Η Μαρίνα Καραγάτση γράφει για τον πατέρα της και τους δικούς της ανθρώπους...

Το Ευχαριστημένο ή Οι δικοί μου άνθρωποι / Μαρίνα Καραγάτση. Αθήνα: Άγρα, 2008.

Η Μαρίνα Καραγάτση, κόρη του γνωστού συγγραφέα Μ. Καραγάτση και της ζωγράφου Νίκης Καραγάτση, δίνει φωνή σε οικεία της πρόσωπά τα οποία αφηγούνται στιγμές από τη ζωή τους.

Στην πρώτη ενότητα ο Μ. Καραγάτσης, η ίδια η Μαρίνα, η υπηρέτριά της οικογένειας η Λασκαρώ και η γιαγιά της συγγραφέως Μίνα, αφηγούνται θέματα που τους απασχολούν μια ανοιξιάτικη μέρα του 1950.

Η πρώτη ενότητα του βιβλίου έχει τίτλο «Μια ανοιξιάτικη μέρα του 1950». Σε αυτό υπάρχουν τα κεφάλαια:

Ο Καραγάτσης: ο γνωστός συγγραφέας, αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο για τη ζωή του, αγγίζοντας θέματα που τον απασχολούν όπως η πολιτική, η διαπαιδαγώγηση της κόρης του Μαρίνας, η σχέση του με τη γυναίκα του Νίκη κ.α. Πρόκειται για ένα κείμενο που παρουσιάζεται ότι έχει γραφτεί το 1950 και αναδεικνύει ενδιαφέρουσες πτυχές τις προσωπικότητας του Μ. Καραγάτση.

Η Μαρίνα και η Λασκαρώ: η Μαρίνα μας παρουσιάζει, μέσω διαλόγων της ίδιας με την υπηρέτρια Λασκαρώ, την σχέση που είχαν οι δυο τους, αλλά και στοιχεία από την ταλαιπωρημένη ζωή της υπηρέτριας. Η Λασκαρώ αποκαλεί την Μαρίνα «Ευχαριστημένο», επίθετο το οποίο χάρισε και τον τίτλο στο εν λόγω βιβλίο της Μαρίνας.

Η γιαγιά Μίνα: Η γιαγιά της Μαρίνας και πεθερά του Καραγάτση αφηγείται σε ένα μονόλογο τα καθημερινά προβλήματα και τις διαπροσωπικές σχέσεις της οικογένειας της, με αναφορές φυσικά και στον Μ. Καραγάτση.

Η δεύτερη ενότητα του βιβλίου έχει τίτλο «Μια ανοιξιάτικη μέρα του 2006». Σε αυτή υπάρχει μόνο ένα κεφάλαιο:

Το αυλιδάκι: Ουσιαστικά πρόκειται για ένα θεατρικό μονόπρακτο το οποίο διαδραματίζεται την άνοιξη του 2006 στην αυλή του σπιτιού των Καραγάτσιδων. Η συγγραφέας βάζει σε αυτό να πρωταγωνιστούν οι νεκροί: Μ Καραγάτσης, Νίκη Καραγάτση, η γιαγιά της Μίνα, ο παππούς της Λεωνίδας, ο θείος Αντώνης και η υπηρέτρια Λασκαρώ. Μαζί τους και η μοναδική ζωντανή της παρέας, η ίδια η συγγραφέας. Τα νεκρά μέλη της παρέας που έχουν συνείδηση του θανάτου τους  αναπολούν και συζητούν γεγονότα από τη ζωή τους.

*Οι ζωγραφιές στο εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο είναι της Νίκης Καραγάτση.

Από το οπισθόφυλλο:

Η Μαρίνα Καραγάτση δανείζεται τα λόγια προσφιλών της προσώπων και τους ξαναδίνει φωνή. Με τρεις παράλληλους μονολόγους μιας ανοιξιάτικης μέρας του 1950 και ένα θεατρικό μονόπρακτο μιας ανοιξιάτικης μέρας του 2006 αναπλάθει βιώματα και ενδόμυχους συλλογισμούς του Καραγάτση, του αντιπροσωπευτικότερου ίσως συγγραφέα της γενιάς του, της Λασκαρώς, καρτερικής και δυνατής υπηρέτριας του σπιτιού, και της γιαγιάς Μίνας, μιας αρχόντισσας της Άνδρου. Σιωπηλή, αλλά διαρκώς παρούσα, η Νίκη Καραγάτση, η ζωγράφος που παραμένει με την ευαισθησία και τους χαμηλούς της τόνους πάντα επίκαιρη. Μέσα από την ιστορία μιας οικογένειας ξαναζωντανεύει μια ολόκληρη εποχή.