Ο Ρήγας πίσω από τον Βελεστινλή του Πασχάλη Μ. Κιτρομηλίδη

Ο Ρήγας πίσω από τον Βελεστινλή / Πασχάλης Μ. Κιτρομηλίδης. Αθήνα: Καθημερινή, 2014. 

Όταν η εφημερίδα Καθημερινή και ο ιστορικός Θάνος Βερέμης (ο οποίος επιμελήθηκε τη σειρά ΗΓΕΤΕΣ) αποφάσισαν να κυκλοφορήσουν μια σειρά βιβλίων αφιερωμένη στους ηγέτες του ελληνικού έθνους, δεν θα μπορούσαν να αφήσουν εκτός τον Ρήγα (Φεραίο) Βελεστινλή ανάμεσα σε αυτούς. 

Για τη συγγραφή του συγκεκριμένου τόμου επιστρατεύτηκε ο ακαδημαϊκός Πασχάλης Μ. Κιτρομηλίδης ο οποίος είχε ασχοληθεί και στο παρελθόν με τη ζωή και το έργο του Ρήγα (Φεραίου) Βελεστινλή:

Της καρδιάς τα φτερουγίσματα

Της καρδιάς τα φτερουγίσματα: ποιητική συλλογή / Νεφέλη. Λεμεσός: Αναζητήσεις, 2010

Το 2010 η Νεφέλη (κατά κόσμον Μιράντα Κωνσταντίνου) εξέδωσε μέσω του εκδοτικού οίκου Αναζητήσεις την ποιητική συλλογή «Της καρδιάς τα φτερουγίσματα».

Τα περισσότερα από τα ποιήματα φαίνεται να είναι βγαλμένα μέσα από προσωπικά βιώματα της Νεφέλης και αφορούν τον έρωτα και τις ανθρώπινες σχέσεις, τα κοντινά της άτομα και τον αποχωρισμό. 

Δεν λείπουν όμως και κάποια ποιήματα που αναφέρονται σε συγκεκριμένα μέρη και τη φύση.

Βιαστήκαμε να μεγαλώσουμε

αρπάξαμε το πλέγμα της ζωής

νομίζαμε πως ήταν

τριαντάφυλλο και γεμίσαμε

τα νιάτα μας πληγές… Αν υπάρχω

θα σε θυμάμαι κι αν χαθώ…

μη με ξεχνάς

Σε αγαπώ κρυφά,

μέσα μου.

Η πέμπτη εποχή ή συνομιλία μ’ ένα κοχύλι: ένα ερωτικό ποίημα του Ανδρέα Χατζηθωμά

Η πέμπτη εποχή ή συνομιλία μ’ ένα κοχύλι / Ανδρέας Χατζηθωμάς. Λευκωσία: [x.o.], 2012.

Το εκτενές ποίημα του Ανδρέα Χατζηθωμά με τίτλο «Η πέμπτη εποχή ή συνομιλία μ’ ένα κοχύλι» είναι ένας ερωτικός ύμνος αφιερωμένος στη γυναίκα. Εξάλλου και ο ίδιος ο συγγραφέας έχει αφιερώσει ολόκληρο το βιβλίο στο οποίο βρίσκεται τυπωμένο το 33 σελίδων ποίημα του «Στη γυναίκα».

Στο αισθησιακό αυτό ποίημα ο Ανδρέας Χατζηθωμάς συνομιλεί με ένα κοχύλι το οποίο ουσιαστικά συμβολίζει τη θηλυκότητα (Ένα γυμνό κοχύλι / ανάσκελα κοιτάζει τη σελήνη / ορθάνοικτο / ροδόχρωμο αιδοίο). 

Το ποίημα είναι διάσπαρτο με συμβολισμούς, μυθολογικά και φανταστικά στοιχεία (πολυτάξιδες γοργόνες και μέδουσες,  ιχθυόμορφες θεότητες, εύπλοια Αφροδίτη, νύμφες διάφανες, Δαναΐδες, Νηρηίδες).

(απόσπασμα από το ποίημα):

Δεκατρείς σκοτεινές ιστορίες από τον Κωνσταντίνο Κέλλη

Το φως μέσα μου: δεκατρείς σκοτεινές ιστορίες / Κωνσταντίνος Κέλλης. Αθήνα: Momentum, 2013.

Η συλλογή διηγημάτων τρόμου «Το φως μέσα μου» είναι το πρώτο βιβλίο του ταλαντούχου συγγραφέα Κωνσταντίνου Κέλλη (ακολούθησε το μυθιστόρημα το «Νεκρή γραμμή», Κλειδάριθμος, 2014).

