(Απομαγνητοφώνηση του βίντεο που ετοιμάστηκε για το φεστιβάλ "Όψεις του Φανταστικού, 2017 - Αθήνα")
Αγαπητές φίλες και φίλοι του φεστιβάλ
Όψεις του Φανταστικού σας στέλνω τους χαιρετισμούς μου από τη Λευκωσία.
Είμαι ο Ανδρέας Καπανδρέου και θα σας
μιλήσω για το τελευταίο μου βιβλίο με τίτλο «Το τέλος της Χιονάτης».
Πρόκειται για μια ποιητική συλλογή η οποία
αποτελείται από 59 ποιήματα
χωρισμένα σε 5 βασικές θεματικές κατηγορίες:
Ιστορικά,
Πολιτικά, Κοινωνικά, Ερωτικά, Διάφορα.
Τα περισσότερα από τα ποιήματα μου είναι
γραμμένα σε ελεύθερο στίχο ενώ σε κάποια άλλα έχει επιχειρηθεί η
ομοιοκαταληξία.
Το τέλος της
Χιονάτης, εκτός από τον τίτλο του βιβλίου είναι και ο τίτλος του τελευταίου
ποιήματος. Επιλέγηκε αυτός σαν τίτλος ολόκληρης της συλλογής αφού το ποίημα
περιγράφει το άδοξο τέλος ενός παραμυθιού.
Ολόκληρη
η ποιητική συλλογή προτείνει την απομυθοποίηση της ιστορίας, της πολιτικής, της
κοινωνίας στην οποία ζούμε, αλλά και του έρωτα. Γκρεμίζει μύθους αλλά κτίζει
και καινούριους, αφού τελικά δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτούς…
Στη συνέχεια θα διαβάσω 5 σύντομα ποιήματά μου, ένα από κάθε κατηγορία.
Από
τα Ιστορικά επέλεξα ένα που αναφέρεται στο ένδοξο παρελθόν του Έλληνα και την
κατάντια του Νεοέλληνα:
ΝΕΟΕΛΛΗΝΑΣ
Πέταξε
μέχρι το φεγγάρι καβάλα στον Πήγασο
μα
γκρεμοτσακίστηκε κάτω στη Γη.
Έπιασε
τη Μέδουσα από τα μαλλιά
μα
τον δάγκωσαν τα απαίσια φίδια.
Θέλησε
ν’ αντιμετωπίσει τον Μινώταυρο
μα
τον πρόδωσε η Αριάδνη που έκοψε τον μίτο στα δυο.
Τώρα
περιπλανιέται χαμένος
στον
πολυπολιτισμικό λαβύρινθο.
Την
Τροία επισκέπτεται πλέον σαν τουρίστας
κι
ο μοναδικός ίππος που γνωρίζει δεν είναι Δούρειος
αλλά
ιπποδρόμου.
Από
τα Πολιτικά διαβάζω ένα ποίημα που αναδεικνύει το πως κάποιες ομάδες μπορεί να
αντιλαμβάνονται διαφορετικά μια έννοια:
ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ
Στη
φάρμα του Όργουελ
τα
γουρούνια είναι πιο ίσα από τα υπόλοιπα ζώα[i].
Για
τους αναρχικούς
γουρούνια
είναι οι βασιλιάδες της καπιταλιστικής ζούγκλας.
Για
τους χούλιγκαν
τα
γουρούνια φοράνε κράνος και κρατάνε γκλοπ.
Για
τους περισσότερους από μάς όμως
τα
γουρούνια δίνουν το νοστιμότερο σουβλάκι.
Από τα Κοινωνικά θα σας διαβάσω ένα επίκαιρο
Χριστουγεννιάτικο ποίημα:
ΑΣΤΡΟ ΦΩΤΕΙΝΟ
«Άστρο
φωτεινό βγήκε γιορτινό
μήνυμα
μας έφερε
απ’
τον ουρανό»
Το
λαμπερότερο αστέρι όλων των εποχών
αυτό
που έλαμψε πάνω από μια στάνη
και
οδήγησε βοσκούς και μάγους στον Υιό του Θεού
αυτό
που φώτιζε τους Αγγέλους όταν έψαλλαν το ωσαννά
που
έφερε στους ανθρώπους το μήνυμα της χαράς και της ελπίδας
είναι
καταραμένο!
Το
καταράστηκαν οι μανάδες των νηπίων που έσφαξε ο Ηρώδης.
Αυτό
ήταν που έδωσε το έναυσμα της σφαγής.
Οι
χαροκαμένες μάνες τραγουδούσαν:
«Άστρο
φωτεινό βγήκε γιορτινό
θάνατο
μας έφερε
απ’
τον ουρανό…»
Από
τα Ερωτικά ένα με ομοιοκαταληξία. Το συγκεκριμένο ποίημα ανήκει στην
υποκατηγορία «Σε αυτήν που έφερε την άνοιξη» και είναι αφιερωμένο σε αυτήν:
ΕΡΩΤΙΚΟ
Τα
πάντα ρει μες τη ζωή και ο τροχός γυρίζει
κι
ο θάνατος στον κόσμο μας η μόνη σταθερά.
Γι’
αυτά που θέλεις πάλεψε, κανείς δεν στα χαρίζει
κι
εγώ εσένα πόθησα μάτια μου φλογερά.
Μες
στου ιστού σου μπλέχτηκα τα ανίερα παιχνίδια
και
τα φιλιά σου γεύτηκα τα τόσο ηδονικά.
Ο
έρωτας σου με έστειλε σε μαγικά ταξίδια
όαση
αδιέξοδη η δική σου αγκαλιά.
Χρησμοί
αντικρουόμενοι με έφεραν κοντά σου
το
κολασμένο σώμα μου εσύ να κυβερνάς.
Εγώ
που ήμουν άπιστος, και τώρα, για φαντάσου
τάμα
σου δίνω τη ψυχή φτάνει να μ’ αγαπάς.
Του
έρωτα μου οι δαίμονες σου χτίσανε παλάτι
ακόμα
και στην Κόλαση θα σε ακολουθώ.
Κι
αν κάποτε με πίκρανες, όλα νερό κι αλάτι
για
μια αιωνιότητα θα σου παραδοθώ.
Από
τα Διάφορα διαβάζω το ποίημα που χάρισε τον τίτλο στη συλλογή:
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΧΙΟΝΑΤΗΣ
Ο
νεκρόφιλος πρίγκιπας έσκυψε πάνω από το πτώμα.
Φίλησε
τα παγωμένα χείλη της Χιονάτης[ii] και
της χάιδεψε τα μαλλιά.
Οι
νάνοι πήραν την αμοιβή τους και τον βοήθησαν να τη φορτώσει στο άσπρο άλογο.
Ο
πρίγκιπας έφυγε χαρούμενος, καλπάζοντας.
Ήταν
ευτυχισμένος αφού η συλλογή του εμπλουτίστηκε με ένα σπάνιο κομμάτι.
(Αυτά
συμβαίνουν όταν οι πρίγκιπες της πραγματικότητας ασελγούν πάνω στις ηρωίδες των
παραμυθιών μας…)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου