Στην ποιητική συλλογή με τίτλο «Όσα ξέφυγαν της σιωπής» (Αρμίδα 2021) ο Κώστας Πατίνιος, μας χαρίζει 59 ποιήματά του Τα περισσότερα είναι γραμμένα στην νεοελληνική και μερικά στην κυπριακή διάλεκτο.
Οι δύο αγαπημένες ιδιότητες του Κώστα Πατίινου, αυτή του ποιητή και του δρομέα μεγάλων αποστάσεων επηρεάζουν τη θεματολογία της συλλογής όπου ποιήματα ποιητικής βρίσκουν τον “δρόμο” τους παρέα με ποιήματα δρομικά, καθώς και κοινωνικού περιεχομένου, σε ελεύθερο και έμμετρο στίχο.
Ο συγγραφέας
μεταχειρίζεται με μαεστρία τόσο την κοινή Νεοελληνική όσο και την Κυπριακή,
προκειμένου να θίξει ζητήματα που αφορούν τον καθένα, όπως ο έρωτας, οι σχέσεις
με τον Άλλο, η καθημερινότητα, η όποιας λογής καταξίωση, η ευόδωση ή όχι των
προσδοκιών. Έντονη είναι δε η “αναμέτρηση” ποιητή και ποιήματος, που αποδίδεται
πότε με χιούμορ και πότε με ειρωνεία.
Παραθέτω ενδεικτικά δύο ποιήματα:
ΟΙ
ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ
Εμένα, οι φίλοι μου είναι δρομείς
είναι πουλιά που τρέχουν
είναι ελάφια με φτερά
είναι αγάπη και χαρά
είναι παιδιά
που ξέχασαν να μεγαλώσουν
Εμένα οι φίλοι μου είναι ποιητές
γράφουν δεν γράφουν
τρέχουν δεν τρέχουν
ΣΤΙΣ ΟΧΘΕΣ
ΤΙΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ
Στις όχθες της μοναξιάς
συνάντησα τη σιωπή
Από ευγένεια της είπα «καλησπέρα»
από συνέπια δεν απάντησε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου