Ένα προσωπικό ημερολόγιο και δύο απαγορευμένα βιβλία για τον Μακάριο Γ'

Η Νίτσα Χριστοδούλου η οποία διετέλεσε προσωπική γραμματέας του πρώτου προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας και Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ’ από το 1960 μέχρι το 1977, κατέγραφε σε προσωπικό της ημερολόγιο αυτό τις συνομιλίες που είχε με τον Μακάριο,  καθώς και τις προσωπικές σκέψεις και ανησυχίες του τελευταίου  κατά την περίοδο 1968-1974.

Το ημερολόγιο της Νίτσας Χριστοδούλου χάθηκε κατά την διάρκεια του πραξικοπήματος κατά του Μακαρίου τον Ιούλιο του 1974 και με κάποιο τρόπο, αυτό έφτασε στα χέρια του δημοσιογράφου Αλέκου Κωνσταντινίδη.

Μακάριος: ένα προσωπικό ημερολόγιο / Αλέκος Κωνσταντινίδης. Λευκωσία: [χ.ο.], 1981

Το 1981 ο Αλέκος Κωνσταντινίδης εξέδωσε το βιβλίο «Μακάριος: ένα προσωπικό ημερολόγιο». Σε αυτό το βιβλίο ο κύπριος δημοσιογράφος συμπεριέλαβε μεγάλο μέρος του ημερολογίου της Νίτσας Χριστοδούλου.

Η αλληλογραφία μεταξύ του Νίκου Καββαδία και του Μ. Καραγάτση

Αλληλογραφία Νίκου Καββαδία - Μ. Καραγάτση / Νίκος Καββαδίας, Μ. Καραγάτσης ; επιμ. Μαίρη Μικέ. Αθήνα: Άγρα, 2010.

Ο Νίκος Καββαδίας και ο Μ. Καραγάτσης ήταν προσωπικοί φίλοι. Σε μια εποχή όπου η επικοινωνία ήταν δύσκολη, ειδικά όταν ο Καββαδίας ταξίδευε σε άλλες ηπείρους, οι δύο συγγραφείς προσπαθούσαν να κρατήσουν επαφή ανταλλάζοντας επιστολές.

Σε μια πολύ ενδιαφέρουσα έκδοση η Μαίρη Μικέ (γράφει την εισαγωγή, τα σχόλια και έχει την επιμέλεια του βιβλίου) μας παρουσιάζει την αλληλογραφία (όση από αυτή έχει διασωθεί) μεταξύ δύο από τους πιο διάσημους  έλληνες λογοτέχνες.

Μέσα από τα γράμματά τους μπορεί κάποιος να βγάλει κάποια συμπεράσματα σχετικά με τον χαρακτήρα τους, τον τρόπο σκέψης τους, καθώς και για την εκτίμηση που είχε ο ένας λογοτέχνης για τον άλλο.

Στις επιστολές που ανταλλάζουν μοιράζονται γεγονότα της προσωπικής και οικογενειακής τους ζωής αλλά και τις λογοτεχνικές τους ανησυχίες.

Ο Κόλιας (Νίκος Καββαδίας) εκλιπαρεί για τη φιλία και τα γράμματα του Καραγάτση καθώς με τρόπο που θα μπορούσε να χαρακτηρηστεί κάπως υποτακτικός (όταν για παράδειγμα σε μερικές από τις επιστολές υπογράφει  ως «Δούλος σου»).

Ενδεικτικό για την ηθική της εποχής, αλλά και τις συνήθειες των ναυτικών, το πάρα κάτω απόσπασμα το προκαλεί εντύπωση στον σημερινό αναγνώστη: (από την επιστολή ημερομηνίας 21.11.49 την οποίο στέλνει ο Καββαδίας προς τον Καραγάτση από το Colombo) «… Τώρα θα βγω θα πάω στον πιο παλιό βουδικό ναό 7 μίλια έξω από την πόλη. Θα κάνω όσα μου λες κι έπειτα θα πλανηθώ στα μπορντέλα του διπλανού χωριού να καταπονηθώ πάνω σε μια δεκάχρονη Ινδιάνα που με περιμένει να της φέρω ένα μυρωδικό από την Genova. Δεν ξέρω γιατί θέλει να καταστρέψει αυτή τη θαυμάσια μυρωδιά του κορμιού της που με τρελαίνει…»

Περιοδικό Συμπαντικές Διαδρομές (τεύχος 20)

Στο τεύχος 20 (Απρίλιος 2014) του περιοδικού Συμπαντικές Διαδρομές, που κυκλοφορεί, δημοσιεύεται συνέντευξη που έδωσα στον εκδότη του περιοδικού Γιώργο Σωτήρχο.

