Η Μήδεια του Μποστ από το Θέατρο Αντίλογος

 

Ο γελοιογράφος και θεατρικός συγγραφέας Χρύσανθος Βοσταντζόγλου (γνωστός με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Μέντης Μποσταντζόγλου ή πιο απλά "Μποστ") έγραψε το 1993 το θεατρικό έργο Μήδεια. Το έργο είναι μια παρωδία της ομώνυμης τραγωδίας που έγραψε ο Ευριπίδης το 431 π.Χ.   

Λίγα λόγια για το έργο:

Με την μοναδικότητα της γραφής του, ο Μποστ μετατρέπει την τραγική ηρωίδα του Ευριπίδη σε μια -μέχρι δακρύων από τα γέλια- κωμικοτραγική φιγούρα και παράλληλα, με αριστοφανικές μεταφορές και συνεχείς παρερμηνείες, καυτηριάζει τη νεοελληνική πραγματικότητα.
Όπως ο ίδιος αναφέρει χαρακτηριστικά: «Πρόκειται για ένα έργο που επικρίνει τους επικριτάς, προβληματίζει τους κριτάς και ελευθερώνει τους θεατάς». 

Ο Μποστ  γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1918 και απεβίωσε στην Αθήνα το 1995.

Το Θέατρο Αντίλογος ανέβασε τη συγκεκριμένη παράσταση, με πολύ μεγάλη επιτυχία,το καλοκαίρι του 2022 σε σκηνοθεσία του βραβευμένου σκηνοθέτη Κώστα Σιλβέστρου. Η καυστική κωμωδία του Μποστ Μήδεια ανέβηκε και τον Σεπτέμβριο σε υπαίθριο χώρο του Πανεπιστημίου Κύπρου μέσα στο πλαίσιο συνεργασίας που υπογράφηκε μεταξύ του Θεάτρου Αντίλογος και του Πανεπιστημίου Κύπρου.

Η Μήδεια του Μποστ, κυκλοφορεί και σε βιβλίο.

Μποτσαντζόγλου, Μέντης (Μποστ). Μήδεια. Αθήνα: Θεατρική Εταιρία Στοά, 2003

Από την περιγραφή του βιβλίου

Από το 1987 που πρωτοσυνεργαστήκαμε με τον Μποστ του λέγαμε συνέχεια "γράψε κάτι καινούργιο Μέντη", κι εκείνος μας ζητούσε να του δώσουμε θέματα και ιδέες. Το ένα το εύρισκε ανούσιο, το άλλο χιλιοειπωμένο, το τρίτο δεν του φαινότανε αστείο. Μέχρι που έπεσε η ιδέα για μια τραγωδία. 

Έτσι απλά του είπαμε: πάρε το θέμα σου από μια τραγωδία. Ήτανε και η περίοδος που στην Επίδαυρο ο κάθε "ημέτερος" κακοποιούσε με πάθος τα ιερά και όσια κείμενα, μια συνήθεια που ευδοκιμεί ιδιαίτερα στο ελληνικό θέατρο. 

Αλλά απ' όσες τραγωδίες του προτείναμε, καμιά δεν του έκανε εκείνο το γνωστό "κλικ" που θα τον ερέθιζε. Μέχρι που έπεσε η ιδέα της Μήδειας του Ευριπίδη. "Αυτή μάλιστα, έχει και φόνους", είπε μ' εκείνο το πονηρό και πολλά υποσχόμενο μισοχαμόγελό του. Και στο μυαλό του γεννήθηκε η "Μήδεια". [...] 

(Από το σημείωμα του σκηνοθέτη)