Η στιχουργός Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου γεννήθηκε το 1893 στο Αϊδίνιο της Μικράς Ασίας και πέθανε το 1972 στην Αθήνα.
Στην ταινία του 2019 με τον αλληγορικό τίτλο «Ευτυχία», η
ιστορία ξεκινά το 1922, με την
Μικρασιατική Καταστροφή και την μετεγκατάσταση της Ευτυχίας μαζί με την μητέρα
και τις κόρες της από το Αϊδίνιο στην Αθήνα. Στην Αθήνα την υποδέχεται ο άντρας
της, Κώστας Νικολαΐδης, ένας πλούσιος άντρας με τον οποίο όμως δεν είναι
ερωτευμένη.
Η Ευτυχία προσπαθεί να ξεφύγει από τον γάμο της και αρχίζει να ασχολείται με τις Τέχνες, αρχικά μέσω της υποκριτικής. Εκείνη την περίοδο αρχίζει να σημειώνει στίχους σε χαρτάκια. Συνάπτει ερωτικό δεσμό με τον ηθοποιό Νίκο Αλεξίου και τον ακολουθεί στους περιοδεύοντες θιάσους, αλλά χωρίζονται μετά από καυγά όταν ο μεθυσμένος Νίκος την βρίσκει να τζογάρει τον μισθό της στα χαρτιά. Γνωρίζει την Μαρίκα Κοτοπούλη, όμως αντιλαμβάνεται ότι αυτή η ζωή δεν της αρέσει και εγκαταλείπει την υποκριτική. Ο πρώτος άντρας δεν την αφήνει να πάρει διαζύγιο, οπότε και αναγκάζεται να φύγει μαζί με μόνο μία από τις κόρες της, γεγονός που της προκαλεί έντονη θλίψη. Θέλει να πάρει την μεγάλη κόρη, αλλά όταν εκείνη τρέχει να ξεφύγει, εκείνη γυρνάει και παίρνει την μικρή. Στο νέο της σπίτι υποδέχεται στην οικογένειά της τον Λουκά, ένα ομοφυλόφιλο νεαρό ο οποίος της έκανε τα χατίρια, όπως να της αγοράζει τσιγάρα.
Αρχίζει να έχει σχέση με τον Γιώργο Παπαγιαννόπουλο,
αστυνόμο με λογοτεχνικά ενδιαφέροντα, τον οποίο γνώρισε στη βιβλιοθήκη.
Αργότερα τον παντρεύεται, ενώ παράλληλα η καριέρα της ως στιχουργός
εξελίσσεται. Η Ευτυχία αρχίζει σιγά σιγά να προσελκύει την προσοχή των λαϊκών
τραγουδιστών και συνθετών, αρχίζοντας από τον Βασίλη Τσιτσάνη, και ταυτόχρονα
ωριμάζει, αλλά οι τοκογλύφοι την κυνηγούν λόγω χρεών που απέκτησε λόγο του
εθισμού στα χαρτιά. Εν τέλει ο πρώτος άντρας της την αφήνει να πάρει διαζύγιο.
Ο θάνατος της μητέρας της εκείνη την περίοδο είναι ένα γεγονός συντριπτικό για
την ίδια.
Στην οικογένεια έχουν επιστρέψει και οι δύο κόρες, με τη
μεγάλη κόρη να παντρεύεται τον ηθοποιό Φραγκίσκο Μανέλλη, με τον οποίο αποκτά
μια κόρη. Η Ευτυχία εξακολουθεί να γράφει στίχους και να τους μοιράζει στους
συνθέτες της εποχής, όπως ο Απόστολος Καλδάρας, και τις αποδίδουν σταθερό
εισόδημα, το οποίο όμως ξοδεύει στο πάθος της με τα χαρτιά. Ο Γιώργος
ανακαλύπτει ότι έχει σοβαρό πρόβλημα υγείας το οποίο αποκρύπτει από τους
υπόλοιπους, αν και ο Λουκάς το μαθαίνει. Ένα βράδυ που η οικογένεια γιόρταζε,
εκείνος καταρρέει και πεθαίνει. Η χήρα πλέον Ευτυχία συνεχίζει να γράφει
στίχους, όμως επειδή δεν πλήρωνε τα ενοίκια, η οικογένεια αναγκάζεται να
μετακομίσει. Η κόρη της έχει φύγει στο εξωτερικό, καθώς ο Φραγκίσκος διώκεται
για την πολιτική ιδεολογία του, αλλά μαθαίνει ότι την απατά και χωρίζουν. Μια
μέρα που γυρίζει μαζί με την κόρη της, η Μαίρη χάνει τις αισθήσεις και
μεταφέρεται στο νοσοκομείο, όπου μερικές μέρες αργότερα καταλήγει. Λίγο
αργότερα, η Ευτυχία γράφει ένα τραγούδι για τον Μάνο Χατζιδάκη.
Στην ταινία εμφανίζονται επίσης η ηθοποιός Μαίρη
Βλαχοπούλου και η τραγουδίστρια Σωτηρία Μπέλου οι οποίες είχαν φιλικές σχέσεις
με την Ευτυχία.
Η ταινία τελειώνει με την Ευτυχία να κάθεται σε ένα
παγκάκι, όπου την συναντούν οι πιο κοντινοί της νεκροί: η μητέρα της, ο άντρας
της και η κόρη της.
Το τρέιλερ της ταινίας
Σκηνοθεσία: Άγγελος Φραντζής.
Ηθοποιοί: Κάτια Γκουλιώνη, Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη,
Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Ντίνα Μιχαηλίδου, Θάνο Τοκάκη
Η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου ξεκίνησε να γράφει στίχους το
1948 και να τα πουλά για ποσά από 200 έως 300 δραχμές, με σκοπό την επένδυσή
τους στη χαρτοπαιξία. Συνήθως όταν έγραφε τους στίχους, τους πουλούσε και αποποιούνταν
τα πνευματικά της δικαιώματα.
Πάρα πολλά τραγούδια της έγιναν επιτυχίες. Στίχοι της
υπάρχουν σε πολλές λαϊκές επιτυχίες:
Μερικά τραγούδια της είναι : «Ηλιοβασιλέματα», «Περασμένες
μου αγάπες», «Δυο πόρτες έχει η ζωή», «Φεύγω με πίκρα στα ξένα», «Γυάλινος
κόσμος», «Θα βρω μουρμούρη μπαγλαμά», «Όνειρο απατηλό», «Στο τραπέζι που τα
πίνω», «Στου Αποστόλη το κουτούκι», «Ρίξτε στο γυαλί φαρμάκι», «Μου σπάσανε το
μπαγλαμά», «Ανεμώνα», «Αργά, είναι πια αργά», «Λίγο-λίγο, θα με συνηθίσεις»,
«Πήρα απ' τη νιότη χρώματα», «Αν είναι η αγάπη έγκλημα», «Η διπρόσωπη», «Ένας
αϊτός γκρεμίστηκε», «Συρματοπλέγματα βαριά», «Είμαι αετός χωρίς φτερά», «Τι
έχει και κλαίει το παιδί», «Η Μαλάμω», «Πετραδάκι, πετραδάκι», «Του ντερβίση το
πιοτό», «Τι να σου κάνει μια καρδιά».
Θεωρείται ότι έχει μερικές άγνωστες δημιουργίες, καθώς μόνο
ένα μικρό μέρος αυτών που έγραψε είναι καταχωρημένο στο όνομά της. Στην ταινία
παρουσιάζεται να δίνει στον Βασίλη Τσιτσάνη μια πρώτη εκδοχή του πολύ γνωστού
τραγουδιού «Τα καβουράκια».
Η ίδια δεν
ενδιαφέρθηκε ποτέ για την αναγνώριση του έργου της και για την είσπραξη
δικαιωμάτων, με αποτέλεσμα, παρά την επιτυχία των τραγουδιών της, να πεθάνει
φτωχή
Ακούστε 10 τραγούδια της Ευτυχίας
Παπαγιαννοπούλου που έγιναν μεγάλες επιτυχίες
01. Δυο πόρτες έχει η ζωή ( Το τελευταίο βράδυ μου )-
Στέλιος Καζαντζίδης (μουσική Στέλιος Καζαντζίδης) 00:00
02. Είμαι αϊτός χωρίς φτερά - Γρηγόρης Μπιθικώτσης (μουσική
Μάνος Χατζιδάκης) 03:18
03. Μου σπάσανε τον μπαγλαμά - Πάνος Γαβαλάς (μουσική
Απόστολος Καλδάρας) 07:07
04. Πετραδάκι - πετραδάκι - Μιχάλης Μενιδιάτης & Άννυ
Λιαροπούλου (μουσική Απόστολος Καλδάρας) 10:16
05. Ρίχ΄ τε στο γυαλί φαρμάκι - Γιώτα Λύδια (μουσική
Απόστολος Καλδάρας) 13:22
06. Αν μας σπάσουν το μπουζούκι ( Μας πήγανε πλημμέλημα )-
Γιώργος Ζαμπέτας (μουσική Γιώργος Ζαμπέτας) 17:19
07. Συρματοπλέγματα βαριά - Γιώτα Λύδια & Μπάμπης
Καζαντζόγλου (μουσική Μπάμπης Μπακάλης) 20:36
08. Η διπρόσωπη - Αντώνης Ρεπάνης (μουσική Αντώνης Ρεπάνης)
24:01
09. Απ΄ τα ψηλά στα χαμηλά - Στέλιος Καζαντζίδης (μουσική
Απόστολος Καλδάρας) 27:03
10. Ένας αητός γκρεμίστηκε - Στράτος Διονυσίου (μουσική Αντώνης
Ρεπάνης) 30:04
Το 2003 κυκλοφόρησε βιβλίο για τη ζωή της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου,
από την εγγονή της Ρέα Μανέλη
Μανέλη, Ρέα. Η
γιαγιά μου η Ευτυχία: η Ευτυχία
Παπαγιαννοπούλου, έτσι όπως την έζησε η εγγονή της, Ρέα Μανέλη. Αθήνα: Άγκυρα,
2003. [Το βιβλίο περιέχει: CD με 12 τραγούδια σε στίχους της Ευτυχίας
Παπαγιαννοπούλου].
Περίληψη βιβλίου
Η Ρέα Μανέλη με πατέρα τον δημοφιλή κωμικό Φραντζέσκο Μανέλη και μητέρα την ηθοποιό
Μαίρη Λαϊδου ακολούθησε και αυτή τον δρόμο που είχαν χαράξει οι γονείς της αλλά και η γιαγιά της. Όταν η Ρέα έφτασε στη σχολική ηλικία ο παππούς της Γιώργος Παπαγιαννόπουλος, ο δεύτερος και αγαπημένος σύζυγος της Ευτυχίας, κάλεσε σε συμβούλιο τους γονείς της δίνοντάς τους τελεσίγραφο: "Η σταματάτε τις τουρνέ, το θέατρο και τα ξενύχτια για το παιδί, και μένει κοντά μας και μεγαλώνει σαν όλα τα παιδιά της ηλικίας του, κι εσείς συνεχίζετε τις τουρνέ και τη ζωή σας ή το παίρνετε μαζί σας και φεύγετε από το σπίτι... Μετά από λίγο διάστημα η Ρέα καταλήγει να μείνει στο σπίτι του παππού και της γιαγιάς. Η ίδια αφηγείται στο βιβλίο...
"Από το ΄51 και μετά, άρχισε κανονικά η
"εξάρτησή" μου από την Ευτυχία. Όπου πήγαινε εκείνη, εγώ την
ακολουθούσα σαν σκιά από πίσω. Πολλές φορές με έδειχνε κι έλεγε γελώντας: Αυτή
που με ακολουθεί είναι η συνείδησή μου". Το είχε πάρει από τον
"Πινόκιο" που με είχε πάει να δω, και της άρεσε τόσο. Βέβαια η
αδυναμία που είχα γι΄αυτήν, δεν ήταν κάτι το καινούριο. Αν και τους αγαπούσα
όλους, και απαιτητικά, αυτό που ένιωθα για τη γιαγιά μου, ήταν κάτι το
ξεχωριστό".
Στο βιβλίο αποτυπώνεται, με εξαιρετικά γλαφυρό τρόπο, η
πολυτάραχη ζωή και η δυνατή προσωπικότητα της μεγάλης μας στιχουργού έτσι όπως
την έζησε η εγγονή της από τα παιδικά της χρόνια. Το αποτέλεσμα είναι να ξεπηδά
ολοζώντανα η προσωπικότητα αυτής της σπουδαίας δημιουργού καθώς και η τόσο
ενδιαφέρουσα διαδρομή της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου