Η Alice Munro είναι Καναδή διηγηματογράφος. Γεννήθηκε το 1931 και το 2013 κέρδισε το
Νόμπελ Λογοτεχνίας. Κατά την υπομονή
του Νόμπελ η Munro χαρακτηριστικέ ως "master of the contemporary short story”. Κύριο χαρακτηριστικό πολλών διηγημάτων της
είναι η επαναστατική τους αρχιτεκτονική ειδικά όσον αφορά τη τάση οι ιστορίες
να κινούνται προς τα εμπρός και προς τα πίσω στο χρόνο.
Η συλλογή διηγημάτων της με τίτλο “Too much happiness“ κυκλοφόρησε το 2009. Στα ελληνικά κυκλοφόρησε από
τις εκδόσεις Μεταίχμιο (πρώτη έκδοση 2010, σε μετάφραση της Σοφίας Σκουλικάρη)
και πήρε τον τίτλο «Πάρα πολλή ευτυχία».
Η συλλογή αποτελείται από 10 διηγήματα:
Πεζό:
Η προδομένη σύζυγος εκμεταλλεύεται τη σχέση που έχει ως δασκάλα μουσικής με την
κόρη της ερωμένης του άντρα της. Το κορίτσι μεγαλώνοντας γράφει την ιστορία της
και την εκδίδει σε βιβλίο.
Γουένλοκ Ετζ: Μια
φοιτήτρια παραδίνεται στις διεστραμμένες ορέξεις ενός γέρου και μετά εκδικείται
τη συγκάτοικό της. Πολύ έξυπνα δομημένη ιστορία της οποίας το τελευταίο κομμάτι
πρέπει να ξαναδιαβαστεί προκειμένου να γίνει απόλυτα κατανοητή. Η χρονολογική
ροή της ιστορίας είναι το κλειδί για την κατανόησή της.
Βαθιές τρύπες: Ένα
παιδί πέφτει σε μια γεωλογική τρύπα και το σώζει ο πατέρας του. Μεγαλώνοντας
καταλήγει να γίνει περιθωριακός ζητιάνος αποκομμένος από την οικογένειά του.
Νοιάζεται για τα χρήματα της κληρονομιάς μόνο και μόνο για να τα διαμοιράσει
στους ζητιάνους που ζουν στο κοινόβιο μαζί του. Η ιστορία τελειώνει με μια νότα
ελπίδας για τη μάνα του που τον επισκέπτεται στο κοινόβιο.
Ελεύθερες ρίζες: Μια
μοναχική γυναίκα καταλήγει όμηρος ενός κακοποιού. Για να γλυτώσει σκαρφίζεται μια
ιστορία με πρωταγωνίστρια την ίδια και την πρώην γυναίκα του αποθανόντα συζύγου
της. Στην ιστορία η ίδια παίρνει τον ρόλο της πρώτης γυναίκας του συζύγου της
και διηγείται πως δολοφόνησε τον εαυτό της! Με τον τρόπο αυτό θέλει να κάνει
συνένοχο τον κακοποιό στην ιστορία της με την ελπίδα να γλυτώσει.
Πρόσωπο: Η
ιστορία ενός άντρα με ένα χαρακτηριστικό εκ γενετής σημάδι στο πρόσωπο.
Κάποιες γυναίκες: Οι
αναμνήσεις ενός κοριτσιού που παρατηρούσε τον τόπο που λειτουργούσαν οι
γυναίκες του σπιτιού στο οποίο βοηθούσε σαν καμαριέρα.
Για παιχνίδι: Δύο
μαθήτριες δολοφονούν σε μια κατασκήνωση ένα κορίτσι με ειδικές ανάγκες και
επικοινωνούν ξανά σε μεγάλη ηλικεία.
Ξύλο: Ένας
ξυλοκόπος στραμπουλάει το πόδι του στο δάσος και ενώ κινδυνεύει η ζωή του
αρχίζει να αναθεωρεί ορισμένα πράγματα.
Πάρα πολλή ευτυχία: Το
διήγημα που χάρισε το όνομά του στο βιβλίο είναι βασισμένο στην πραγματική
ιστορία της Ρωσίδας Σοφίας Κοβαλέφσκι (1850-1891), της πρώτης γυναίκας
μαθηματικού που απέκτησε διδακτορικό τίτλο σπουδών και έγινε η πρώτη γυναίκα
καθηγήτρια πανεπιστημίου (στη Σουηδία).
Από το οπισθόφυλλο της ελληνικής έκδοσης:
Μια μητέρα λυτρώνεται με τον πλέον απρόσμενο
τρόπο από τον αβάσταχτο πόνο που της προκάλεσε η απώλεια των τριών παιδιών της·
μια νέα γυναίκα αντιδρά με έξυπνο, αν και όχι ακριβώς αξιοθαύμαστο τρόπο, στην
ασυνήθιστη και ταπεινωτική αποπλάνηση που υπέστη· οι "βαθιές-τρύπες"
ενός γάμου. Και στην ιστορία που έδωσε στο βιβλίο τον τίτλο του, συνοδεύουμε τη
Σοφία Κοβαλέφσκι -μια ρωσίδα εμιγκρέ και μαθηματικό του τέλους του 19ου αιώνα-
σ' ένα ταξίδι στο καταχείμωνο από τη Ριβιέρα, όπου επισκέπτεται τον εραστή της,
στο Παρίσι, τη Γερμανία, τη Δανία, όπου έχει μια μοιραία συνάντηση με έναν
ντόπιο γιατρό, και τέλος στη Σουηδία, όπου διδάσκει στο μοναδικό πανεπιστήμιο
της Ευρώπης που δέχτηκε να προσλάβει γυναίκα μαθηματικό.
Με σαφήνεια και άνεση, η Άλις Μονρό μετατρέπει σύνθετα γεγονότα και συναισθήματα σε ιστορίες που ρίχνουν φως στους απρόβλεπτους τρόπους με τους οποίους οι άνθρωποι προσαρμόζουν τη ζωή τους και συχνά καταφέρνουν να ξεπεράσουν ακόμα και τραγικά γεγονότα.
Με σαφήνεια και άνεση, η Άλις Μονρό μετατρέπει σύνθετα γεγονότα και συναισθήματα σε ιστορίες που ρίχνουν φως στους απρόβλεπτους τρόπους με τους οποίους οι άνθρωποι προσαρμόζουν τη ζωή τους και συχνά καταφέρνουν να ξεπεράσουν ακόμα και τραγικά γεγονότα.
Munro, Alice, 1931-. Πάρα πολλή ευτυχία / Άλις Μονρό · μετάφραση Σοφία Σκουλικάρη. - Αθήνα : Μεταίχμιο, 2013. - 393σ. · 21x14 εκ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου