Μετασχηματισμοί: ποίηση Πολύκαρπου (Πόλυ) Κυριάκου

 

Ο Πόλυς Κυριάκου είναι γνωστός για τους στίχους που έγραψε και έγιναν επιτυχημένα τραγούδια. Όλοι ακούσαμε και σιγοτραγουδήσαμε τα «Διόδια», την «Κερύνεια» και άλλους μελοποιημένους του στίχους.

Λίγοι είναι, όμως, αυτοί που γνωρίζουν την ποιητική δουλειά του Πόλυ Κυριάκου η οποία εκδόθηκε την δεκαετία του 70’ και την οποία υπέγραφε ως Πολύκαρπος Κυριάκου.

Το 1977, λοιπόν, ο Πολύκαρπος Κυριάκου εξέδωσε την ποιητική συλλογή «Σχήματα» η οποία απέσπασε το βραβείο νέου λογοτέχνη από το Υπουργείο Παιδείας της Κύπρου, ενώ το 1979 εξέδωσε την ποιητική συλλογή με τίτλο «Μετασχηματισμοί».

 

Κυριάκου, Πολύκαρπος. Μετασχηματισμοί. Λευκωσία: [χ.ο.], 1979

 

Η συλλογή «Μετασχηματισμοί» αποτελείται από 45 ποιήματα, στη συντριπτική τους πλειοψηφία σε ελεύθερο στίχο, χωρισμένα σε 4 ενότητες: α) Επεισόδια δικαιοσύνης, β) Επεισόδια ελευθερίας & κοσμοστιγμών, γ) Εφτά μικρά άτιτλα και δ) Τραγούδια με τη λύρα του θεού Απόλλωνα.

Τα πρώτα ποιήματα αφορούν την ιδιαίτερη του πατρίδα Κύπρο και το δράμα που έζησε λίγα χρόνια πριν, με την τουρκική εισβολή.

[ποίημα από την ενότητα «Επεισόδια δικαιοσύνης»]

Αν το νησί μας μοιάζει με καράβι,

δε νοικιάζεται

Ούτε πωλείται σε τιμή ευκαιρίας.

 

Εδώ κοιμούνται των καιρών τ’ αγιολεμόνια∙

οι ρεματιές.

Γαυγίζουν οι βαθειές πληγωματιές.

 

Πιο πέρα στους πικρούς καταυλισμούς

Ξυπνά ο Κυπρορωμιός.

Δικάζει.

 

Σιωπή επιδείξαμε

γιατί

μας πρόσταξε ο Άρης,

Δυστυχώς…

Ο Π. Κυριάκου όμως συνδέει τον χαμό και τις κατεχόμενες πόλεις της Κύπρου και με άλλες χαμένες πατρίδες του ελληνισμού:

«Τζι΄ εχάθηκαν πολλοί.

Ο Γιαννακός, ο Πετρουρής,

ο Φώτης, ο Κωστής.

 

Τζι’ εχάθηκεν ο γυιός του Νικολή».

 

Τ’ αγόρια μας μωρέ χάθηκαν

και το χώμα μαζί με τα παιδιά μας.

 

Η Αμμόχωστος, του Μόρφου, η Κερύνεια,

πλάι στην Πόλη, πλάι στην Σμύρνη,

πλάι σ’ ονόματα και πολιτείες γνωστές.

 

[Ακόμα ένα ποίημα από την ενότητα «Επεισόδια δικαιοσύνης»]

 

 

Ο Πόλυς Κυριάκου μέσα από τους στίχους του αναζητεί την ελευθερία και τη δικαιοσύνη, και συγκινείται όχι μόνο από το δράμα της Κύπρου αλλά και από αυτό του Βιετνάμ (βλέπε ποίημα «Διασταυρώματα»).

Άλλα θέματα που τον συγκινούν είναι η Ιστορία, η Μάνα, η Πατρίδα, η Φύση, ο Έρωτας, ενώ κάποια ποιήματά του τα προσεγγίζει με υπαρξιακή διάθεση:

Δεν είναι πρόβλημα η ζωή.

Το πρόβλημα είναι

η ζωή.

 

(ποίημα ΙΙ από την ενότητα «Εφτά μικρά άτιτλα»)