ΜΝΗΜΗ ΝΩΠΗ
Ήτανε μαύρο καλοκαίρι
που ήρθαν οι Σαρακηνοί
που φέραν πόλεμο και βία
που βάψαν με αίμα το νησί
Σου πήραν τη μισή πατρίδα
σε στείλανε στην προσφυγιά
και το καντήλι των γονιών σου
δεν άναψες ποτέ ξανά.
Σε είδα που έκλαιγες πατέρα
η μνήμη μου είναι νωπή
μα εγώ στα εγγόνια σου θα σπείρω
τον πόθο για επιστροφή
Θα έρθει κάποτε η μέρα
ίσως δεν ζήσεις να το δεις
μα στο βουνό με την παλάμη
θ’ ανέβει πάλι ο Διγενής.
Ανδρέας Καπανδρέου
(Το ποίημα "Μνήμη νωπή" Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΟΛΚή, τχ.4, 2024)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου