«Αποτυπώσεις» ονομάζεται η πρώτη ποιητική συλλογή που μας χαρίζει
η φιλόλογος Πόπη Μπίσσα.
Σε αυτή την πολύ ενδιαφέρουσα έκδοση (Αρχύτας, 2022) η
Μπίσσα μας χαρίζει 26 μικρά (και μερικά λίγο μεγαλύτερα) ποιήματά της,
συνοδευόμενα από 14 δικές της ζωγραφιές.
Στίχοι ευαίσθητοι, ενίοτε λυρικοί, μα κυρίως στοχαστικοί και αυτοκριτικοί αλλά τελικά αισιόδοξοί. Η επιρροή των ποιημάτων της Μπίσσα από την ζωγραφική την μουσική αλλά και από τον χορό (συγκεκριμένα το φλαμέγκο) με τον οποίο επίσης ασχολείται, είναι εμφανής.
Ακολουθεί ένα άτιτλο ποίημα της Πόπης Μπίσσα, ενδεικτικό της
ποιητικής της γραφής:
Γράφω
για να τακτοποιήσω
τις σκέψεις μου.
Ξεγράφω όσα δεν χρειάζομαι.
Κρατάω
όσα μιλούν σε μένα.
Η καλή ζωγραφιά είναι ποίηση με πινελιές και η καλή ποίηση
είναι ζωγραφιά με λέξεις. Είναι αξιοζήλευτοι όσοι επιχειρούν με αγάπη και τα
δύο, κρατώντας την πένα με το δεξί χέρι και το πινέλο με το αριστερό, όπως
κάνει η Πόπη Μπίσσα. Με την πρώτη κιόλας ποιητική συλλογή της μας οδηγεί σε μία
θάλασσα με αγέρες αλλά και με μπουνάτσες, που την αποκαλεί «ψυχή και καταφύγιό
μου», όπου η σκέψη της γίνεται λυτρωμός και αβίαστο κλωνάρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου