Ο Γ. Π. Σαββίδης για τον ποιητή Κυριάκο Χαραλαμπίδη

Γ. Π. Σαββίδης

Το 1973 ο Κύπριος ποιητής Κυριάκος Χαραλαμπίδης (γεν. 1940) εξέδωσε την τρίτη στη σειρά ποιητική του συλλογή με τίτλο «Το αγγείο με τα σχήματα».

Στις 16 Αυγούστου 1973 στην εφημερίδα  «Το Βήμα», ο μελετητής και καθηγητής της νεοελληνικής λογοτεχνίας  Γ. Π. Σαββίδης  (1929-1995) έγραφε:

«Λογικό, η Κύπρος απομένει ο μόνος εξωελλαδικός χώρος από τον οποίο πιά μπορούμε να προσδοκούμε μιαν άμεση ανανέωση της ποιητικής μας – ανανέωση ανάλογη με κείνες τις οποίες πρόσφεραν κατά καιρούς στον νεότερον Ελληνισμό η Κρήτη, τα Εφτάνησα, η Αλεξάνδρεια, η Μικασία… Δυστυχώς δεν παρακολουθώ τα λογοτεχνικά πράγματα της Κύπρου όσο θα ήθελα… Έτσι, όχι μόνο δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω μήπως η ποιητική αυτή ανανέωση έχει ήδη συντελεστεί (η Αθήνα, ουσιαστικά, δεν άρχισε να ανακαλύπτει τον Καβάφη παρά δέκα χρόνια από το θάνατό του), μα ούτε καν να ελέγξω την εντύπωση που έχω για το τοπικό ποιητικό ανάστημα του Κυριάκου Χαραλαμπίδη. Με άλλα λόγια, δεν έχω τρόπο να βεβαιωθώ αν ο ποιητής αυτός πράγματι είναι η πιο ιδιόμορφη λυρική φωνή που εμφανίστηκε μεταπολεμικά στην Κύπρο. Αφ’ ετέρου, όμως, δεν έχω αμφιβολία ότι πρόκειται για έναν από τους πιο συγκροτημένους νέους τεχνίτες της σύγχρονης ελληνικής ποίησης, Ελλαδικής και μη.

… Οι βασικές αρετές του Κύπριου τεχνίτη πιστεύω πως έχουν σημαντικά στερεωθεί και πλουτιστεί. Η ήδη ζηλευτή επιγραμματικότητά του  σαν να αποκτά ειδικότερο βάρος… Το χιούμορ του, τόσο σπάνιο με τη μορφή της απεσταγμένης αφέλειας την οποία εκόμισε στην ποίησή μας ο αισθησιακός μυστικισμός του Παπατσώνη, έχει ασφαλώς κερδίσει σε άνεση και ευρωστία… Τούτη η νέα εκφραστική ευλυγισία τον σπρώχνει όχι σε πνευματώδεις ακροβασίες μα σε πνευματικές τόλμες σχεδόν ασύλληπτες για έναν ορθόδοξο πιστό.

… Ωστόσο το πιο αξιοσημείωτο στοιχείο της συλλογής μου φαίνεται πως είναι η δημιουργία μιας αινιγματικής ανθρώπινης μορφής  ονόματι Ριμάκο… Θέλω να ελπίζω πως προοιωνίζει μια βαθύτερη ανανέωση της ποιητικής του Κυριάκου Χαραλαμπίδη – μακάρι και μια κυπριώτικη άνοιξη της ποίησής μας».

Το πιο πάνω απόσπασμα συμπεριλήφθηκε και στην ποιητική συλλογή του Κυριάκου Χαραλαμπίδη που ακολούθησε με τίτλο «Αχαιών Ακτή» (Λευκωσία, 1977).