Ο σολίστ του Δημήτρη Στατήρη και άλλα μικροσκοπικά διηγήματα

Ο σολίστ και άλλα πεζά / Δημήτρης Στατήρης. Λάρισα: Θράκα, 2016.
Ο Σολίστ και άλλα πεζά είναι ο τίτλος του νέου βιβλίου του Δημήτρη Στατήρη. 

Αφού πρώτα γνωρίσαμε τον Στατήρη ως συγγραφέα φανταστικού τρόμου (Απρόσκλητοι επισκέπτες από την άβυσσο (2012),  Η μάσκα της εξιλέωσης (2013), Αμείληκτη κατάρα (2014), όλα εκδόσεις των Συμπαντικών Διαδρομών) τώρα ήρθε η ώρα να μας συστηθεί και ως συγγραφέας πολύ μικρών mainstream διηγημάτων. 

Το νέο εγχείρημα του συγγραφέα, πάντως, κρίνεται άκρως πετυχημένο και απολαυστικό.

Στη συλλογή περιλαμβάνονται 9 διηγήματα:

Ο σολίστ: Η ιστορία ενός μουσικού που ήθελε να παίζει μουσική μόνο μπροστά σε κοινό που εκτιμούσε πραγματικά τη μουσική του.

Θλιμμένη κούκλα: Μια όμορφη μπαργούμαν με ψεύτικο χαμόγελο που αναζητά μια αληθινή ανθρώπινη επαφή. Είναι καταδικασμένη όμως να υποκύπτει στις επιθυμίες του αφεντικού της.

Διακοπή ρεύματος: Μια διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος κάνει τον πρωταγωνιστή της ιστορίας να συνειδητοποιήσει πόσο πολύ εξαρτημένη είναι η ζωή του από αυτό.

Ο φίλος: Δύο φίλοι καπνίζουν τσιγαριλίκι σε μια εγκαταλειμμένη οικοδομή και ανακαλύπτουν τυχαία, μέσα σε ένα μπαούλο ένα γράμμα που έγραψε ο μετανάστης αποστολέας του από την Νυρεμβέργη προς ένα φίλο του.

Το χαρτάκι: Μας περιγράφει τι σύγχρονες κοινωνικές σχέσεις και τα φλερτ μέσα σε ένα μπαράκι.

Το διαμέρισμα: Οι αναμνήσεις των παιδικών χρόνων του ήρωα από την πρώτη του κατοικία.

Αιφνιδιασμός: Ένας φυσιοδίφης περπατά μέσα στη ζούγκλα απολαμβάνοντας το τοπίο και τη φύση όταν ξαφνικά αιφνιδιάζεται από κάτι που δεν περίμενε να του συμβεί, ειδικά στον συγκεκριμένο χώρο. 

Χαράκωμα: Σκηνές πολέμου και τρόμου στα χαρακώματα ενός πεδίου μάχης. 

Το πέρασμα: Ο ήρωας της ιστορίας προσπαθεί να εξισορροπήσει και να πορευθεί ανάμεσα από επικίνδυνα και φονικά γρανάζια…

Από το οπισθόφυλλο:

Απ` τις πρώτες νότες, ο χώρος ξεχείλισε από μια συγκινησιακή μελωδία. Ο σολίστας θα ακολουθούσε μια λυπητερή μουσική κατεύθυνση, με δραματικές κορυφώσεις και μετριοπαθή περάσματα (όπως έγραψαν αργότερα οι εφημερίδες). Όσο η ώρα κυλούσε, οι προσδοκίες επιβεβαιώνονταν. Το δοξάρι χόρευε στο βιολί γεννώντας θλίψη, πόνο, λησμονιά, οδηγώντας προς μια ψυχική κάθαρση. Οι νότες πετούσαν ελεύθερες και παντοδύναμες στην ψηλοτάβανη αίθουσα, παρασέρνοντας το ακροατήριο σ` ένα ταξίδι μαγευτικό.

*Η εικόνα στο εξώφυλλο είναι του Edgar Degas και έχει τίτλο “The violinist”.

Διαβάστε επίσης παλιότερη συνέντευξη του συγγραφέα: Ανακρίνοντας τον συγγραφέα Δημήτρη Στατήρη