«Τριάντα τρία και τρία» ονομάζεται η νέα συλλογή ποιημάτων της
Μαρίας Κούβαρου που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κενό και αποτελείται από 33 + 3 (σύνολο 36) ποιήματα.
Πρόκειται για μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ποιητική συλλογή
τόσο θεματολογικά όσο και γλωσσολογικά αλλά και οπτικά αφού σε πολλές περιπτώσεις
η ταλαντούχα ποιήτρια παίζει με τη διάταξη των λέξεων και των γραμμάτων στις σελίδες
του βιβλίου της.
Πιο κάτω ακολουθεί η μικρή ομιλία μου που έκανα στην πρώτη παρουσίαση του καινούργιου βιβλίου της Μαρίας Κούβαρου στο Καφενείο Πρόζακ στις 11 Δεκ. 2023:
Καταρχάς θέλω να ευχαριστήσω τη φίλη και συμπαρουσιάστιά μου στη ραδιοφωνική εκπομπή «Λογοτεχνία στα Ερτζιανά», Μαρία Κούβαρου, για την τιμή που μου έκανε να μου δώσει να απαγγείλω, δύο μικρά ποιήματά της από την ποιητική συλλογή 33+3, που μόλις σήμερα κυκλοφόρησε.
Την
ευχαριστώ επίσης γιατί μου έδωσε την ευκαιρία να απαγγείλω και το αγαπημένο μου
ποίημα από τη συγκεκριμένη συλλογή που είχα την τιμή να διαβάσω και να το
επιλέξω, πριν ακόμα εκδοθεί.
Ξεκινώ
λοιπόν με αυτό:
Δικαιοσύνη
Σαφές το προαπαιτούμενο.
Ύπαρξη αμφιβόλου διαρκείας
άτσαλα στριμωγμένη
ανάμεσα στην πρώτη
και στην καταληκτική
ανάσα.
Τον σέβομαι τον θάνατο
για συνεπή αξιοκρατία.
Ειδικά τον τελευταίο στίχο του ποιήματος, φίλες και φίλοι,
τον βρίσκω ανατριχιαστικά ρεαλιστικό.
Πρέπει να πω ότι ο συγκεκριμένος στίχος, από την πρώτη
στιγμή που τον διάβασα μου δημιούργησε ένα αίσθημα περηφάνιας για τη φίλη μου
ποιήτρια Μαρία Κούβαρου που τον συνέλαβε, αλλά οφείλω να ομολογήσω, και ένα
αίσθημα ζήλιας που δεν τον σκέφτηκα πρώτος εγώ.
Ξαναδιαβάζω: «Τον σέβομαι τον θάνατο / για συνεπή αξιοκρατία»!
Επειδή φίλες και φίλοι, ο θάνατος είναι ό,τι πιο αξιοκρατικό και δίκαιο υπάρχει
σε αυτή τη ζωή! Γι΄ αυτό και μόνο αξίζει του σεβασμού μας!
Το επόμενο ποίημα ονομάζεται «Προσθαφαιρέσεις» και θα το κατέτασσα και αυτό μαζί με το προηγούμενο, στον κύκλο των «σκοτεινών» ποιημάτων της Μαρίας Κούβαρου.
Διαβάζω:
Προσθαφαιρέσεις
Μικρή
γραμμή που ορίζεται από δύο αριθμούς
Είναι
ακριβείς οι άνθρωποι σε ανακριβείς προσθαφαιρέσεις
Μια
ύπαρξη που ορίζεται από δύο αριθμούς
πόση
ζωή μπορεί σε μία παύλα να χωρέσει;
Για όσους δεν κατάλαβαν: η ζωή κάθε ανθρώπου ορίζεται από
δύο ημερομηνίες, αυτήν της γεννήσεως και αυτή του θανάτου του, οι οποίες
ημερομηνίες, πάνω στην ταφόπλακα χωρίζονται από μια παύλα.
Ο περαστικός απλά κάνει τις προσθαφαιρέσεις
για να βρει την ηλικία θανάτου, μιας ύπαρξης που – για να το συνδέσω και με το προηγούμενο
ποίημα - έζησε «άτσαλα στριμωγμένη ανάμεσα στην
πρώτη και στην καταληκτική ανάσα».
Σε
ευχαριστούμε Μαρία Κούβαρου για αυτές τις μικρές αλλά έντονες υπαρξιακές δόσεις
φιλοσοφίας και προβληματισμού που μας χάρισες μέσα από τους στίχους σου!
Γεννημένη και μεγαλωμένη στο Κίτι (Λάρνακα), η Μαρία Κούβαρου είχε ανέκαθεν δύο μεγάλες αγάπες: τη μουσική και τη λογοτεχνία. Με τη μουσική ασχολήθηκε από πολύ νωρίς, μπαινοβγαίνοντας σε Ωδεία και Πανεπιστήμια σε Κύπρο, Ελλάδα και Αγγλία. Μετά και το πέρας των Διδακτορικών της σπουδών στη Μουσικολογία (με έμφαση στην Κοινωνιολογία της Popular Μουσικής), επέστρεψε στην Κύπρο όπου δραστηριοποιείται στους τομείς της μουσικής, της εκπαίδευσης και του κειμένου. Ταυτόχρονα παραμένει αφοσιωμένη στα ερευνητικά της ερωτήματα, που αυτή την περίοδο είναι περισσότερο από ποτέ στραμμένα στην κυπριακή πραγματικότητα.
Για την Μαρία Κούβαρου:
Γράφει ακατάπαυστα από παιδί και το 2017 αποφάσισε να βγάλει τις σκέψεις και τα συναισθήματά της από το συρτάρι, όπου και ασφυκτιούσαν. Έκτοτε έχει κυκλοφορήσει τις δύο ποιητικές συλλογές Η Γέννηση της Σκύλας (2017) και Ταξίδια στασιμότητας (2018), και τη νουβέλα/λογοτεχνικό ψυχογράφημα Σκιαμαχία (2019), με τις Εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές. Διηγήματά της έχουν συμπεριληφθεί σε διάφορες ανθολογίες, ενώ ποιήματά της έχουν διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς.
Εργογραφία:
Σκιαμαχία (Αθήνα: Συμπαντικές Διαδρομές, 2019)
Ταξίδια στασιμότητας (Αθήνα: Συμπαντικές Διαδρομές, 2018)
Η Γέννηση της Σκύλας (Αθήνα: Συμπαντικές Διαδρομές, 2017)
Τριάντα τρία και τρία (Λευκωσία: Κενό, 2023)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου