Το κορμί της λύπης της Νίκη Ταγκάλου

Το κορμί της λύπης / Νίκη Ταγκάλου. Θεσσαλονίκη: Πηγή, 2014.

Η ποίηση της Νίκης Ταγκάλου χαρακτηρίζεται ως τολμηρή, ερωτική, διεισδυτική. 
Είναι δύσκολο να τη διαβάσεις και να μην σε αγγίξει…

Παραθέτω μερικούς στίχους από την τελευταία ποιητική συλλογή της Νίκης Ταγκάλου «Το κορμί της λύπης»:

(Απόσπασμα από το ποίημα Η ΕΡΩΜΕΝΗ)

O ρόλος της αγαπημένης δεν την ήθελε ποτέ. 

Την τραβούσε όμως εκείνος της παράνομης,  μελαγχολικής ερωμένης,  που πάντα ζητούσε παραπάνω αλλά δεν έπαιρνε τίποτα.  Δανειζόταν λίγες ώρες από τις ζωές τους, στόλιζαν τα αυτιά της με υπέροχα λόγια που έτρεφαν την ματαιοδοξία της και μετά γυρνούσε πίσω στο κενό σπίτι που την περίμενε.
Τραβούσε το λάθος και στο τέλος το λάτρευε.

ΦΙΛΕ
Καρφωμένες ιστορίες πάνω μου λύπης όχι χαράς.
Τσακίστηκα από ταράτσες για ένα σύννεφο.
Μάταια…
Η ζωή, αν δεν μπορείς να την μοιράζεσαι σε τρώει.

Απείθαρχη… 

Φίλε μάνα με γέννησε και εμένα.

Ονειροπαρμένη ήμουν όχι εγκληματίας.

Από το οπισθόφυλλο:
Ένα ήταν το κορμί που γονάτιζε

μπροστά σου και σε παρακαλούσε

να το δεις μέχρι το κόκαλο.

Εσύ δεν το έβλεπες και αυτό

μεταμορφωνόταν σε λύπη.