@Ανδρέας Καπανδρέου : «Όλα καλά κι όλα ωραία, χθες ήσουν μ’ άλλονε παρέα». Τι σχέση έχει το τραγούδι του Κουγιουμτζή με τις δικοινοτικές ταραχές στην Κύπρο του 1963-64 [άρθρο στην Μηχανή του Χρόνου]

17 Φεβ 2017

«Όλα καλά κι όλα ωραία, χθες ήσουν μ’ άλλονε παρέα». Τι σχέση έχει το τραγούδι του Κουγιουμτζή με τις δικοινοτικές ταραχές στην Κύπρο του 1963-64 [άρθρο στην Μηχανή του Χρόνου]

Ένα άρθρο που ανέβασα στο προσωπικό μου ιστολόγιο και αφορούσε μια συνομιλία μου με τον μουσικοσυνθέτη Σταύρο Κουγιουμτζή έγινε αφορμή για να γραφτεί άρθρο στη Μηχανή του χρόνου (Cyprus edition).
Διαβάστε εδώ και το αρχικό άρθρο: Ο Σταύρος Κουγιουμτζής και η Κύπρος

Το άρθρο που δημοσίευσε η Μηχανή του Χρόνου:

Το 1967, ο γνωστός μουσικοσυνθέτης Σταύρος Κουγιουμτζής έγραψε ένα από τα καλύτερα τραγούδια του που έμεινε στην ιστορία του ελληνικού πενταγράμμου. Το «Όλα καλά κι όλα ωραία», τραγουδιέται σήμερα σχεδόν από όλον τον κόσμο κι αποτελεί μία τεράστια επιτυχία. Στην πρώτη ακρόασή του ωστόσο, οι στίχοι παραπέμπουν σε μία ερωτική ιστορία, κάποιου άντρα που αντιλαμβάνεται πως η αγαπημένη του «κάνει παρέα και με άλλους» εκτός από τον ίδιο. Με τον χαρούμενο σκοπό του, λίγοι είναι αυτοί που παρατηρούν τον στίχο «και μια σημαία σ’ ένα μπαλκόνι, αλλάζει χρώματα και με σκοτώνει» ή έστω θα αναρωτηθούν σε ποιο πράγμα αναφέρεται. Ο συγγραφέας Ανδρέας Καπανδρέου, εκμυστηρεύεται την προσωπική του στιχομυθία με τον συνθέτη μία νύχτα του ’90 κατά τη διάρκεια των συναυλιών του στο νησί.

ΣΕ ΜΙΑ ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΛΑΡΝΑΚΑ – ΛΕΥΚΩΣΙΑ, ΟΠΟΥ ΣΥΝΤΑΞΙΔΕΥΑΜΕ (ΕΓΩ ΟΔΗΓΟΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΣΥΝΟΔΗΓΟΣ) ΜΟΥ ΕΚΜΥΣΤΗΡΕΥΤΗΚΕ ΟΤΙ ΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ «ΟΛΑ ΚΑΛΑ» ΤΟΥΣ ΕΜΠΝΕΥΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΓΡΑΨΕ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΚΕΡΥΝΕΙΑ, ΤΗΝ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ’60. ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ «ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΗΜΑΙΑ Σ’ ΕΝΑ ΜΠΑΛΚΟΝΙ, ΑΛΛΑΖΕΙ ΧΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΕ ΣΚΟΤΩΝΕΙ», ΟΠΩΣ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΚΟΥΓΙΟΥΜΤΖΗΣ ΜΟΥ ΔΗΛΩΣΕ, ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΗΜΑΙΕΣ ΣΤΑ ΜΠΑΛΚΟΝΙΑ ΤΙΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΩΝ ΔΙΚΟΙΝΟΤΙΚΩΝ ΤΑΡΑΧΩΝ (1963-1964) ΑΛΛΑΖΑΝ ΣΥΧΝΑ ΧΡΩΜΑΤΑ (ΠΟΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ), ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΤΟΝ ΠΛΗΓΩΝΕ.

Το τραγούδι, έγινε γνωστό από την πρώτη ερμηνεία του Γιώργου Νταλάρα το 1975. Έκτοτε

Γιώργος Νταλάρας και Σταύρος Κουγιουμτζής

αποτελεί ένα από τα πιο τραγουδισμένα κομμάτια του ελληνικού κοινού. Ο Γιώργος Νταλάρας με τον Σταύρο Κουγιουμτζή Ο Σταύρος Κουγιουμτζής γεννήθηκε σε έναν προσφυγικό καταυλισμό στο Επταπύργιο της Θεσσαλονίκης το 1932 από Μικρασιάτες γονείς. Με τη μουσική πρωτοασχολήθηκε στα 15 του χρόνια, όπου και ξεκίνησε να φοιτεί στη Σχολή Πιάνου του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης. Στα 20 του πιάνει δουλειά ως πιανίστας σε διάφορα νυχτερινά κέντρα της Θεσσαλονίκης και το 1960 γράφει το πρώτο του τραγούδι «Περιστεράκι» με το οποίο συμμετείχε στο Φεστιβάλ του ΕΙΡ. Εκείνη τη δεκαετία μπήκε πολύ δυναμικά στον μουσικό χώρο κι έκανε αισθητή την παρουσία του με κάποια από τα καλύτερα, έως σήμερα, τραγούδια του ελληνικού πενταγράμμου. Το 1966 κάνει τα πρώτα του βήματα στον χώρο του θεάτρου ως συνθέτης κι ένα χρόνο αργότερα, μετακομίζει στην Αθήνα. Αυτή ήταν και η αρχή μίας σπουδαίας συνεργασίας με τους Γιώργο Νταλάρα, Χάρις Αλεξίου, Γιάννη Καλατζή, Βίκυ Μοσχολιού, Γιάννη Πάριο, Άννα Βίσση και Ελευθερία Αρβανιτάκη. Από το 1987 έως το 1998 παρά την μεγάλη του επιτυχία, εξαφανίστηκε ηθελημένα και γύρισε πίσω στη γενέτειρά του Θεσσαλονίκη. Μετά από έντεκα χρόνια αποχής, τον έπεισε ο Γιώργος Νταλάρας να επανέλθει και κάνει την επανεμφάνισή του με το δίσκο «Ύμνοι αγγέλων σε ρυθμούς ανθρώπων», με κομμάτια βασισμένα στη βυζαντινή παράδοση. Η τελευταία δισκογραφική του δουλειά το 2001 με την ονομασία «Έβρεχε ο κόσμος» με τη συμμετοχή της κόρης του Μαρίας Κουγιουμτζή.