Στις δεκατρείς ιστορίες της συλλογής ο αναγνώστης μπορεί να διαβάσει για νεκροζώντανους  και ζόμπι, για μάγισσες, όνειρα, αγορές ψυχών, στοιχειωμένα διαμερίσματα, φαντάσματα, κούκλες που ζωντανεύουν, αλλόκοτες θυσίες, εκδικητικά πλάσματα, εφιαλτικές εμπειρίες,  μετεμψυχώσεις και θανατηφόρο σκοτάδι.

Αγνός τρόμος για όλα τα γούστα που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από αντίστοιχες ιστορίες ξένων συγγραφέων.

Αγαπημένο μου το διήγημα το κλειστοφοβικό «Θέλω να δω» που συνδυάζει  τρόμο και επιστημονική φαντασία μαζί.

O Αιμίλιος Σολωμού για τον γιό της μάγισσας

Κριτική του συγγραφέα Αιμίλιου Σολωμού για το βιβλίο "Ο γιος της μάγισσας", η οποία προδημοσιεύτηκε στο λογοτεχνικό περιοδικό «Άνευ»:

Ανδρέα Καπανδρέου, Ο γιος της μάγισσας, εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές, 2012

Ο Ανδρέας Καπανδρέου αποτελεί μια ξεχωριστή περίπτωση στην κυπριακή λογοτεχνία. Είναι ο μοναδικός, απ’ όσο γνωρίζομε, Κύπριος που ασχολείται σοβαρά με τη λογοτεχνία του φανταστικού και έχει προχωρήσει στην έκδοση δύο συλλογών διηγημάτων. 
Εκτός από το πιο πρόσφατο, το βιβλίο «Ο γιος της μάγισσας», έχει εκδώσει και τη συλλογή «Το τρομερό μυστικό του Αϊνστάιν: αλλόκοτα διηγήματα» (εκδ. Επιφανίου, 2010). Και μέσα από τις δύο αυτές συλλογές ο Α. Καπανδρέου αποδεικνύει ότι το λογοτεχνικό αυτό είδος, που από πολλούς θεωρείται λανθασμένα περιθωριακό και εκτός λογοτεχνικής νόρμας, όπως και το αστυνομικό διήγημα/μυθιστόρημα, έχει πολλές λογοτεχνικές αρετές και μπορεί να σταθεί με αξιώσεις πλάι στη «σοβαρή» λογοτεχνία.

Ποιο είναι το αιματοβαμμένο περιοδικό Charlie Hebdo

Το τεύχος "των επιζόντων"
(13 Ιαν. 2015)

To Charlie Hebdo (Σαρλί Εμπντό)  - αγγλική μετάφραση “Charlie Weekly” - είναι ένα γαλλικό σατιρικό περιοδικό αριστερής ιδεολογίας. 

Κύριο χαρακτηριστικό του είναι η χρήση σκίτσων και χιουμοριστικών άρθρων που αντιτίθενται στον ρατσισμό, τον εξτρεμισμό και τα θρησκευτικά δόγματα (καθολικισμό, ισλαμισμό, ιουδαϊσμό), ενώ τοποθετείτε και σε θέματα που αφορούν την πολιτική, τον πολιτισμό, την οικολογία κ.α. Πολύ συχνά το περιοδικό σατίρισε πολιτικά και θρησκευτικά πρόσωπα όπως ο Λεπέν, o Φρανσουά Ολλάντ, η Μέρκελ, ο Πάπας, ο Χριστός κ.α.

Το Charlie Hebdo εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1970 ως διάδοχο του σατιρικού περιοδικού “Hara-Kiri” (Χαρακίρι -1960-1970), το οποία είχε απαγορευτεί με την κατηγορία ότι χλεύαζε το θάνατο του πρώην Γάλλου Πρόεδρου Σαρλ ντε Γκωλ.  

Το περιοδικό Charlie Hebdo (κάποιοι αναφέρονται σε αυτό σαν εφημερίδα αφού κυκλοφορεί στη μορφή ταμπλόιντ) εκδίδεται μέχρι σήμερα, με ένα διάλλειμα που έκανε την περίοδο 1981 -1992 όταν διακόπηκε προσωρινά η κυκλοφορία του.

Η αρχή του απείρου: το διαχωροχρονικό μυθιστόρημα του Γιάννη Παπαθανασίου

Η αρχή του απείρου / Γιάννης Παπαθανασίου. Θεσσαλονίκη: Συμπαντικές Διαδρομές, 2013.

«Η αρχή του απείρου» είναι ο τίτλος του πρώτου μυθιστορήματος του Γιάννη Παπαθανασίου. Πρόκειται για ένα υπαρξιακό, διαχωροχρονικό, πολιτικό θρίλερ, επιστημονικής φαντασίας. Πίσω από την σκληρή (ρεαλιστική και μερικές φορές ωμή) γραφή του Παπαθανασίου μπορεί κάποιος να διακρίνει έναν κρυμμένο ρομαντισμό ενώ μέσα στο κείμενο υπάρχουν πολιτικές, κοινωνικές και φιλοσοφικές πτυχές. Η όλη πλοκή θυμίζει νουάρ αστυνομικό μυθιστόρημα το οποίο όμως διαδραματίζεται σε δύο παράλληλους κοντινούς μελλοντικούς κόσμους, την μπλε Γη (αυτή που γνωρίζουμε) και την πράσινη Γή (στην οποία ο ουρανός είναι πράσινος και η πανίδα μπλε).  Παρόλο που πρόκειται για ιστορία επιστημονικής φαντασίας οι πρωταγωνιστές δεν είναι τέρατα και εξωγήινοι αλλά απλοί καθημερινοί χαρακτήρες. Στο βιβλίο γίνεται ταυτόχρονα και μια προσπάθεια επεξήγησης του σύμπαντος και της δημιουργίας του.

Ο συγγραφέας φέρνει το παιχνίδι στα δικά του μέτρα παίζοντας «στο γήπεδο του» αφού η όλη ιστορία διαδραματίζεται, κυρίως, στη Μεγάλη Βρετανία (Λονδίνο, Εδιμβούργο και Νόττινχαμ) όπου έχει ζήσει, ενώ χρησιμοποιεί αρκετές λεπτομέρειες σε θέματα φυσικής (μια επιστήμη την οποία έχει σπουδάσει).

Το Πράσινο Μίλι του Στίβεν Κινγκ

Το Πράσινο Μίλι / Stephen King ; μετ. Πωλ Κωνσταντέας. Αθήνα: Bell, 1998.

Το πράσινο μίλι (τίτλος πρωτοτύπου: The Green Mile) είναι ένα μυθιστόρημα που έγραψε ο Στίβεν Κινγκ. Στην Αμερική εκδόθηκε αρχικά σε έξι χαρτόδετους μικρούς τόμους το 1996, ενώ το 1997 εκδόθηκε για πρώτη φορά σε ενιαίο τόμο. Στα ελληνικά εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1998 από τις εκδόσεις Bell σε μετάφραση του Πωλ Κωνσταντέα.

Πρόκειται για ακόμα ένα βιβλίο του διάσημου αμερικανού συγγραφέα το οποίο κατέληξε σε κινηματογραφική ταινία (1999) με πρωταγωνιστή τον Tom Hanks.

Η ιστορία διαδραματίζεται το 1932 στις φυλακές του Κολντ Μάουντεν και πιο συγκεκριμένα στη πτέρυγα για τους μελλοθάνατους, οι οποίοι έχουν καταδικαστεί σε εκτέλεση μέσω της ηλεκτρικής καρέκλας. Το βιβλίο έχει στοιχεία αστυνομικού μυθιστορήματος (ένα έγκλημα δύο κοριτσιών το οποίο στο τέλος εξιχνιάζεται) αλλά και φανταστικά στοιχεία (με τις υπερφυσικές δυνάμεις του κατάδικου Τζον Κόφι) αποδεικνύοντας για ακόμα μια φορά ότι ο Στίβεν Κινγκ τα καταφέρνει το ίδιο καλά σε ότι κι αν γράψει…  

Μελέτες του Παναγιώτη Μουλλά για τον 19ο αιώνα / Ένας Μακεδόνας απόδημος στην Κεντρική Ευρώπη

Ρήξεις και συνέχειες: μελέτες για τον 19^ο αιώνα / Παν.  Μουλλάς. Αθήνα: Σοκόλη, 1994.

Το βιβλίο του φιλόλογου – συγγραφέα Παναγιώτη Μουλλά (1935-2010) «Ρήξεις και συνέχειες» περιλαμβάνει 15 μελέτες που αφορούν πρόσωπα και γεγονότα του 19^ου αιώνα.

Πρόκειται για ένα βιβλίο με ιστορικές πηγές το οποίο ενδιαφέρει τους ερευνητές της συγκεκριμένης περιόδου.

Σε αυτό μπορεί κάποιος να διαβάσει κείμενα για τη λογοτεχνία της εποχής, ταξιδιωτικές μαρτυρίες, κείμενα που αναφέρονται στους Διονύσιο Σολωμό, Ανδρέα Κάλβο, Αλέξανδρο Σούτσο, Κωνσταντίνο Ασώπιο, Εμμανουήλ Ροΐδη, κ.α.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον βρήκα στο κείμενο με τίτλο «Ένας Μακεδόνας απόδημος στην Κεντρική Ευρώπη» στο οποίο ο Καστοριανός Παναγιώτης Ναούμ περιγράφει το ταξίδι που πραγματοποίησε το 1822 σε ηλικία 12 ετών, από την Καστοριά μέχρι τη Βιέννη και τη Λιψία όπου βρισκόταν ο μεγαλύτερος αδερφός του. Ο Ναούμ περιγράφει το ταξίδι και τα μέρη από τα οποία πέρασε (Μπίτολα / Μοναστήρι, Βελιγράδι, κ.α.) μέχρι να φτάσει στον προορισμό του καθώς και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε. Η αφήγησή του τελειώνει με την επιστροφή του στο νεοσύστατο Ελληνικό Κράτος (1834-1837) και τις εντυπώσεις που αποκόμισε από αυτό.    

Ένα μακρύ ζεϊμπέκικο που έγινε κινηματογραφική ταινία, τραγούδι και βιβλίο

Ο Νίκος Κοεμτζής (1938-2011) έγινε γνωστός λόγω τριών ανθρωποκτονιών που διέπραξε στο νυκτερινό κέντρο Νεράιδα στις 24 Φεβρουαρίου 1974, για ασήμαντη αφορμή.

Συγκεκριμένα οι φόνοι έγιναν όταν ο αδερφός του Νίκου, Δημοσθένης έκανε στους μουσικούς του Κέντρου παραγγελιά το ζεϊμπέκικο «Βεργούλες» του Μάρκου Βαμβακάρη. Με την έναρξη του τραγουδιού μπήκαν στη πίστα και άλλα άτομα – κάτι που θεωρήθηκε ως προσβολή από τους δύο αδερφούς -  και ακολούθησε συμπλοκή κατά την οποία ο Νίκος σκότωσε με μαχαίρι τρείς θαμώνες (μεταξύ των οποίων δύο αστυνομικούς) ενώ τραυμάτισε άλλους οκτώ.  

Συνελήφθηκε και καταδικάστηκε τρεις φορές σε θάνατο και οκτώ σε ισόβια (η ποινή του μετατράπηκε σε ισόβια το 1977). Τελικά, αποφυλακίστηκε το 1996 μετά από 23 χρόνια συνεχούς φυλάκισης. Έγραψε την αυτοβιογραφία του, την οποία πουλούσε στο κέντρο της Αθήνας για να ζήσει.

Το περιστατικό με την παραγγελιά και τους φόνους έκανε μεγάλη αίσθηση και έγινε αρχικά τραγούδι από τον Διονύση Σαββόπουλο («Το μακρύ ζεϊμπέκικο για τον Νίκο», Ρεζέρβα, 1979), κινηματογραφική ταινία («Παραγγελιά» σε σκηνοθεσία του Παυλου Τάσιου, 1980) και βιβλίο («Το μακρύ ζεϊμπέκικο» - μια αυτοβιογραφία του Νίκου Κοεμτζή, Εξάντας, 1996).

Το τραγούδι του Διονύση Σαββόπουλου (στο οποίο περιγράφεται η ζωή του Νίκου Κοεμτζή):

Πικρόλιθος του Νίκου Νικολάου-Χατζημιχαήλ

Πικρόλιθος: σημειώσεις σχεδίας / Νίκος Νικολάου –Χατζημιχαήλ. Λευκωσία: Κάρβας, 2014.

«Πικρόλιθος» ονομάζεται η νέα ποιητική συλλογή του Νίκου Νικολάου – Χατζημιχαήλ η οποία κυκλοφορεί από τις εκδόσεις του ίδιου του συγγραφέα.

Πρόκειται για μια πολύ προσεγμένη δουλειά, τόσο εκδοτικά όσο και συγγραφικά. Η συλλογή περιλαμβάνει 14 ποιήματα τα οποία σαν κεντρικό άξονα έχουν τη φύση (Τα βότσαλα, Η πέτρα, Τα πουλιά, Το ακρογιάλι κτλ). Από τα ποιήματα δεν απουσιάζουν οι ιστορικές αναφορές (στον Ονήσιλο, τον Γρηγόρη Αυξεντίου, τον Κυριάκο Μάτση).  

Το δωμάτιο με τους καθρέφτες

Υπάρχει άραγε πεπρωμένο; Γίνονται τα όνειρα πραγματικότητα; Τι είναι άραγε πιο οδυνηρό; O θάνατος ή η ζωή; Οι απαντήσεις δίνονται στο δωμάτιο με τους καθρέφτες… 

Διήγημα μεταφυσικής ανησυχίας, που πίσω από την υπόθεσή του, ψάχνει φιλοσοφικά, διαιώνια ερωτήματα του ανθρώπου και υπαρξιακά προβλήματα, σχετικά με το πεπρωμένο, την αλήθεια των ονείρων, την ουσία της ζωής και του θανάτου.

Το διήγημα περιλαμβάνεται στο βιβλίο: Το τρομακτικό μυστικό του Αϊνστάιν: αλλόκοτα διηγήματα / Ανδρέας Καπανδρέου. Λευκωσία: Επιφανίου, 2010.