαι με τη συγγραφή λογοτεχνίας από την ηλικία των δεκαπέντε ετών περίπου, δηλαδή εδώ και τριάντα χρόνια. Γράφω όλα τα είδη λογοτεχνίας, δηλαδή ποίηση, διήγημα, μυθιστόρημα και θέατρο, τόσο στην ελληνική όσο και στην αγγλική γλώσσα. Έχω μεταφράσει συγγραφείς και ποιητές από την αγγλική στην ελληνική γλώσσα και επίσης επιχειρώ συνεχώς να δημοσιεύω ποιήματα και διηγήματά μου σε λογοτεχνικά περιοδικά, σε αφιερώματα σε εφημερίδες ή σε ανθολογίες. Αρκετά διηγήματα και ποιήματά μου έχουν μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες (ισπανικά, τουρκικά, αραβικά, κλπ) και έχουν εκδοθεί σε ανθολογίες ή δημοσιευτεί.
Πείτε
μας λίγα λόγια για τα βιβλία σας που έχουν εκδοθεί μέχρι σήμερα καθώς και ποιο
είναι το κυριότερο χαρακτηριστικό τους.
Μέχρι σήμερα έχω επτά βιβλία εκδομένα από διάφορους εκδοτικούς οίκους, όπως το Authorhouse, την Αρμίδα και τον Γκοβόστη. Το πρώτο μου βιβλίο “Throwing Dice on a Chessboard”, 2010 ήταν μια συλλογή διηγημάτων στην αγγλική γλώσσα και ασχολείτο με παράδοξες ιστορίες που έπαιζαν με τη φιλοσοφία του Γιουγκ περί του νόμου των συμπτώσεων. Το δεύτερο ήταν μια ποιητική συλλογή, “The Green Divorce”, 2012, όπου ασχολήθηκα με θέματα οικολογίας. Για πέντε χρόνια έγραφα το πρώτο μυθιστόρημα (και μέρος των άλλων δύο) μιας τριλογίας επιστημονικής φαντασίας, το “The Omniconstants Trilogy”. Το πρώτο βιβλίο της τριλογίας είναι το “Klotho Surfaces”, 2016 και διαδραματίζεται σε τρεις μεγάλες πόλεις, με τη σειρά Ρώμη – Ντάλας – Αθήνα. Επειδή όμως η πλοκή βασίζεται σε ταξίδι στον χρόνο, γεγονότα στις τρεις πόλεις επαναδιαδαματίζονται. Το 2017 εκδόθηκε το πρώτο βιβλίο μου στην ελληνική γλώσσα, το «ΨΩΜΙ», μια συλλογή διηγημάτων με σπονδυλωτή δόμηση, όπου αρκετές κλείδες νοήματος ενώνουν τα διηγήματα μεταξύ τους από τον παροντικό χρόνο ως τον απώτερο μελλοντικό με μετα-αποκαλυπτικό χαρακτήρα. Το 2021 εκδόθηκαν δυο ποιητικές συλλογές μου, «Συμπτώματα» και «Ουά». Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της συλλογής «Ουά» είναι ότι τα ποιήματα λαμβάνουν την εξουσία του βιβλίου ολότελα και μιλάνε για τον εαυτό τους. Η τελευταία μου συλλογή εκδόθηκε το 2022 με τον τίτλο «Ούγκα» και [περιλαμβάνει] πολλές δομικές εκπλήξεις.
Μέχρι σήμερα έχω επτά βιβλία εκδομένα από διάφορους εκδοτικούς οίκους, όπως το Authorhouse, την Αρμίδα και τον Γκοβόστη. Το πρώτο μου βιβλίο “Throwing Dice on a Chessboard”, 2010 ήταν μια συλλογή διηγημάτων στην αγγλική γλώσσα και ασχολείτο με παράδοξες ιστορίες που έπαιζαν με τη φιλοσοφία του Γιουγκ περί του νόμου των συμπτώσεων. Το δεύτερο ήταν μια ποιητική συλλογή, “The Green Divorce”, 2012, όπου ασχολήθηκα με θέματα οικολογίας. Για πέντε χρόνια έγραφα το πρώτο μυθιστόρημα (και μέρος των άλλων δύο) μιας τριλογίας επιστημονικής φαντασίας, το “The Omniconstants Trilogy”. Το πρώτο βιβλίο της τριλογίας είναι το “Klotho Surfaces”, 2016 και διαδραματίζεται σε τρεις μεγάλες πόλεις, με τη σειρά Ρώμη – Ντάλας – Αθήνα. Επειδή όμως η πλοκή βασίζεται σε ταξίδι στον χρόνο, γεγονότα στις τρεις πόλεις επαναδιαδαματίζονται. Το 2017 εκδόθηκε το πρώτο βιβλίο μου στην ελληνική γλώσσα, το «ΨΩΜΙ», μια συλλογή διηγημάτων με σπονδυλωτή δόμηση, όπου αρκετές κλείδες νοήματος ενώνουν τα διηγήματα μεταξύ τους από τον παροντικό χρόνο ως τον απώτερο μελλοντικό με μετα-αποκαλυπτικό χαρακτήρα. Το 2021 εκδόθηκαν δυο ποιητικές συλλογές μου, «Συμπτώματα» και «Ουά». Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της συλλογής «Ουά» είναι ότι τα ποιήματα λαμβάνουν την εξουσία του βιβλίου ολότελα και μιλάνε για τον εαυτό τους. Η τελευταία μου συλλογή εκδόθηκε το 2022 με τον τίτλο «Ούγκα» και [περιλαμβάνει] πολλές δομικές εκπλήξεις.
Ετοιμάζετε
κάποια καινούργια δουλειά αυτό τον καιρό;
Εκτός από έναν αριθμό θεατρικών που θα ανέβουν στη σκηνή τα επόμενα δυο χρόνια, ετοιμάζω και μια νέα συλλογή διηγημάτων με πολλές ιδιαιτερότητες και πρωτοτυπίες, ελπίζω να αρέσει στο αναγνωστικό κοινό όσο άρεσε το «ΨΩΜΙ».
Εκτός από έναν αριθμό θεατρικών που θα ανέβουν στη σκηνή τα επόμενα δυο χρόνια, ετοιμάζω και μια νέα συλλογή διηγημάτων με πολλές ιδιαιτερότητες και πρωτοτυπίες, ελπίζω να αρέσει στο αναγνωστικό κοινό όσο άρεσε το «ΨΩΜΙ».
Ποιος
είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας, ποιο βιβλίο του θα συστήνατε για ανάγνωση
και γιατί;
Είμαι ερωτευμένος με τα βιβλία πολλών συγγραφέων, τόσο θεατρικών συγγραφέων όσο και διηγηματογράφων, αλλά και μυθιστοριογράφων. Και βεβαίως και ποιητών. Δεν ξέρω αν είναι δόκιμο, όμως θα συστήσω έναν για κάθε είδος. Για θεατρικό συγγραφέα θα σύστηνα Σάρα Κέιν, για την οποία εκπόνησα τη διατριβή μου στο μεταπτυχιακό μου, και το έργο της «Λαχταρώ». Για διηγηματογράφο θα σύστηνα τον Φρανς Κάφκα με το βιβλίο «Μεταμόρφωση», που κατ’ ακρίβεια αποτελεί μια νουβέλα. Για μυθιστόρημα προτείνω την Κάθριν Νέβιλ και το «The Eight”. Και για ποιητή προτείνω να διαβάσετε την Έμιλυ Ντίκινσον, απλά ψάξτε βιβλίο με τίτλο “The Manuscript Books of Emily Dickinson” (1981) όπου κρατείται η αρχική ομαδοποίηση της Ντίκινσον.
Είμαι ερωτευμένος με τα βιβλία πολλών συγγραφέων, τόσο θεατρικών συγγραφέων όσο και διηγηματογράφων, αλλά και μυθιστοριογράφων. Και βεβαίως και ποιητών. Δεν ξέρω αν είναι δόκιμο, όμως θα συστήσω έναν για κάθε είδος. Για θεατρικό συγγραφέα θα σύστηνα Σάρα Κέιν, για την οποία εκπόνησα τη διατριβή μου στο μεταπτυχιακό μου, και το έργο της «Λαχταρώ». Για διηγηματογράφο θα σύστηνα τον Φρανς Κάφκα με το βιβλίο «Μεταμόρφωση», που κατ’ ακρίβεια αποτελεί μια νουβέλα. Για μυθιστόρημα προτείνω την Κάθριν Νέβιλ και το «The Eight”. Και για ποιητή προτείνω να διαβάσετε την Έμιλυ Ντίκινσον, απλά ψάξτε βιβλίο με τίτλο “The Manuscript Books of Emily Dickinson” (1981) όπου κρατείται η αρχική ομαδοποίηση της Ντίκινσον.
