Γνωρίζοντας το βιβλίο «Ο Γιος της μάγισσας». Συνέντευξη με τον συγγραφέα Ανδρέα Καπανδρέου

(Συνέντευξη στην Ευδοξία Γραμμένου και στο ThinkingPeople.gr)

«Ένα βιβλίο στο οποίο μπλέκονται πραγματικά και φανταστικά γεγονότα, προκαλώντας αλλόκοτα συναισθήματα»

«Ο γιος της μάγισσας» είναι συλλογή διηγημάτων φαντασίας και τρόμου.

Το βιβλίο κυκλοφορεί σε Ελλάδα και Κύπρο από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές.

Γεια σου Ανδρέα.  Σ' ευχαριστώ που δέχτηκες να κάνουμε αυτή τη συνέντευξη για το δεύτερο βιβλίο σου "Ο γιος της μάγισσας". Μίλησέ μας γι αυτό. Ποια ήταν η αφορμή για να γράψεις αυτό το βιβλίο; 

Ανδρέας:  Εγώ ευχαριστώ το ThinkingPeople.gr για τη φιλοξενία και εσένα προσωπικά, Ευδοξία, για την τιμή που μου κάνεις με αυτή τη συνέντευξη.

Το βιβλίο “Ο γιος της μάγισσας: αλλόκοτες ιστορίες” αποτελείται από δεκαπέντε διηγήματα τα οποία διαφέρουν αρκετά μεταξύ τους όσον αφορά τo ύφος και τη θεματολογία τους. Στο βιβλίο προσπαθώ να παίξω ένα παιχνίδι με τον αναγνώστη μπερδεύοντας τα πραγματικά με τα φανταστικά γεγονότα κάνοντας τον να αναρωτιέται αν αυτό που διάβασε είναι πραγματική ή φανταστική ιστορία.

Τον τίτλο του το βιβλίο τον πήρε από το πρώτο διήγημα το οποίο είναι και το εκτενέστερο της συλλογής και αναφέρεται στον θρύλο που συνοδεύει τη “Βίβλο του Διαβόλου”, ενός υπαρκτού χειρόγραφου το οποίο εμφανίστηκε τον μεσαίωνα και σήμερα βρίσκεται φυλαγμένο στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Σουηδίας.

Για τη συγγραφή της κάθε μίας από τις δεκαπέντε ιστορίες υπήρχε διαφορετική αφορμή και έμπνευση. Για την έκδοσή τους σε μια ενιαία συλλογή, αφορμή ήταν μια πρόταση που μου έκανε ο Γιώργος Σωτήρχος, ο ιδιοκτήτης του εκδοτικού οίκου Συμπαντικές Διαδρομές.

  

Το βιβλίο σου "ανήκει" στην λογοτεχνία του φανταστικού. Είναι αυτό το είδος λογοτεχνίας που σε εκφράζει; Και αν ναι, γιατί;

Ανδρέας: Είναι γεγονός ότι στα περισσότερα από τα διηγήματα του βιβλίου (όχι σε όλα) υπάρχουν φανταστικά στοιχεία και εκτυλίσσονται υπερφυσικά γεγονότα.

Η λογοτεχνία του φανταστικού με γοητεύει και με εμπνέει τόσο σαν αναγνώστη όσο και σαν συγγραφέα. Το γιατί συμβαίνει αυτό δεν το έχω ψάξει. Ίσως επειδή το συγκεκριμένο είδος σε ταξιδεύει πέρα από κάθε φυσικό, ψυχολογικό ή άλλο όριο…

Τι σε έκανε να επιλέξεις έναν εκδοτικό οίκο από την Ελλάδα για να εκδόσεις το δεύτερο βιβλίο σου, και όχι κάποιον εκδοτικό από την Κύπρο, όπου και ζεις; Είναι πιο δύσκολο να εκδώσει κανείς ένα βιβλίο στην Κύπρο σήμερα;

Ανδρέας: Υπάρχουν και στην Κύπρο αξιόλογοι εκδοτικοί οίκοι. Με έναν από αυτούς άλλωστε (εκδώσεις Επιφανίου) συνεργάστηκα για την έκδοση του πρώτου μου βιβλίου.   

Εκδίδοντας, όμως, σε ελλαδικό εκδοτικό οίκο αυτομάτως απευθύνεσαι σε ένα ευρύτερο κοινό και επειδή μιλάμε για ένα πολύ εξειδικευμένο αναγνωστικό κοινό, αυτό της φανταστικής λογοτεχνίας, έκρινα ότι οι Συμπαντικές Διαδρομές που ασχολούνται σοβαρά με τον χώρο θα ήταν η καλύτερη επιλογή.  

Το πρώτο σου βιβλίο «Το τρομακτικό μυστικό του Αϊνστάιν», που είναι επίσης συλλογή "αλλόκοτων" - όπως αναφέρεις- διηγημάτων, κινείται κι αυτό στη λογοτεχνία του φανταστικού; Θέλεις να μας πεις δυο λόγια και γι αυτό σου το βιβλίο;

Ανδρέας: “Το τρομακτικό μυστικό του Αϊνστάιν”  αποτελείται από δώδεκα διηγήματα τα οποία γράφτηκαν σε χρονικό διάστημα μιας δεκαετίας. Ο τίτλος του βιβλίου είναι παρμένος από τον τίτλο του πρώτου διηγήματος το οποίο έχει σαν θέμα την τηλεμεταφορά που προσπάθησε να πετύχει το Αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό βάσει των θεωριών του Άλμπερτ Αϊνστάιν.

Και αυτό το βιβλίο μου αποτελείται από παράξενες ιστορίες οι οποίες διαφέρουν αρκετά μεταξύ τους και κάποιες από αυτές κινούνται στον χώρο του φανταστικού. Στη συγκεκριμένη συλλογή όμως περιλαμβάνονται και κάποιες χιουμοριστικές ιστορίες που δεν έχουν καμία σχέση με τη λογοτεχνία του φανταστικού.

Η επαφή σου με τα βιβλία δεν περιορίζεται μόνο στην συγγραφή και στην ανάγνωσή τους. Ως βιβλιοθηκονόμος καθημερινά βρίσκεσαι ανάμεσα σε βιβλία κάθε είδους. Εκτός από την λογοτεχνία του φανταστικού, ποια άλλα είδη λογοτεχνίας σου αρέσει να διαβάζεις; Ασχολείσαι με όλα;

Ανδρέας: Μου αρέσει γενικά να διαβάζω και διαβάζω τα πάντα. Αν θα έπρεπε να επιλέξω δύο συγκεκριμένα λογοτεχνικά είδη θα διάλεγα τη λογοτεχνία του φανταστικού και τα ιστορικά μυθιστορήματα.

Τι διαβάζεις αυτόν τον καιρό;

Ανδρέας: Μόλις ολοκλήρωσα το “Εγώ,  το Ρομπότ” του Isaac Asimov και έχω ξεκινήσει το “Η τέχνη της γραφής” του Anton Chekhov. Πριν από αυτά διάβασα μια ανθολογία διηγημάτων του Charles Bukowski.

Πώς βλέπεις τα πράγματα στον χώρο του βιβλίου στην Ελλάδα του σήμερα;  

Ανδρέας: Σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς που τα πράγματα είναι δύσκολα σε όλους τους τομείς, δεν ήταν δυνατόν να μείνει ανεπηρέαστο το βιβλίο.

Ευτυχώς όμως παρατηρώ ότι υπάρχουν ισχυρές εστίες αντίστασης (τόσο ανάμεσα στους αναγνωστικούς όσο και στους συγγραφικούς και στους εκδοτικούς κύκλους) οι οποίες, παρά την κρίση, στηρίζουν το βιβλίο και επιτρέπουν την εποικοδομητική πορεία του στον χρόνο. Το βιβλίο έχει να διαδραματίσει τον δικό του ρόλο μέσα στην κρίση και την πολιτισμική ανάταση την οποία όλοι προσδοκούμε. Ευελπιστώ πως όταν η γενικότερη οικονομία της χώρας ανακάμψει, μαζί της θα ανακάμψει και το βιβλίο.

Ετοιμάζεις κάποιο νέο βιβλίο; 

Ανδρέας: Ολοκληρώνω ένα μυθιστόρημα το οποίο με παίδεψε αρκετά και για το οποίο χρειάστηκε να κάνω ειδική έρευνα και να αντλήσω στοιχεία από διάφορες πηγές. Ταυτόχρονα, όταν έχω χρόνο και διάθεση συνεχίζω να γράφω μικρά διηγήματα τα οποία μελλοντικά ίσως εκδοθούν σε μια νέα συλλογή.

Σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου. Θα ήθελες να πεις κάτι τελευταίο στους αναγνώστες σου; 

Ανδρέας: Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους αφιέρωσαν την ώρα τους για να διαβάσουν αυτή τη συνέντευξη.

(για την Ευδοξία Γραμμένου και το ThinkingPeople.gr)