Εσύ θα σε επέλεγες για γονιό σου;

 

Ο Γιώργος Λάγιος με τον τίτλο του βιβλίου του «Εσύ θα σε επέλεγες για γονιό σου;», θέτει ένα πολύ εύστοχο ερώτημα το οποίο θα έπρεπε να απαντήσουν όλοι οι γονείς και ιδιαίτερα όσοι προγραμματίζουν να γίνουν γονείς.

Τα παιδιά δεν θα πρέπει να γεννιούνται για λάθος λόγους «επειδή η κοινωνία (και η μαμά) προστάζει να γίνουμε κι εμείς γονείς» «για να σώσουμε τον γάμο μας» ή «για να διαιωνίσουμε το DNA μας», λες και αυτό είναι κάτι το ιδιαίτερο το οποίο δεν πρέπει να στερηθεί η κοινωνία.

Ο συγγραφέας επισημαίνει, επίσης, κάτι πολύ  σωστό! Προκειμένου να δοθεί άδεια σε κάποιον να οδηγήσει ένα αυτοκίνητο, ο ενδιαφερόμενος πρέπει να περάσει από κάποια τεστ ώστε να δείξει ότι είναι ικανός να οδηγήσει. Για να επιτραπεί σε ένα ζευγάρι να υιοθετήσει ένα μωρό, πάλι πρέπει το ζευγάρι να περάσει από πολλούς ελέγχους ώστε να αποδείξει ότι μπορεί να αναθρέψει σωστά το μωρό. Όμως, για όλους τους βιολογικούς γονείς, η γέννηση ενός παιδιού θεωρείται αναφαίρετο δικαίωμά τους και κανείς δεν εξετάζει την (νοητική, σωματική, οικονομική) ικανότητά τους να μεγαλώσουν σωστά ένα παιδί προσφέροντάς του, τουλάχιστον τα βασικά (τροφή, στέγη, εκπαίδευση και ένα φυσιολογικό περιβάλλον για να αναπτυχθεί).

Τέλος, υπάρχει τόσο μεγάλος υπερπληθυσμός στη Γη, που η απόφαση κάποιου να μην τεκνοποιήσει, είναι η μεγαλύτερη οικολογική συνεισφορά που μπορεί να κάνει στον πλανήτη!

Από την περιγραφή του βιβλίου:

Είναι τα παιδιά το πιο όμορφο πράγμα στον κόσμο; Είναι το DNA μας τόσο εξαιρετικό όσο το έχουμε στο μυαλό μας, ώστε να το διαιωνίσουμε; Μήπως το να είμαστε γονείς είναι μια μορφή εξουσίας; Δεν είμαστε όλοι για να κάνουμε παιδιά, και αυτό δεν είναι κακό. Καθένας ταξιδεύει προς την αυτοπραγμάτωση από διαφορετικό μονοπάτι. Η ασυνείδητη ή συνειδητή απόφαση να γίνει κάποιος γονέας θα κρίνει το μέλλον εκατομμυρίων ανθρώπων αν ένα παιδί από ακατάλληλους γονείς ανελιχθεί στην εξουσία ή ακόμα και όταν καθίσει στο ίδιο θρανίο με ένα ανυποψίαστο εύπλαστο παιδί. Το πώς μεγαλώνουν τα παιδιά αποτελεί τη μεγαλύτερη ευθύνη που μπορεί να έχει ο άνθρωπος. Είναι ανυπολόγιστης σημασίας να συνειδητοποιήσουμε ότι κάποιοι απλά δεν πρέπει να γίνουν γονείς και να προστατέψουμε τον πολιτισμό μας. Οι κοινωνίες έχουν ποτίσει με λάθος ιδέες το ανθρώπινο είδος. Πώς μπορεί να σταματήσει αυτή η τρέλα; Η ανθρώπινη φύση και η επιστήμη μας δείχνουν τον δρόμο, εμείς όμως γιατί αγνοούμε και τις δυο έχοντας ενεργοποιημένους όλους τους μηχανισμούς αυτοεξαπάτησης; Υπάρχει ελπίδα γιατί ακόμα υπάρχουν άνθρωποι με ήθος και ευφυΐα. Σε λίγο ωστόσο θα εξαλειφθούν και οι τελευταίοι, αν δεν αναλάβουμε τις ευθύνες μας και δεν μένουμε απλοί παρατηρητές. Η ιστορία θα μας κρίνει.. και το πιθανότερο είναι να μας χαρακτηρίσει ηθικούς αυτουργούς.