25η ώρα [ποίημα]

 

25^η Ώρα

Θέλω να εξομολογηθώ στον πατέρα μου ότι τον αγαπώ αλλά συνεχώς το αναβάλλω…

Λέω ότι θα ξεκινήσω από αύριο να ασχολούμαι μ’ εκείνη τη σημαντική εκκρεμότητα που έχω να ολοκληρώσω…

Θέλω να ζητήσω συγγνώμη από αυτόν που πλήγωσα μα δεν νιώθω ακόμα έτοιμος να «ρίξω» τον εγωισμό μου… 

Υποκύπτω συνεχώς σ’ εκείνη τη κακή συνήθεια αλλά υπόσχομαι πως θα τη σταματήσω σύντομα…

Σκέφτομαι ότι πρέπει να συμπαρασταθώ σ’ εκείνο τον φίλο μου που με έχει ανάγκη· μόλις βρω λίγο χρόνο…

Καταλαβαίνω ότι πρέπει να αλλάξω να γίνω καλύτερος άνθρωπος και θα το κάνω! Όχι όμως τώρα αμέσως· με τη πρώτη ευκαιρία…

Η 25^η είναι η ώρα που  ακολουθεί το συμβατικό εικοσιτετράωρο. Είναι η ώρα που έρχεται μετά, αργότερα, με την πρώτη ευκαιρία, μόλις βρούμε χρόνο, όταν νιώσουμε έτοιμοι – ξεκινά αμέσως μόλις φύγει η κάθε μέρα και τελειώνει πριν καν αρχίσει η επόμενη.

Η 25^η ώρα της ημέρας ήταν γνωστή από αρχαιοτάτων χρόνων και οι πρόγονοί μας την τοποθετούσαν στις ελληνικές καλένδες. 

Ανδρέας Καπανδρέου

(Από την ποιητική συλλογή Το τέλος της Χιονάτης).