19 Φεβ 2019

Η αρρώστια της νιότης (θεατρικό έργο του Ferdinand Bruckner)


Ένα όχι και τόσο γνωστό έργο τόλμησε να ανεβάσει η νέα σκηνή του ΘΟΚ την περίοδο Φεβρουάριος – Απρίλιος 2019.
Πρόκειται για το εξπρεσιονιστικό έργο του Αυστριακού Φέρντιναντ Μπρούκνερ (Ferdinand Bruckner, 1891-1958) με τίτλο «Η Αρρώστια της Νιότης» (Krankheit der Jugend).
Το έργο γράφτηκε το 1926 και ουσιαστικά είναι ένα ψυχογράφημα μιας ομάδας νεαρών φοιτητών της ιατρική, οι οποίοι ακροβατώντας ανάμεσα στην ιδιοφυΐα και στην παράνοια, στις σπουδές και στα πειράματα, ανακαλύπτουν τα όρια τους, φωτίζοντας σκοτεινές πτυχές του υποσυνείδητου τους.
Μέσα από τις προσωπικές και ερωτικές ιστορίες των φοιτητών, μεταφερόμαστε στη Βιέννη της δεκαετίας του 20, γνωρίζοντας τα ήθη και τις συνήθειες της εποχής. Γνωρίζουμε τα στερεότυπα και τα ταμπού που υπήρχαν και ξαφνιαζόμαστε με την ευκολία που αυτά καταρρίπτονταν.
Ο κάθε χαρακτήρας είναι ξεχωριστός, προερχόμενος από διαφορετική κοινωνική τάξη, διαφορετική πόλη και έχοντας διαφορετικό χαρακτήρα και αξίες.
Συλογιζόμενος την εποχή που διαπραγματεύεται το έργο, ο θεατής δεν μπορεί να μην διερωτηθεί την κατάληξη που θα είχε ο καθένας από τους χαρακτήρες της ιστορίας, λίγα χρόνιο αργότερα, σε σχέση με την επερχόμενη καταιγίδα του ναζισμού η οποία συνεπήρε την συντριπτική πλειοψηφία της νεολαίας σε Αυστρία και Γερμανία.

Το έργο ανέβηκε σε σκηνοθεσία της Αλίκης Δανέζη-Κνούτσεν η οποία το απογείωσε κυριολεκτικά τοποθετώντας τους ηθοποιούς, την ώρα που δεν έπαιζαν, περιμετρικά της σκηνής, με τα σώματά τους να πάλλονται  και τις αναπνοές τους να συνοδεύουν το παίξιμο των συναδέλφων τους, δίνοντας έτσι τον απαραίτητο παλμό στο έργο.
Η μουσική υπόκρουση, ο φωτισμός και τα σκηνικά έδεναν αρμονικά με το έργο.  

Από την περιγραφή του έργου:
Σου ρουφάει το αίμα κάτω από το πετσί σαν αρπακτικό. Αυτό δεν είναι πια ηδονή, είναι ντελίριο, πόνος, κτηνώδης τρέλα.
Στροβιλισμένοι στη δίνη των αισθήσεων και των ερωτικών ανταγωνισμών, επτά νέοι φοιτητές βιώνουν την αβεβαιότητα της εποχής του μεσοπολέμου και αναζητούν νόημα σε μια φαινομενική ματαιότητα, εκκολάπτοντας, «ακούσια», το αυγό του φιδιού. Ένα σπάνια παιγμένο, αλλά διαχρονικό κείμενο του Φέρντιναντ Μπρούκνερ, σε παγκύπρια πρώτη.
Η σημαντική ομάδα συνεργατών της Αλίκης Δανέζη-Κνούτσεν συμπεριλαμβάνει και τους βραβευμένους με Βραβεία Θεάτρου ΘΟΚ Ανδρέα Τσέλεπο και Νιόβη Χαραλάμπους.
Η παράσταση είναι ακατάλληλη για ανήλικους θεατές.
Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας, Σκηνοθεσία-Δραματουργική επεξεργασία: Αλίκη Δανέζη Κνούτσεν, Σκηνικά-Κοστούμια: Μαρίνα Χατζηλουκά, Μουσική σύνθεση: Monika, Ενορχήστρωση: Άρης Ζέρβας, Κίνηση: Αλέξης Βασιλείου, Σχεδιασμός φωτισμών: Σταύρος Τάρταρης, Βοηθός σκηνοθέτιδος: Εβίτα Ιωάννου, Βοηθός σκηνογράφος-ενδυματολόγος: Ελένη Ιωάννου.
Παίζουν: Δημήτρης Γεωργιάδης, Κίκα Γεωργίου, Νίκη Δραγούμη, Φώτης Καράλης, Βένια Σταματιάδη, Ανδρέας Τσέλεπος, Νιόβη Χαραλάμπους


*Το έργο «Krankheit der Jugend» γράφτηκε το 1925 και παίχτηκε για πρώτη φορά στη Βιέννη το 1926.
Το έργο ξεθάφτηκε κυριολεκτικά το 1968 όταν ο γνωστός Γερμανός σκηνοθέτης Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ πρωταγωνίστησε σε έναν από τους βασικούς ρόλους του.
Ο Βρετανός θεατρικός συγγραφέας Μάρτιν Κρίμπ το μετέφρασε διασκευάζοντάς το στα αγγλικά με τίτλο «Pains Οf Υouth» και το ανέβασε το 2009, με μεγάλη επιτυχία, στο Βασιλικό Θέατρο του Λονδίνου.

Για τους σκοπούς της παράστασης ο ΘΟΚ εξέδωσε και ένα πολύ ενδιαφέρον τόμο ο οποίος περιλαμβάνει: Σημείωμα του μεταφραστή (Γιώργου Δεπάστα) – Σκηνοθετικό σημείωμα (Αλίκη Δανέζη Knutsen) – Φωτογραφίες, ατάκες και σχόλια για όλους τους χαρακτήρες του έργου – Βιογραφικό σημείωμα για τον Φέρντιναντ Μπρούκνερ (1891-1958) – Στο δωμάτιο-κλουβί της Μαρί [η υπόθεση του έργου σε 3 πράξεις] – Η απτή εμπειρία της γλώσσας του θεάτρου – Στίχοι των τραγουδιών “Nobody tried to be more than one” και “Delirium” (Monika και Σταύρος Ξενίδης) – Μεταξύ δύο πολέμων [ιστορικό χρονολόγιο των ετών 1914-1939] – Ρεύματα ιδεών της εποχής (Εξπρεσεονισμός, Νέα αντικειμενικότητα, Ο κύκλος της Βιέννης και ο λογικός θετικισμός) – Εξαπατημένη γενιά – Υγιή και άρρωστα σώματα – Στα χρόνια του μεσοπολεμικού πληθωρισμού – Ταυτοχρονισμός στην Ευρώπη – Η τοξική δεκαετία του ’20 – Περί αυτοκτονίας.  

Δεν υπάρχουν σχόλια: