Η ιστορία γύρω από το βιβλίο "Νεκρονομικόν" του τρελού Άραβα και ο Χ. Φ. Λάβκραφτ

«Κρατήστε όλα τα αντίγραφα κλειδωμένα, κανείς απ’ όσους το διαβάσουν να μην αποκαλύψει την ύπαρξη του στους αδαείς που είναι ακατάλληλοι να σηκώσουν τόσο βαρύ φορτίο, καλύτερα να βγουν τα μάτια τους με κάρβουνα πυρωμένα και να σφραγιστούν τα χείλη τους με κερί, παρά να προφέρουν τα λόγια αυτού του βιβλίου..»

Το «Νεκρονομικόν» (Necronomicon) είναι ένα φανταστικό βιβλίο, λογοτεχνικό δημιούργημα του Αμερικανού συγγραφέα τρόμου, Χ. Φ. Λάβκραφτ (H. P. Lovecraft, 1890-1937).

O Λάβκραφτ αναφέρει  την ύπαρξη του εν λόγω βιβλίου σε διάφορες ιστορίες του. Την πρώτη αναφορά στο Νεκρονομικόν την συναντούμε στο διήγημα του «Το Κυνηγόσκυλο» (“The Hound”) το οποίο γράφτηκε το 1922 και δημοσιεύτηκε το 1924.

Σύμφωνα με τον Χ. Φ. Λάβκραφτ,  συγγραφέας του Νεκρονομικόν ήταν ένας  «Τρελός Άραβας» με το όνομα Αμπντούλ Αλχαζρέντ (Abdul Alhazred). Ο παράφρον  Άραβας είχε πρωτοαναφερθεί σε ένα άλλο διήγημά του Λάβκραφτ με τίτλο «Η Ανώνυμη Πόλη» (“The Nameless City”) που δημοσιεύτηκε το 1921.

Αναφορά στο Νεκρονομικόν γίνεται επίσης στα διηγήματα του “"Pickman's Model" (1927),  "The Call of Cthulhu" (1928), The Dunwich Horror (1929), “The Diary of Alonzo Typer” (1938), καθώς και στις νουβέλες “The Case of Charles Dexter Ward”, (γράφτηκε το 1927 αλλά δημοσιεύτηκε το 1941 μετά τον θάνατο του συγγραφέα), και “At the Mountains of Madness” (γράφτηκε το 1931 και δημοσιεύτηκε το 1936).

«That is not dead which can eternal lie.

And with strange aeons even death may die».

(Στίχοι που παρουσιάζονται σε ιστορίες του Λάβκραφτ και παρουσιάζονται ως απόσπασμα του «Νεκρονομικόν»).

Η κατά τον Χ. Φ. Λάβκραφτ ιστορία του βιβλίου «Νεκρονομικόν»:

Το 1927, ο Λάβκραφτ έγραψε την υποτιθέμενη ιστορία του βιβλίου Νεκρονομικόν η οποία δημοσιεύτηκε το 1938 (ένα χρόνο μετά τον θάνατό του) με τίτλο "History of the Necronomicon". Σύμφωνα με αυτή ο Αμπντούλ Αλχαζρέντ, ο οποίος ήταν μισότρελος λάτρευε τις οντότητες Yog-Sothoth και Cthulhu. Καταγόταν από την Υεμένη και είχε επισκεφτεί τα ερείπια της Βαβυλώνας, τα υπόγεια μυστικά του Μέμφις στην Αίγυπτο και την μεγάλη έρημο της Σαουδικής Αραβίας όπου ανακάλυψε την «Πόλη χωρίς όνομα». Αργότερα έζησε στη Δαμασκό όπου έγραψε το Νεκρονομικόν (με τον αραβικό τίτλο Al Azif) και πέθανε μυστηριωδώς το 738 μ.Χ. Ο αραβικός τίτλος του βιβλίου μεταφράζεται από τον Λάβκραφτ ως «ο νυχτερινός ήχος (από έντομα), ο οποίος υποτίθεται ότι είναι το ουρλιαχτό των δαιμόνων».

Σύμφωνα πάντα με τον Λάβκραφτ, το Νεκρονομικόν μεταφράστηκε το 950 μ.Χ. στα ελληνικά από τον Θεόδωρο Φιλέτα στην Κωνσταντινούπολη. Στην ελληνική μετάφραση του δόθηκε το όνομα το οποίο και τελικά επικράτησε: Νεκρονομικόν (Necronomicon). [Ο τίτλος που προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις «νεκρός» και «νόμος».] Ο Λάβκραφτ υποστηρίζει ότι η ελληνική μετάφραση χρησιμοποιήθηκε από κάποιους σε τρομερά πειράματα προτού ο Πατριάρχης Μιχαήλ (υπαρκτό πρόσωπο, πέθανε το 1059) το καταστρέψει ρίχνοντάς το στην πυρά.

Το περιεχόμενο του βιβλίου διαδιδόταν κρυφά μέχρι το 1228 μ.Χ., όταν ο Olaus Wormius το μετάφρασε από τα ελληνικά στα λατινικά.  [Ο Δανός φιλόσοφος Olaus Wormius ήταν επίσης υπαρκτή προσωπικότητα αλλά έζησε μεταξύ 1588-1624].

Τόσο η λατινική όσο και η ελληνική έκδοση λογοκρίθηκαν και απαγορεύτηκαν από τον πάπα Γρηγόριο IX το 1232. Το βιβλίο, όμως, διασώθηκε και αντίτυπά του στα λατινικά εκδόθηκαν κατά τον 15ο αιώνα στη Γερμανία και τον 17ο αιώνα στην Ισπανία. Μια ελληνική έκδοση του βιβλίου εκδόθηκε επίσης τον 16ο αιώνα στην Ιταλία.

Ο Άγγλος αποκρυφιστής John Dee (1527-c. 1609) μετάφρασε το βιβλίο στην αγγλική γλώσσα (αν και η συγκεκριμένη μετάφραση ποτέ δεν εκτυπώθηκε).

Σύμφωνα με τον Λάβκραφτ η αραβική έκδοση του Al Azif είχε ήδη χαθεί την εποχή που απαγορεύτηκε το βιβλίο στα ελληνικά, το 1050. Παρολαυτά, ένα μυστικό αντίγραφο εμφανίστηκε τον 20ο αιώνα στο Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ. Το βιβλίο στην ελληνική έκδοση δεν έχει εμφανιστεί πουθενά από τότε που κάηκε η Βιβλιοθήκη του Σάλεμ, το 1692 (εδώ ο Λάβκραφτ συνδέει την ιστορία του με την πραγματική ιστορία της δίκης των μαγισσών του Σάλεμ, αλλά και με το διήγημά του  "The Diary of Alonzo Typer", όπου παρουσιάζει τον πρωταγωνιστή να βρίσκει ένα ελληνικό αντίτυπο του Νεκρονονικόν).

Σύμφωνα με την Ιστορία του Necronomicon η ίδια η πράξη της μελέτης του κειμένου  του βιβλίου, είναι άκρως επικίνδυνη. Επίσης όσοι επιχειρήσουν να χρησιμοποιήσουν τις απόκρυφες γνώσεις του, θα έχουν ένα τρομακτικό τέλος.

Ανάμεσα σε άλλα, το Νεκρονομικόν αναφέρεται στους Μεγάλους Παλαιούς, την ιστορία τους και τρόπους επίκλησής τους. Σύμφωνα με τον Λάβκραφτ, αντίγραφα του υπάρχουν στα Πανεπιστήμια Μισκατόνικ και Χάρβαρντ στη Μασσαχουσέτη, στο Βρετανικό Μουσείο, στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας και στο Πανεπιστήμιο του Μπουένος Άιρες.

Άλλοι συγγραφείς, όπως ο August Derleth και ο Clark Ashton Smith, το αναφέρουν επίσης στα έργα τους.

Κατά καιρούς πολλοί πίστεψαν ότι το βιβλίο είναι αληθινό. Κάποιοι το αναζήτησαν ενώ κάποιοι άλλοι προσπάθησαν να το αναπαράγουν με βάση των πληροφοριών που δίνει ο Λάβκραφτ. Την δεκαετία του 70 πολλοί καπηλεύτηκαν τον τίτλο Νεκρονομικόν καθώς το βιβλίο έκανε απίστευτες πωλήσεις.

Στα ελληνικά κυκλοφορούν τα ακόλουθα βιβλία που αναφέρονται στο «Νεκρονομικόν»:

• Νεκρονομικόν : Το μονοπάτι του μαύρου Θεού / Γιώργος Ιωαννίδης. - 1η έκδ. - Θεσσαλονίκη : Αρχέτυπο, 2011. - 240σ. • 23x15εκ.

"Νεκρονομικόν" ονομάζεται το βιβλίο που περιγράφει τα χρονικά και τη μαγεία των προκατακλυσμιαίων θεών, ένα θέμα που αποτέλεσε το κεντρικό μοτίβο των έργων του Χ. Φ. Λάβκραφτ με την περιβόητη Μυθολογία Κθούλου.
Ο Γιώργος Ιωαννίδης, ψυχολόγος και αρχισυντάκτης του περιοδικού mystery, στο βιβλίο του αυτό ερευνά την αθέατη ιστορία της Μυθολογίας Κθούλου και αποκαλύπτει άγνωστα στοιχεία για τους αρχαίους θεούς, όπως επίσης τα τελετουργικά και τις πρακτικές που εφαρμόζουν οι σύγχρονοι μύστες του "Νεκρονομικόν".

• Νεκρονομικόν : Οι περιπλανήσεις του Αλχαζρέντ / Ντόναλντ Τάισον • μετάφραση Θωμάς Μαστακούρης. - 1η έκδ. - Αθήνα : Αίολος, 2007. - 231σ. • 24x17εκ.

"Να κρατάτε όλα τα αντίγραφα αυτής της λατινικής μετάφρασης αλυσοδεμένα και κλειδωμένα. Κανείς απ' όσους τη διαβάσουν να μη μιλήσει για το περιεχόμενό της και κανείς απ' όσους τη γνωρίζουν να μην αποκαλύψει την ύπαρξή της στους αδαείς, που είναι ακατάλληλοι για να σηκώσουν ένα τόσο βαρύ φορτίο... Καλύτερα να βγoυν τα μάτια του με πυρωμένα κάρβουνα και να ραφτούν τα χείλη του με κερωμένη κλωστή παρά να προφέρει φωναχτά τα λόγια αυτού του βιβλίου, γραμμένα στην ξεχασμένη γλώσσα που δεν ήταν ποτέ προορισμένη να μιληθεί από γιους του Αδάμ, αλλά μονάχα από εκείνους που δεν έχουν στόματα και που κατοικούν στις σκιές ανάμεσα στ’ αστέρια".

(Ολάους Βόρμιους, στον Πρόλογο της λατινικής μετάφρασης του Νεκρονομικόν, τον 13ο αιώνα)

Το "Νεκρονομικόν", το τρομερό βιβλίο που αναφέρει τόσες φορές μέσα στα έργα του ο Φίλιπ Λάβκραφτ, επιτέλους παίρνει σάρκα και οστά μέσα από την πένα ενός από τους μεγαλύτερους σύγχρονους μελετητές του αποκρυφισμού, του Ντόναλντ Τάισον. Στις σελίδες του παρελαύνουν οι αποτρόπαιες μορφές όλων των Μεγάλων Παλαιών, των Πρεσβύτερων Φυλών και των παράφρονων πιστών τους, ιδωμένες μέσα από τα μάτια του τρελού Άραβα Αμπντούλ Αλχαζρέντ κατά τις περιπλανήσεις του στα μυστικά και στοιχειωμένα μέρη της μεσαιωνικής Ανατολής, μα και στα ταξίδια του σε μακρινές διαστάσεις και εξώτερους κόσμους. Η Μυθολογία Κθούλου έχει επιτέλους το δικό της κείμενο-αναφορά.

• Νεκρονομικόν / Αμπντούλ Αλχαζρέντ • μετάφραση Τ. Ρούσος. - 2η έκδ. - Αθήνα : Κάκτος, 2007. - 242σ. • 21x13εκ.

[...] Το "Νεκρονομικόν" είναι, σύμφωνα με τις ιστορίες του Λάβκραφτ, ένας μύθος γραμμένος στη Δαμασκό τον Όγδοο Αιώνα μ.χ. από ένα πρόσωπο που ονομαζόταν "Τρελός Άραβας", του Αμπντούλ Αλχαζρέντ. Πρέπει να είναι περίπου 800 σελίδες, γιατί σε μια από τις ιστορίες αναφέρεται ότι κάπου υπάρχει ένα κενό γύρω στη σελίδα 700. Η ιστορία λέει ότι το βιβλίο αντιγράφτηκε και ξανατυπώθηκε σε διάφορες γλώσσες, όπως στα Λατινικά, Ελληνικά και Αγγλικά. Ο δόκτωρ Ντι, ο μάγος ελισαβετιανής φήμης, υποτίθεται ότι κατείχε ένα αντίγραφο που μετέφρασε. Σύμφωνα με το μύθο, αυτό το βιβλίο περιέχει τον τρόπο να φέρνει στην επιφάνεια απίστευτα πράγματα στην ορατή τους μορφή, όντα και τέρατα που κατοίκησαν στην Άβυσσο και στον Έξω Κόσμο της ανθρώπινης ψυχής.

Τέτοια βιβλία πράγματι υπήρξαν και υπάρχουν. Ο Ίντριες Σα μας λέει για μια έρευνα που έκανε σ' ένα αντίγραφο στο "Βιβλίο των Δυνάμεων" από τον Άραβα μάγο Αμπντούλ Καντίρ που ένα αντίγραφο μόνο βρέθηκε. Τα κλειδιά του Σολομώντα είχαν μια ανάλογη φήμη, όπως και ο Μάγος του Μπάρετ, ωσότου όλες αυτές οι εργασίες επανεκδόθηκαν τελικά τα τελευταία δέκα πέντε χρόνια.

Η Χρυσή Αυγή, μια γνωστή Αγγλο-αμερικανή Μυστικιστική Οργάνωση, στο τέλος του Αιώνα, πιστεύεται ότι έχει στην κατοχή της ένα χειρόγραφο που ονομάζεται "Τα Πέπλα της Αρνητικής Ύπαρξης" , από έναν άλλο Άραβα. [...]

• 7 βιβλία μαγείας : Φυλακτά σολομωνικής, ρούνοι, μαγικά τετράγωνα, τα κλειδιά του Ενώχ, βιβλίο των σκιών, κρυσταλλοσκοπία, νεκρονομικόν / Συλλογικό έργο, Γιώργος Ιωαννίδης, Frater Arpokratis, Φίλιππος Αϊβάζης, Βάγια Ψευτάκη, Θωμάς Μαστακούρης,Ισραέλ Ρεγκάρντιε, Anton Szandor Lavey. - 1η έκδ. - Θεσσαλονίκη : Αρχέτυπο, 2007. - 255σ. : εικ. • 23x15εκ.

Τι είναι η Μαγεία και ποιος ο ρόλος της σήμερα; Ποια είναι η πρακτική πέρα από τη θεωρία; Πώς λειτουργεί και τι ρόλο παίζει στην εξέλιξη του ανθρώπου στον κόσμο; Στο σπάνιο αυτό βιβλίο αναλύονται και παρουσιάζονται τα "κλειδιά" των πιο επτά πιο κλασικών μαγικών παραδόσεων: Σολομωνική, Μαγική Καμπαλά, Ρούνοι, Ενωχιανά Κλειδιά, Φυσική Μαγεία, Κρυσταλλοσκοπία, Νεκρονομικόν.






- Διαβάστε επίσης: Ο ναός του τρόμου του Χάουαρντ Φίλιπς Λάβκραφτ