Ο θάνατος στο περιβάλλον του Οράσιο Κιρόγα

Ο θάνατος διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στη ζωή του Λατιονοαμερικάνου συγγραφέα Οράσιο Κιρόγα (Horacio Quiroga, 1878-1937) και φυσικά επηρέασε και το έργο του.

Ο συγγραφέας δεν γνώρισε πατέρα αφού όταν ακόμα ήταν βρέφος  αυτοπυροβολήθηκε με την κυνηγετική του καραμπίνα και σκοτώθηκε (1879).

Κατά τη διάρκεια της εφηβείας του, ο πατριός του (δεύτερος άντρας της μητέρας του)  με τον οποίον ο Οράσιο ήταν πολύ συνδεδεμένος αυτοκτόνησε με κυνηγετική καραμπίνα όταν μετά από ένα εγκεφαλικό έμεινε παράλυτος. Τον νεκρό αντίκρυσε πρώτος ο συγγραφέας (1896).

Όταν ήταν 22 ετών έχασε δύο από τα τρία του αδέρφια από τυφώδη πυρετό (1901).

Στα 23 του χρόνια σκότωσε κατά λάθος με ένα δίκαννο πιστόλι τον αδερφικό του φίλο Φεδερίκο Φερράντο, όταν προσπαθούσε να τον μάθει πώς να το χρησιμοποιήσει σε μια μονομαχία στην οποία είχε προκληθεί (1902).

Η πρώτη του σύζυγος μετά από ένα άγριο μεταξύ τους καυγά αυτοκτόνησε στα 22 της χρόνια (μετά από 6 χρόνια γάμου) καταπίνοντας διχλωριούχο υδράργυρο (1915).

Χρόνια αργότερα (1933) η δεύτερη σύζυγός του τον εγκατέλειψε ολομόναχο στη δασώδη περιοχή του Σαν Ιγνάτιο όπου επέλεξε να κατοικήσει, στερώντας του την παρουσία της μικρής τους κόρης, προκαλώντας του με αυτό τον τρόπο ακόμα μια «απώλεια».

Εξάλλου και ο ίδιος ο συγγραφέας αυτοκτόνησε με κυάνιο στα 58 του χρόνια όταν έμαθε ότι έπασχε από μη ιάσιμο καρκίνο (1937).

Οι αυτοχειρίες οικείων του προσώπων συνεχίστηκαν και μετά τον θάνατο του και εννοείται ότι δεν επηρέασαν τον συγγραφέα, αξίζει όμως να αναφερθούν ως επίλογος της ζωής του: η μεγαλύτερη κόρη του Εγκλέ και ο γιος του Δαρίο αυτοκτόνησαν. Το ίδιο τέλος επέλεξαν και οι φίλοι του λογοτέχνες ο Λεοπόλδο Λουγόνες (αυτοκτόνησε επίσης με κυάνιο, έναν ακριβώς χρόνο μετά τον θάνατο του Κιρόγα) και η Αλφονσίνα Στόρνι (αυτοκτόνησε με πνιγμό ενάμιση χρόνο μετά τον θάνατο του Κιρόγα).

Πηγή: Διηγήματα έρωτα, τρέλας και θανάτου / Κιρόγα ; μετ. Δήμητρα Παπαβασιλείου. Αθήνα: Ροές, 2014.