Τα Δάκρυα στη λήθη του Χρήστου Καριώτη

Δάκρυα στη λήθη / Χρήστος Καριώτης. Θεσσαλονίκη: Συμπαντικές Διαδρομές, 2014.

Ο Χρήστος Καριώτης στη δεύτερη ποιητική του συλλογή (προηγήθηκαν τα «Ματωμένα λόγια», 2011) μας παρουσιάζει μια πολύ υψηλών προδιαγραφών ερωτική ποίηση στην οποία κυριαρχεί το συναίσθημα.

Ανάμεσα στα ποιήματα του ο Καριώτης, παραθέτει και δύο ποιητικούς διαλόγους, ένα μεταξύ του Ορφέα και της Ευρυδίκης και ένα, που είναι και ο συγκλονιστικότερος, μεταξύ του Ορφέα και του Άδη.

Ακολουθούν δύο από τα ποιήματα που ξεχώρισα (το "να προσέχεις..." γράφτηκε, όπως μας αποκάλυψε ο ίδιος ο ποιητής σε παρουσίαση της συλλογής του, σε ηλικία δεκαεφτά ετών):

για τέσσερις εποχές

Για μια άνοιξη που δεν ήρθε ποτέ,

γιατί δεν ήσουν εκεί να χαϊδέψεις το χώμα.

Για ένα καλοκαίρι που ποτέ δεν έφυγε,

γιατί κάθε του ημέρα την χάραξες πάνω μου.

Για ένα φθινόπωρο που δεν άλλαξε φορεσιά, κράτησε την γύμνια του,

έτσι όπως είναι η ψυχή μου χωρίς εσένα.

Για ένα χειμώνα που δεν πρόλαβε να παγώσει,

γιατί κάθε βράδυ του μιλούσα για σένα…

να προσέχεις...
Να προσέχεις απόψε, 

κάποιος θάνατος σε γυρεύει. 

Όχι για να σου πάρει την ψυχή

αλλά να σου χαρίσει άλλη μία. 

Είναι η δική μου...

Και δε σ' αγαπάει πια».