Η Χρυσόθεμις Χατζηπαναγή για την ποιητική συλλογή "Το τέλος της Χιονάτης"

Ανδρέας Καπανδρέου  Το τέλος της Χιονάτης

Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Όψεις του Φανταστικού 2017, Κύπρος» έγινε παρουσίαση του καινούργιου βιβλίου του Ανδρέα Καπανδρέου που έχει τίτλο «Το τέλος της Χιονάτης» (Συμπαντικές Διαδρομές, 2017).

Την παρουσίαση στη Λευκωσία που πραγματοποιήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου στον πολύ όμορφο και ζεστό χώρο της Λέσχης Βιβλίου «Υφαντουργείο» ανέλαβε να κάνει η συγγραφέας – φιλόλογος – κριτικός λογοτεχνίας Χρυσόθεμις Χατζηπαναγή:

Παρατίθεται αυτούσια η παρουσίαση της κα. Χατζηπαναγή:

Ο εκκεντρικός καλλιτέχνης - ποιητής Ουίλιαμ Μπλέικ (William Blake)

Ο Ουίλιαμ Μπλέικ (William Blake) έζησε στην Αγγλία μεταξύ των ετών 1757 και 1827 και σήμερα θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους ποιητές και ζωγράφους σκιτσογράφους της γενιάς του (Ρομαντική Εποχή). Ήταν επίσης και χαράκτης, εικονογράφος και στοχαστής.

Θεωρείται μυστικιστής και οραματιστής (όπως ο ίδιος ομολογούσε, από παιδί βυθιζόταν σε εκστατικά οράματα). Χαρακτηρίζεται συχνά ως ο «Προφήτης» της Αγγλικής λογοτεχνίας και υπήρξε αναμφισβήτητα ένας από τους πλέον εκκεντρικούς αλλά και πολύπλευρους καλλιτέχνες.

Παρ’όλ’αυτά κατά τη διάρκεια της ζωής του, ο Μπλέικ όχι μόνο δεν αναγνωρίστηκε σαν σημαντικός συγγραφέας και καλλιτέχνης, αλλά χλευάστηκε και χαρακτηρίστηκε ως παράφρον.

Ενδεικτική είναι η κριτική που άσκησε η εφημερίδα The Examiner όταν ο Μπλέικ διοργάνωσε έκθεση προκειμένου να εκθέσει τους πίνακές του:

"...ο Ουίλιαμ Μπλέικ, ένας δυστυχής παράφρων, ακίνδυνος κατά τα άλλα και γι' αυτό έξω από το άσυλο, θα περνούσε εντελώς απαρατήρητος αν δεν διακήρυσσαν δημόσια τον θαυμασμό τους για αυτόν πολλοί διακεκριμένοι καθηγητές και ερασιτέχνες. Οι έπαινοι τους οποίους οι κύριοι αυτοί επεφύλαξαν πέρυσι στις εικονογραφήσεις του Τάφου (του Robert Blair) που φιλοτέχνησε ο δυστυχής, κατόρθωσαν να τον ωθήσουν να δημοσιοποιήσει την τρέλα του και έτσι να τον εκθέσουν και πάλι αν όχι στη χλεύη, στον οίκτο του κοινού."

Ο ίδιος ο Μπλέικ, υπερασπιζόμενος κάποτε το έργο του, απάντησε:

"Το Υψηλό παραμένει κατ' ανάγκη σκοτεινό για τους Αδύναμους ανθρώπους. Αυτό που μπορεί να είναι σαφές για έναν ηλίθιο δεν είναι άξιο της προσοχής μου."

Σκιές της νύχτας: ιστορίες τρόμου του Φοίβου Κυπριανού

Ο Κύπριος συγγραφέας Φοίβος Κυπριανού εξέδωσε το καλοκαίρι του 2017 την πρώτη προσωπική του συλλογή διηγημάτων με τίτλο «Σκιές της νύχτας».

Ο συγγραφέας μας δίνει καλά δείγματα γραφής προσπαθώντας, μερικές φορές με επιτυχία, να ξαφνιάσει τον αναγνώστη με το ανατρεπτικό τέλος που επιλέγει. 