Το τεύχος περιλαμβάνει τα επτά διηγήματα που βραβεύτηκαν στο διαγωνισμό Φανταστικής Λογοτεχνίας «Larry Niven 2013» καθώς και τα οκτώ διηγήματα που διακρίθηκαν στον διαγωνισμό με τίτλο «6 Δεκεμβρίου 2553».

Παρουσιάζονται επίσης οι συνεντεύξεις των τεσσάρων συγγραφέων που εξέδωσαν βιβλίο κάτω από τη σειρά «Μυθωδία των άστρων»:

Η βάρδια του Νίκου Καββαδία

Η βάρδια / Νίκος Καββαδίας.
Αθήνα: Άγρα, 2002 

Οι ναυτικοί κατά τη διάρκεια της βάρδιας τους διηγούνται μεταξύ τους ιστορίες για λιμάνια τα οποία επισκέφτηκαν, για τις γυναίκες διαφόρων φυλών που γνώρισαν, για τις αρρώστιες που αντιμετώπισαν και γενικότερα για τη δύσκολη αλλά και γοητευτική ζωή τους.

Το βιβλίο αποτελείται από πολλές ιστορίες μαζί οι οποίες συνιστούν ένα μυθιστόρημα το οποίο μπορεί να χαρακτηριστεί αυτοβιογραφικό αφού ο συγγραφέας καταγράφει γεγονότα που έζησε ο ίδιος ή άκουσε από άλλους ναυτικούς.

Μέσα στο βιβλίο υπάρχει καταρχάς η ιστορία ενός ταξιδιού. Στη θάλασσα της Κίνας, ένα παμπάλαιο φορτηγό, σαραβαλιασμένο -ένα από κείνα τα σαπιοκάραβα που είχαν ήδη πουληθεί για παλιοσίδερα και που οι Έλληνες εφοπλιστές τα πήγαιναν για επιδιόρθωση στο Ρότερνταμ και ύστερα τα βαζαν να γυρίζουν τις θάλασσες για χρόνια ακόμα-, έχει βάλει πλώρη για Σαντούν. Αλλά το ουσιώδες έγκειται στις συνομιλίες, σ αυτές ακριβώς θεμελιώνεται το έργο. Στις ατελείωτες ώρες της βάρδιας…

Απόσπασμα:

«Ούτε το κορμί σου δεν αγαπάς. Εσύ… Λες εγώ, και γιομίζει το στόμα σου. Ταξιδεύεις γιατί φοβάσαι τη στεριά. Πας με τις πόρνες, γιατί είσαι δειλός. Νίκησες από ανάγκη την αηδία. Είσαι γιομάτος tat[t]oo. Μασκαραλίκια. Δεν τα κέντησες από θαλασσινή πίστη. Όλοι σταμπάρονται μεθυσμένοι και μετανιώνουν, εσύ πήγες ξεμέθυστος. Τα βαλες για να μπορείς να τα δείχνεις. Μόστρα. Είσ’ έτοιμος κάθε στιγμή να κάνεις τούμπες για να γελάσουν οι άλλοι. Είσαι πιο φτηνός κι από…»

Η διαμάχη για τα βιβλία «Το όνομα του Ρόδου» του Ουμπέρτο Έκο και «Ο αφορισμένος» του Κώστα Σωκράτους

Ο κύπριος συγγραφέας Κώστας Σωκράτους (γεν. 1939), έγραψε το 1964 στη Λευκωσία  το μυθιστόρημα «Ο αφορισμένος».

Ο Ιταλός φιλόσοφος και συγγραφέας Umberto Eco (γεν. 1932) εξέδωσε το 1980 στην Ιταλία το μυθιστόρημα «Το όνομα του Ρόδου» το οποίο έγινε παγκοσμίως γνωστό και το 1983 μεταφράστηκε στα αγγλικά ενώ το 1985 μεταφράστηκε και στα ελληνικά.

Τα δύο βιβλία έχουν αρκετά κοινά στοιχεία όσον αφορά στην πλοκή τους κάτι που οδήγησε τον Σωκράτους στον ισχυρισμό ότι ο Eco έκλεψε το έργο του  «Ο αφορισμένος», παραλλαγή του οποίου θεώρησε  ότι είναι «Το όνομα του Ρόδου».  Ο Σωκράτους στήριξε την άποψη του στο παρόμοιο όπως ισχυρίστηκε σενάριο των δύο βιβλίων.

Η Χρυσόθεμις Χατζηπαναγή για τα βιβλία «Το τρομακτικό μυστικό του Άινστάιν» και «Ο γιος της μάγισσας»

Φωτογραφία από την εκδήλωση: όρθιος ο δήμαρχος Στροβόλου Λάζαρος Σαββίδης, δίπλα του ο  Άγγελος Κοτσώνης που ανάγνωσε διηγήματα από τα βιβλία και δεξιά η κριτικός Χρυσόθεμις Χατζηπαναγή.

Το portal προβολής κυπρίων δημιουργών «Κυπρίων Έργα» φιλοξενεί σύντομο αφιέρωμα στην παρουσίαση που έκανε η Χρυσόθεμις Χατζηπαναγή για τα βιβλία μου στην εκδήλωση που διοργάνωσε ο Δήμος Στροβόλου.

Το διηγηματικό έργο του Ανδρέα Καπανδρέου: αποδράσεις από τον κόσμο των φαινομένων στο φαντασιακό πεδίο του αφανούς

Σε εκδήλωση που οργάνωσε ο Δήμος Στροβόλου στις 19 Φεβ. 2014, η φιλόλογος, συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας Χρυσόθεμις Χατζηπαναγή παρουσίασε το διηγηματικό έργο του Ανδρέα Καπανδρέου.

Στην εισήγησή της με τίτλο «Το διηγηματικό έργο του Ανδρέα Καπανδρέου: αποδράσεις από τον κόσμο των φαινομένων στο φαντασιακό πεδίο του αφανούς» η κα. Χατζηπαναγή, αφού έκανε γενική αναφορά στα αλλόκοτα διηγήματα του Καπανδρέου, επέκτεινε την κριτική της στα δύο βιβλία του συγγραφέα.

Συνεργασίες βιβλιοθηκών: μια συστημική προσέγγιση

Συνεργασίες βιβλιοθηκών: μια συστημική προσέγγιση / Φίλιππος Χ. Τσιμπόγλου. Αθήνα: Παπασωτηρίου, 2008.

Ο πρώην διευθυντής της Βιβλιοθήκης του Πανεπιστημίου Κύπρου και νυν διευθυντής της Εθνικής Βιβλιοθήκης Ελλάδος εξέδωσε το 2008 το βιβλίο «Συνεργασίες βιβλιοθηκών: μια συστημική προσέγγιση».

Στο βιβλίο αυτό ο συγγραφέας, ξεκινά με την παραδοχή ότι «το υπόδειγμα της Αλεξανδρινής Βιβλιοθήκης, δηλαδή της συγκέντρωσης όλης της διαθέσιμης καταγεγραμμένης γνώσης  σε ένα χώρο, δεν ανταποκρίνεται στη σημερινή πραγματικότητα»   και αναλύει την ανάγκη για συνεργασία μεταξύ των βιβλιοθηκών, υποδεικνύοντας τους τρόπους που αυτή μπορεί να πραγματοποιηθεί.   

Ακολουθεί μια συστημική προσέγγιση, κατά την οποία η Ακαδημαϊκή Βιβλιοθήκη εκλαμβάνεται ως ανοιχτό σύστημα ένσκοπων ανθρώπινων δραστηριοτήτων που αλληλεπιδρά με αρκετά υποσυστήματα του περιβάλλοντος.

Ο Οδυσσέας του Τζαίημς Τζόυς

Η πρώτη έκδοση του 1922

Ulysses / James Joyce. Paris: Sylvia Beach, 1922.

Ενδιαφέροντα ιστορικά στοιχεία

Ο Ιρλανδός συγγραφέας Τζαίημς Τζόυς (James Joyce) έγραψε το γνωστότερο του έργο με τίτλο «Οδυσσέας» (Ulysses) μεταξύ των ετών 1914-1921 και το εξέδωσε το 1922 στο Παρίσι.

Το έργο με την εμφάνισή του και πριν ακόμα εκδοθεί (απόσπασμα του βιβλίου από το κεφάλαιο «Ναυσικά» εκδόθηκε στο αμερικανικό περιοδικό «Little Review», το 1920), αποκηρύχτηκε από τους εκδότες, δέχτηκε δριμείς επιθέσεις  από κριτικούς της εποχής αφού χαρακτηρίστηκε ως απρόσιτο και βαρετό ενώ καταδικάστηκε και σε αμερικανικό δικαστήριο για το άσεμνο περιεχόμενο του.   

Απογοητευμένος ο Τζόυς κατέφυγε στο Παρίσι.
Εκεί γνώρισε τη Sylvia Beach, μια αμερικανίδα βιβλιοπώλη και θαυμάστρια η οποία αποφάσισε να εκδώσει τον Οδυσσέα. Το βιβλίο εκδόθηκε τελικά το 1922 και είχε απρόσμενα μεγάλη εμπορική επιτυχία με διαδοχικές εκδόσεις και μεταφράσεις του έργου σε όλο τον κόσμο. Από τότε ξεκίνησε η φιλολογία και οι αναλύσεις για τον Οδυσσέα ο οποίος απέκτησε φανατικούς οπαδούς αλλά και αρκετούς επικριτές.

Ήχοι από το μωβ δωμάτιο (3 διηγήματα του Ανδρέα Μακρίδη)

Ήχοι από το μωβ δωμάτιο: διηγήματα / Ανδρέας Μακρίδης. Λεμεσός: [χ.ο], 1998.

Το βιβλίο του Ανδρέα Μακρίδη «Ήχοι από το μωβ δωμάτιο» περιλαμβάνει τρία μικρά διηγήματα τα οποία έχουν γραφτεί μεταξύ του 1985 και του 1998. Κοινό στοιχείο και των τριών είναι το πρώτο πρόσωπο αφήγησής τους καθώς και τα φανταστικά στοιχεία που έχουν στη πλοκή τους.

Συγκεκριμένα στο βιβλίο περιλαμβάνονται τα διηγήματα:

"Το ραντεβού": Ο αφηγητής μπαίνει σε ένα εξοχικό σπίτι όπου έχει ένα ερωτικό ραντεβού. Αντί όμως να βρει την καλή του, χάνεται μέσα στις  παραισθήσεις και το χρόνο.

"Ο δολοφόνος": Ο μεθυσμένος ήρωας αυτής της ιστορίας πιστεύει ότι τον κυνηγά ένας δολοφόνος. Το διήγημα τελειώνει με τη φιλοσοφημένη φράση: «Προτίμα να σε κυνηγούν χίλιοι δολοφόνοι, παρά η ερινύα σκιά του εαυτού σου».

Ανθολογία κειμένων του Γιώργου Χ. Θεοχάρη

Στο ένθετο ΕΛΛΗΝΟΜΟΥΣΕΙΟΝ του κυπριακού λογοτεχνικού περιοδικού «Ακτή» (έτος ΚΕ’, τχ. 98, σ.177-192), ανθολογείται ο ποιητής – συγγραφέας Γιώργος Χ. Θεοχάρης.

Την ανθολόγηση κάνει ο Θανάσης Μαρκόπουλος και την επιμέλειά της έχει ο Γιώργος Κ. Μύαρης.

Στη πρώτη σελίδα της 16σέλιδης έκδοσης υπάρχει σύντομο βιογραφικό και αναφορά στα έργα του συγγραφέα. 

Στο κυρίως μέρος του αφιερώματος περιλαμβάνονται  ποιήματα και πεζά κείμενα του Γιώργου Θεοχάρη.

Συγκεκριμένα:

Από το βιβλίο «Πτωχόν Μετάλλευμα» (Εμβόλιμον, 1990), δημοσιεύονται τα ποιήματα «Δυσκολία διάγνωσης», «Επακόλουθο» και «Νυχτερινή βάρδια»

Από το βιβλίο «Αμειψισπορά» (Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Λειβαδιάς, 1996), δημοσιεύονται τα ποιήματα «Η κρεμασμένη και η κούνια της», «Απέσβετο γάρ», «Νυχτερινή βάρδια ΙΙ», «Υπέρ των ποιητών», «Ο περιορισμός του ζωτικού μας χώρου», και «Σου γράφω».