Ανακρίνοντας την ποιήτρια Ευδοξία Γραμμένου

Η Ευδοξία Γραμμένου γεννήθηκε το 1991 στη Ρίγανη Αιτωλοακαρνανίας. Σπούδασε Βιβλιοθηκονομία και Συστήματα Πληροφόρησης στο Τ.Ε.Ι. Αθήνας.

Έχει εργασθεί εθελοντικά στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Χαϊδαρίου και στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Αγρινίου στα πλαίσια των δραστηριοτήτων του Future Library. 

Την Ευδοξία τη γνώρισα αρχικά μέσω ενός διαδικτυακού φόρουμ για τη δημιουργική γραφή. Τότε βέβαια δεν έγραφε ποιήματα. Έγραφε πεζά κείμενα, τα οποία θυμάμαι – και της το είχα πει – ότι μου έκαναν εντύπωση για την ποιητικότητα τους. Δεν ξέρω πόσο μέτρησε η δική μου άποψη αλλά λίγο καιρό αργότερα έμαθα για την πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο «Σκιές σε σκοτεινά όνειρα πάθους» (Συμπαντικές Διαδρομές, 2013). Ποιήματα και διηγήματα της Ευδοξίας συμπεριλαμβάνονται και σε άλλες ανθολογίες.

Η Ευδοξία Γραμμένου είχε την καλοσύνη να παραχωρήσει αποκλειστική συνέντευξη στο ιστολόγιο @Ανδρέας Καπανδρέου.

-       Ευδοξία, πως σου προέκυψε το γράψιμο και ειδικά η ποίηση;

Από πολύ μικρή ηλικία είχα ιδιαίτερη σχέση με τα βιβλία, γι αυτό εξάλλου επέλεξα και το επάγγελμα του Βιβλιοθηκονόμου. Στα 14 μου χρόνια άρχισα να γράφω μικρές και μεγάλες ιστορίες, καθώς το γράψιμο ήταν και είναι ακόμη ο πιο οικείος τρόπος έκφρασης για μένα. Δεν είχα σκεφτεί πότε ότι θα μπορούσα να γράψω ποίηση, όμως κάποια στιγμή συνειδητοποίησα πως ο,τι γράφω έχει ποιητικότητα, και μου αρέσει. Είναι πιο εύκολο έτσι.

-       Πως υποδέχτηκαν στο στενό σου περιβάλλον την πρώτη σου ποιητική συλλογή;

Με ενθουσιασμό και έκπληξη! Δεν περίμενε κανείς ότι θα εξέδιδα βιβλίο, μιας και δεν ήξεραν καν ότι έγραφα κάτι τον τελευταίο καιρό. Έτσι ο ενθουσιασμός ήταν μεγάλος και αμέσως αγκάλιασαν αυτή μου την προσπάθεια με πολλή αγάπη!

-       Γνωρίζω ότι έχεις γράψει και κάποια διηγήματα. Προτιμάς να γράφεις ποίηση ή πεζά;

Μου αρέσει εξίσου να γράφω και πεζά και ποίηση. Απλά υπάρχει μια μεγάλη διαφορά. Πεζά γράφω γιατί μου αρέσει να πλάθω ιστορίες, ενώ η ποίηση είναι το μέσο εξωτερίκευσης των πιο βαθιών συναισθημάτων και επιθυμιών μου που ψάχνουν μια διέξοδο. Τα ποιήματα μου δημιουργούνται φυσικά, δηλαδή είναι σαν να πιάνω ένα μολύβι για να γράψω ένα ποίημα και αυτό να ξέρει ήδη τι πρέπει να γράψει, γιατί αυτό που θα υποθεί θα υπάρχει δυνατό μέσα μου. Ανάλογα με τα συναισθήματα και τις καταστάσεις που βιώνω, προτιμώ να εκφραστώ ανάλογα, με ένα από τα δύο είδη.

-       Γιατί τα όνειρα πάθους για τα οποία γράφεις είναι σκοτεινά;

Είναι σκοτεινά γιατί εκφράζουν συναισθήματα που οι περισσότεροι από μας κρύβουν. Συναισθήματα και επιθυμίες που κανείς μας δεν τολμά να εκφράσει. Κανείς δε μιλά ανοιχτά για έναν ανεκπλήρωτο έρωτα, για μια επιθυμία σκοτεινής εκδίκησης, για τον πόνο που αφήνει ένας θάνατος και για τις σκέψεις που προκαλούνται από αυτόν. Είναι τα όνειρα και οι επιθυμίες που προέρχονται από τη σκοτεινή πλευρά του εαυτού μας, τα οποία έχουν γεννηθεί σε όλους μας, αλλά δεν «φαίνονται» ποτέ.

-       Ποιος χαρακτηρισμός θεωρείς ότι χαρακτηρίζει καλύτερα την ποίηση που γράφεις: «ερωτική», «σκοτεινή» ή «φανταστική»;

Είναι σκοτεινή ερωτική ποίηση, καθώς αναφέρεται σε ανεκπλήρωτους ή «τραυματισμένους» έρωτες. Όμως σε μερικά από τα ποιήματα, όχι σε πολλά, μπορεί κανείς να διακρίνει και στοιχεία που κινούνται στο φανταστικό.

-       Τι σε εμπνέει για να γράψεις ένα ποίημα;

Το περιβάλλον στο οποίο ζω και τα συναισθήματα που μου προκαλούν οι άνθρωποι μέσα σε αυτό. Δεν το θεωρώ έμπνευση, θεωρώ ότι δημιουργούνται σκέψεις και συναισθήματα που θέλουν να εκφραστούν με κάποιο ήπιο τρόπο.

-       Πες μου ένα βιβλίο που διάβασες τελευταία και σου έκανε εντύπωση.

«Η γυναίκα που ζει μέσα στη γη» του Σουέιν Γουλφ. Μου έκανε εντύπωση ο τρόπος με τον οποίο περιγράφεται μια μικρή κοινωνία γεμάτη δεισιδαιμονίες, το αντίκτυπο που έχουν αυτές πάνω σε ένα μικρό κορίτσι και ο τρόπος που αυτό το παιδί κατάφερε να διαλύσει αυτές τις σκοτεινές και χωρίς λογική ιδέες που επικρατούσαν στον τόπο του.

-       Θεωρείς ότι οι σπουδές σου στη Βιβλιοθηκονομία έχουν επηρεάσει το γράψιμό σου;

Φυσικά. Εφόσον επέλεξα να περάσω τη ζωή μου δουλεύοντας σε μια Βιβλιοθήκη, ανάμεσα σε εκατοντάδες βιβλία, ήθελα να υπάρχει και το δικό μου αποτύπωμα μέσα στα ράφια μιας Βιβλιοθήκης ή ενός βιβλιοπωλείου. Έτσι αυτό που αγαπώ πιο πολύ, η Βιβλιοθηκονομία, είναι πια για μένα κάτι ολοκληρωμένο μέσα μου.

-       Απάγγειλε μου ένα στοίχο (δικό σου ή ξένο) ο οποίος σε εκφράζει ή σου έχει κάνει μεγάλη εντύπωση.

«Άφησέ με να’ρθω μαζί σου». 
Θα μπορούσα να σου γράψω εδώ ολόκληρη τη σονάτα του σεληνόφωτος του Ρίτσου, μα αυτός ο στοίχος τα λέει όλα. Μέσα σε αυτόν τον στοίχο περιγράφεται όλη η ανάγκη επικοινωνίας και επαφής του παλιού με το νέο. Για μένα είναι ο πιο σπαρακτικός στοίχος.

-       Φέτος έλαβες μέρος στις εκδηλώσεις που οργανώνουν οι Συμπαντικές Διαδρομές με τίτλο «Όψεις του Φανταστικού», όπου έγινε παρουσίαση του βιβλίου σου σε διάφορες πόλεις. Ποιες οι εμπειρίες σου από αυτές τις εκδηλώσεις;

Ήταν συναρπαστική εμπειρία. Ένιωσα την αγάπη, τη στήριξη και το ενδιαφέρον όλου αυτού του κόσμου που ήρθε σε όλες τις εκδηλώσεις. Με χαροποίησε ιδιαίτερα το ενδιαφέρον τους για τα βιβλία και έμεινα πολύ ευχαριστημένη από τη στάση της ομάδας των εκδόσεων Συμπαντικές Διαδρομές, σε θέματα οργάνωσης, έτσι ώστε να διεξαχθούν όσο το δυνατόν καλύτερα οι εκδηλώσεις «Όψεις του Φανταστικού».

-       Αυτή την περίοδο γράφεις κάτι καινούργιο;

Ναι, γράφω κάτι. Ετοιμάζω κάτι καινούριο για το οποίο ελπίζω να μάθετε σύντομα, όταν ολοκληρωθεί…

-       Ευδοξία ευχαριστώ για τον χρόνο που μας αφιέρωσες. Μπορείς να κλείσεις αυτή τη συνέντευξη με ένα δικό σου μήνυμα.

Εγώ ευχαριστώ πολύ. Μακάρι να καταλάβουν όλοι κάποια στιγμή πως η διέξοδος, το στήριγμα σε κάθε πρόβλημα, είναι η γνώση που κρύβεται σε κάθε βιβλίο. Γιατί κάθε βιβλίο έχει τη δική του μαγεία και προσφέρει στον καθένα μας τις ξεχωριστές του γνώσεις.

Διαβάστε επίσης:

- Σκοτεινά, ονειρικά ποιήματα πάθους από την Ευδοξία Γραμμένου