Πιο τρομακτικό από τα διηγήματα του βιβλίου βρήκα «Το κτήνος» ενώ επίσης ξεχώρισα τα διηγήματα  «Γιοσόκο» και «Η καρέκλα».

Γενικά πρόκειται για ένα μικρό βιβλίο εννέα ιστοριών τρόμου, σε 106 σελίδες, που διαβάζεται γρήγορα και «ευχάριστα» από τους λάτρεις του είδους.

Οι ιστορίες:

Η Δέλτος: επιθεώρηση νεότερης ελληνικής ιστορίας και ιστορίας της νεοελληνικής λογοτεχνίας

Κυκλοφόρησε στην Κύπρο το πρώτο τεύχος (Ιουλ. – Δεκ. 2017) του  περιοδικού «Η Δέλτος».

Το περιοδικό που θα κυκλοφορεί δύο φορές τον χρόνο θα ασχολείται με θέματα που αφορούν τη νεότερη ελληνική ιστορία και λογοτεχνία.

Η Συντακτική Επιτροπή στο πρώτο Εκδοτικό Σημείωμα που δημοσιεύει, αναφέρει:

«Η έκδοση της Δέλτου είναι το αποτέλεσμα της συλλογικής προσπάθειας μιας ομάδας νέων επιστημόνων με στόχο τη συμβολή στην ανάπτυξη και προώθηση των ιστορικών σπουδών στην Κύπρο και τον ευρύτερο ελληνικό χώρο.
Βασικός σκοπός μας είναι η έρευνα και η επιστημονική προσέγγιση της νεότερης και σύγχρονης ιστορίας, καθώς και της ιστορίας της λογοτεχνίας και των επιστημών γενικότερα.
Παρόλο που τα τελευταία χρόνια οι ιστορικές σπουδές στα ελλαδικά και τα κυπριακά πανεπιστήμια έχουν διευρυνθεί με την εισαγωγή μεταπτυχιακών σπουδών και ερευνητικών προγραμμάτων, εντούτοις οι νέοι ιστορικοί αντιμετωπίζουν πρόβλημα στη δημοσίευση των εργασιών τους, επειδή τα ιστορικά επιστημονικά περιοδικά είναι ελάχιστα, χωρίς συχνά σταθερή περιοδικότητα στην έκδοσή τους.
Η Δέλτος φιλοδοξεί με τη σύμπραξη γνωστών και καταξιωμένων ιστορικών να καλύψει αυτό το κενό και να αποβεί, κατά κύριο λόγο, χώρος έκφρασης των νέων ιστορικών. 
Το πρώτο τεύχος είναι αφιερωμένο στον μεγάλο Κύπριο ποιητή Βασίλη Μιχαηλίδη, με αφορμή τη συμπλήρωση εκατό χρόνων από τον θάνατό του. Το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού της Κύπρου έχει κηρύξει το 2017 έτος Βασίλη Μιχαηλίδη, χωρίς όμως αυτό να έχει απήχηση πέρα από τον κυπριακό χώρο. Φιλοδοξία μας είναι με το αφιέρωμα αυτό να κάνουμε τον Μιχαηλίδη ακόμα πιο γνωστό, πιο οικείο στην ευρύτερη ελληνική επιστημονική κοινότητα των ιστορικών και των φιλολόγων.
Το περιοδικό θα κυκλοφορεί δύο φορές τον χρόνο. Οι εργασίες που μας αποστέλλονται υποβάλλονται για κρίση σε τρεις πανεπιστημιακούς.»

Χαμένες πατρίδες: στη μνήμη του Γιάννη Καψή

Θεσσαλονίκη, Σχολή Βιβλιοθηκονομίας, μέσα της δεκαετίας του 90.

Μάθημα: Ελληνική Λογοτεχνία.

Ο καθηγητής μας προέτρεψε να πάρουμε ένα βιβλίο – όποιο θέλαμε για να το διαβάσουμε και να το παρουσιάσουμε.

Εγώ επέλεξα το βιβλίο του Γιάννη Καψή «Χαμένες πατρίδες : Από την απελευθέρωση στην καταστροφή της Σμύρνης» το οποία βρήκα και αγόρασα από ένα πάγκο στην οδό Αριστοτέλους.

Ξέρω! Το βιβλίο, αν και γραμμένο με πολλή γλαφυρότητα,  δεν είναι ακριβώς λογοτεχνικό αφού περιγράφει την ιστορία από την απελευθέρωση μέχρι τον οριστικό χαμό της Σμύρνης. Δεν ξέρω αν μπορείς να χαρακτηρίσεις το βιβλίο και ιστορικό (εξάλλου ο συγγραφέας του δεν ήταν ιστορικός αλλά ένας δημοσιογράφος με σπουδές νομικής).

Σοφία Ζαρκαλή, «Το μεγάλο ερώτημα» στην Κύπρο [το ρεπορτάζ στο Bookia.gr]

Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Όψεις του Φανταστικού 2017, Κύπρος», η Σοφία Ζαρκαλή ταξίδεψε στη μεγαλόνησο για την παρουσίαση του τελευταίου βιβλίου της με τίτλο, «Το μεγάλο ερώτημα», (Συμπαντικές Διαδρομές, 2016). Οι παρουσιάσεις πραγματοποιήθηκαν σε 4 πόλεις της Κύπρου: πρώτα στη Λάρνακα (28/9), μετά στην πρωτεύουσα Λευκωσία (29/9), ακολούθως στη Λεμεσό (30/9) και τέλος στην Πάφο(η οποία τυγχάνει να είναι και πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2017 (1/10).

Στις παρουσιάσεις η Σοφία Ζαρκαλή μίλησε η ίδια για το βιβλίο της παραθέτοντας όμως και μια επιστολή που έλαβε από αναγνώστρια της.

Περί Λογοτεχνικών Βραβείων: οι απόψεις 4 Κύπριων ποιητών

Τέσσερις βραβευμένοι Κύπριοι ποιητές, η Ζέλεια Γρηγορίου, ο Παναγιώτης Νικολαΐδης, ο Μιχάλης Παπαδόπουλος και ο Γιώργος Χριστοδουλίδης, ασκούν έντονη κριτική στον τρόπο λειτουργίας του θεσμού των κρατικών βραβείων λογοτεχνίας, από το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού της Κύπρου.

Υποστηρίζουν ότι ο θεσμός, έτσι όπως λειτουργεί σήμερα, εξυπηρετεί προσωπικά παρά δημόσια και πνευματικά συμφέροντα και εμπεδώνει ηγεμονίες.

Πρόκειται για μια άποψη η οποία υποβόσκει εδώ και χρόνια ανάμεσα στον πνευματικό κόσμο της Κύπρου, χωρίς όμως να γίνεται κάτι ουσιαστικό για την αντιμετώπισή της. Στο παρελθόν και άλλοι βαρεμένοι συγγραφείς (π.χ. ο Άντης Ροδίτης) εξέφρασαν δημόσια παρόμοιες απόψεις ενώ κάποιοι άλλοι (π.χ. ο Νίκος Νικολάου – Χατζημιχαήλ) ζήτησαν αποκλεισμό των έργων τους από τη συγκεκριμένη διαδικασία.

Πρέπει εδώ να υπερτονιστεί η σημασία των απόψεων αυτών, ειδικά από άτομα που έχουν ευεργετηθεί από τον συγκεκριμένο θεσμό.

Οι τέσσερεις ποιητές (Γρηγορίου, Νικολαΐδης, Παπαδόπουλος και Χριστοδουλίδης) ζητούν με την παρέμβασή τους τον εκσυγχρονισμό του θεσμού και δηλώνουν ότι μέχρι να αποκατασταθεί η ορθή λειτουργία του δεν θα καταθέτουν τα βιβλία τους στον κατάλογο των υπό κρίση έργων. Καλούν τέλος και τους άλλους πνευματικούς δημιουργούς του τόπου να πράξουν το ίδιο, για να δημιουργηθεί μια γόνιμη συζήτηση που θα οδηγήσει στην έξοδο από το «λιμνάζον πνευματικό τούνελ».