Ποιος
συγγραφέας / βιβλίο θεωρείτε ότι σας
έχει επηρεάσει περισσότερο στον τρόπο σκέψης / έκφρασής / θεματολογίας σας και
γιατί;
Δεν μπορώ να εντοπίσω μια συγκεκριμένη επιρροή στη γραφή μου, αλλά μετά από δεκαετίες συνεχούς επιλεκτικής ανάγνωσης, πιστεύω ότι απλά επιλέγω να διαβάζω μοντερνιστές και να αποφεύγω τον ρεαλισμό και τον ρομαντισμό. Όλοι αυτοί οι θεατρικοί συγγραφείς όπως ο Μπέκετ, ο Τένεσι Ουίλιαμς, οι διηγηματογράφοι όπως ο Καμύ, ο Κάφκα και ο Χειμωνάς, οι ποιητές όπως ο Καβάφης, ο Εμπειρίκος, Φίλιπ Λάρκιν και ο Ρίτσος, οι μυθιστοριογράφοι όπως ο Χάξλευ, ο Ισαάκ Ασίμωφ, ο Ιούλιος Βερν και τόσοι άλλοι, μου έχουν δώσει εκατοντάδες τεχνικές και συγγραφικά εργαλεία που ο ίδιος δεν μπορώ να εντοπίσω στη γραφή μου, βγαίνουν αυθόρμητα. Εντούτοις, καθώς διδάσκω και δημιουργική γραφή τα τελευταία πέντε χρόνια, και είχα διδαχτεί από διάφορους συγγραφείς στο παρελθόν, πλέον τα εργαλεία αυτά της γραφής δεν έχουν συγκεκριμένη ταυτότητα, μόνο σε πρωτοπόρους μπορώ να αναφερθώ, όπως π.χ. για τη συνειδησιακή ροή την οποία χρησιμοποιώ στη γραφή μου, μπορώ να αναφέρομαι στον Τζέιμς Τζόυς αλλά και στον Όμηρο!
Δεν μπορώ να εντοπίσω μια συγκεκριμένη επιρροή στη γραφή μου, αλλά μετά από δεκαετίες συνεχούς επιλεκτικής ανάγνωσης, πιστεύω ότι απλά επιλέγω να διαβάζω μοντερνιστές και να αποφεύγω τον ρεαλισμό και τον ρομαντισμό. Όλοι αυτοί οι θεατρικοί συγγραφείς όπως ο Μπέκετ, ο Τένεσι Ουίλιαμς, οι διηγηματογράφοι όπως ο Καμύ, ο Κάφκα και ο Χειμωνάς, οι ποιητές όπως ο Καβάφης, ο Εμπειρίκος, Φίλιπ Λάρκιν και ο Ρίτσος, οι μυθιστοριογράφοι όπως ο Χάξλευ, ο Ισαάκ Ασίμωφ, ο Ιούλιος Βερν και τόσοι άλλοι, μου έχουν δώσει εκατοντάδες τεχνικές και συγγραφικά εργαλεία που ο ίδιος δεν μπορώ να εντοπίσω στη γραφή μου, βγαίνουν αυθόρμητα. Εντούτοις, καθώς διδάσκω και δημιουργική γραφή τα τελευταία πέντε χρόνια, και είχα διδαχτεί από διάφορους συγγραφείς στο παρελθόν, πλέον τα εργαλεία αυτά της γραφής δεν έχουν συγκεκριμένη ταυτότητα, μόνο σε πρωτοπόρους μπορώ να αναφερθώ, όπως π.χ. για τη συνειδησιακή ροή την οποία χρησιμοποιώ στη γραφή μου, μπορώ να αναφέρομαι στον Τζέιμς Τζόυς αλλά και στον Όμηρο!
Επιλέξτε
ένα αγαπημένο σας τραγούδι που θα θέλατε να αφιερώσετε στους αναγνώστες αυτής
της συνέντευξης.
Ένα από τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια είναι το «Αγρύπνια» του Θανάση Παπακωνσταντίνου, καθώς ο τρόπος γραφής του ομοιάζει περισσότερο με ποίημα παρά με στίχο τραγουδιού. Και το νόημά του είναι αρκετά βαθύ για τα γούστα μου.
Αγαπητέ Ανδρέα, αποχαιρετώντας σε, θα ήθελα να σε ευχαριστήσω πολύ για τις ερωτήσεις σου!
Ένα από τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια είναι το «Αγρύπνια» του Θανάση Παπακωνσταντίνου, καθώς ο τρόπος γραφής του ομοιάζει περισσότερο με ποίημα παρά με στίχο τραγουδιού. Και το νόημά του είναι αρκετά βαθύ για τα γούστα μου.
Αγαπητέ Ανδρέα, αποχαιρετώντας σε, θα ήθελα να σε ευχαριστήσω πολύ για τις ερωτήσεις σου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου