«Ήτανε μια φορά» το λογοκριμένο τραγούδι του Νίκου Ξυλούρη που ακούστηκε πρώτα στην Κύπρο

 

Το 1973 έγινε τηλεοπτική σειρά για το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας Τηλεοράσεως (ΕΙΡΤ)  το έργο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη «Οι έμποροι των εθνών» σε σκηνοθέσία των Δημήτρη Ποντίκα και Κώστα Φέρρη.

Ως εισαγωγικό τραγούδι, ο Νίκος Ξυλούρης ερμήνευσε για πρώτη φορά το «Ήτανε μια φορά» σε στίχους του Κώστα Φέρρη και σε μουσική του Σταύρου Ξαρχάκου.

Η λογοκρισία της εποχής όμως, απαγόρευσε την φωνή του Ξυλούρη ο οποίος τότε θεωρείτο σύμβολο αντίστασης κατά της Χούντας. Η παραγωγή της σειράς, μετά από αυτό, αναγκάστηκα, αφαίρεσε τη φωνή του Κρητικού τραγουδιστή και άφησε ως εισαγωγή μόνο το ορχηστικό κομμάτι.  

Τα 4 ιστορικά δημοψηφίσματα για την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα

 

Τα δημοψηφίσματα ήταν οι δυναμικότερες ειρηνικές εκφράσεις του πόθου των Ελλήνων της Κύπρου για ένωση με την Ελλάδα.

Στο βιβλίο με τίτλο «Τα ενωτικά δημοψηφίσματα στην Κύπρο» (Ηλίας Επιφανίου 2022), παρουσιάζονται τα τέσσερα ενωτικά δημοψηφίσματα, εκ των οποίων τα τρία πρώτα είναι άγνωστα στο ευρύ κοινό.

Την επιμέλεια του τόμου είχαν οι Γιώργος Γεωργής, Χρίστος Κ. Κυριακίδης και Χαράλαμπος Γ. Χαραλάμους, ενώ τα κείμενα υπογράφουν 16 συνολικά ιστορικοί.

Το 1864 τα Επτάνησα που ήταν μέχρι τότε προτεκτοράτο της Αγγλίας,  ενσωματώθηκαν στο Ελληνικό Κράτος. Δεκατέσσερα χρόνια αργότερα, το 1878, η Κύπρος πέρασε στα χέρια της Αγγλίας επιτρέποντας στους Κύπριους να κάνουν συνειρμούς που συνέδεαν και την δική τους τύχη με αυτή των Επτανήσων.

Κύπρος: προσπάθειες εποικισμού του νησιού μετά την πρώτη οθωμανική κατάκτηση (1570-1571) του Παρασκευά Σαμάρα

 

Ο ιστορικός συγγραφέας Παρασκευάς Σαμάρας παρουσίασε στο πλαίσιο του 45ου Ετήσιου Συνεδρίου της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων, εισήγηση με θέμα «Κύπρος: προσπάθειες εποικισμού του νησιού μετά την πρώτη οθωμανική κατάκτηση (1570-1571).  

Η εισήγηση περιλήφθηκε στο δίτομο συλλογικό βιβλίο με τίτλο «Κύπρος: ιστορία και πολιτισμός» (Κοράλλι, 2022), ενώ  κυκλοφόρησε και αυτόνομα ως ανάτυπο.

Το κείμενο του Κύπριου ιστορικού ξεκινά από την άφιξη των πρώτων Οθωμανών εισβολέων του Λαλά Μουσταφά στο νησί το 1570. Παρουσιάζει τις (ανεπιτυχείς) προσπάθειες των Οθωμανών για εποικισμό του νησιού με φιρμάνια αλλά και με άλλους τρόπους, μέσα από πηγές Ελλήνων και Τούρκων ιστορικών.

Τα λόγια και τα χρόνια [το βιβλίο]: τα τραγούδια του Μάνου Ελευθερίου (1963-2013)

Μέσα σε έναν τόμο, ο Μάνος Ελευθερίου συγκέντρωσε, με χρονολογική σειρά όλα τα τραγούδια του που κυκλοφόρησαν μεταξύ των ετών 1963 και 2013. Όλα, φυσικά, όσα κατάφερε να συγκεντρώσει ο μεγάλος στιχουργός, αφού όπως μας πληροφορεί στον πρόλογό του, κάποιοι στίχοι του σίγουρα μελοποιήθηκαν και τραγουδήθηκαν από κάποιους χωρίς αυτό να γίνει αντιληπτό από τον ίδιο ή χωρίς να μπορεί πλέον να τα εντοπίσει. Επίσης, στον τόμο δεν συμπεριλήφθηκαν (απορρίφθηκαν από τον ίδιο) 30 περίπου τραγούδια για τα οποία ο Μάνος Ελευθερίου διερωτάται γιατί κάποιοι μπήκαν στον κόπο να τα μελοποίήσουν.

Κριτική του βιβλίου «Ο μυστικός σύντροφος του Ρήγα» από τον Λεωνίδα-Βασίλειο Μανιάτη

 

Οι κριτικές είναι καλοδεχούμενες από κάθε αναγνώστη των βιβλίων μου. Ειδικά όμως, όταν αυτή προέρχεται από έναν συνάδελφο συγγραφέα ο οποίος μάλιστα έχει ασχοληθεί και ο ίδιος με την εναλλακτική ιστορία, τότε η κριτική του αποκτά ιδιαίτερη αξία!

Η κριτική του αρχαιολόγου – συγγραφέα Λεωνίδα-Βασίλειου Μανιάτη, για τον «Μυστικό σύντροφο του Ρήγα» όπως αυτή δημοσιεύτηκε στο Goodreads:

Ο «Μυστικός Σύντροφος του Ρήγα» του Ανδρέα Καπανδρέου είναι ένα σύντομο μεν, αλλά πραγματικά συναρπαστικό μυθιστόρημα που συνδυάζει κατά τρόπο αριστοτεχνικό στοιχεία επιστημονικής φαντασίας και εναλλακτικής ιστορίας, μέσω του μηχανισμού του ταξιδιού στον χρόνο.

Η άγνωστη ζωή του Γεώργιου Βιζυηνού στη Λευκωσία (1868-1972)

 

Ο Γεώργιος Βιζυηνός (λογοτεχνικό όνομα του συγγραφέα Γεώργιου Μιχαήλ Σύρμα) γεννήθηκε το 1849 στην πόλη Βιζύη της Ανατολικής Θράκης (σημερινή Τουρκία).

Σε ηλικία 5 χρονών έμεινε ορφανός από πατέρα και όταν έγινε 10 ετών  οι παππούδες του τον έστειλαν στην Κωνσταντινούπολη σε ένα θείο του για να μάθει την τέχνη της ραπτικής.
Σύντομα όμως απεβίωσε και ο θείος του και ο νεαρός Γεώργιος επέστρεψε στο σχολείο υπό την προστασία του Κύπριου έμπορα  Γιάγκου Γεωργιάδη. Ο Γεωργιάδης πρέπει να τον έφερε σε επαφή με τον αρχιεπίσκοπο Κύπρου Σωφρόνιο Β΄.

Αποχαιρετισμός Φίλιππου Τσιμπόγλου (1956-2023)

Πρώην διευθυντής Βιβλιοθήκης Πανεπιστημίου Κύπρου. Φίλος, συνεργάτης, αδερφός, μέντορας μα πάνω από όλα ΑΝΘΡΩΠΟΣ!

Περάσαμε ώρες ατελείωτες στο γραφείο του κάνοντας σχέδια για τις βιβλιοθήκες του νησιού, παλεύοντας να τις μεταφέρουμε «από την πραγματικότητα στο ιδεώδες, μέσω του εφικτού».

Με τη βοήθεια του Φίλιππου οι βιβλιοθήκες της Κύπρου και της Ελλάδας έκαναν πολλά βήματα μπροστά. Ξεκόλλησαν από τη μίζερη πραγματικότητα και πορεύτηκαν προς το ιδεώδες. Μαζί με τις βιβλιοθήκες και οι βιβλιοθηκονόμοι. Η νέα Βιβλιοθήκη Κέντρο Πληροφόρησης Στέλιος Ιωάννου, του Πανεπιστημίου Κύπρου σχεδιάστηκε επί των ημερών του, ενώ η ιστορική Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος είχε την τύχη να τον έχει Διευθυντή όταν μεταφέρθηκε στις νέες εγκαταστάσεις στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.

«Όσοι με τον χάρο γίναν φίλοι με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη…»: στίχοι του Άλκη Αλκαίου για τη δολοφονία του Σολωμού Σολωμού

Σολωμός Σολωμού, Δημήτρης Μητροπάνος, Άλκης Αλκαίος, Θάνος Μικρούτσηκος

Στις 11 Αυγούστου 1996 κατά τη διάρκεια αντικατοχικής πορείας μοτοσικλετιστών στο οδόφραγμα της Δερύνειας στην Αμμόχωστο έγιναν επεισόδια στη νεκρή ζώνη κατά τα οποία δολοφονήθηκε  από τούρκους ο Τάσος Ισαάκ (1972-1996). Ζωντανή μετάδοση της δολοφονίας του Ισαάκ παρακολουθήσαμε από τους τηλεοπτικούς σταθμούς που κάλυπταν τα γεγονότα…

Λίγες μέρες αργότερα στις 16 Αυγούστου 1996 κατά τη διάρκεια της κηδείας του Ισαάκ σε μια αυθόρμητη πορεία προς τον χώρο δολοφονίας τουέγιναν νέα επεισόδια.

Απέναντι από τους Ελληνοκύπριους διαδηλωτές παρατάχθηκαν Τούρκοι και Τουρκοκύπριοι Γκρίζοι Λύκοι και Τούρκοι στρατιώτες. Ξαφνικά, μέσα από το πλήθος εμφανίστηκε ένας μαυροφορεμένος νεαρός, ο Σολωμός Σολωμού (1970-1996) ο οποίος κατάφερε να διασπάσει τον κλοιό των κυανόκρανων που βρισκόταν μεταξύ των δύο ομάδων και να τρέξει μέσα στα κατεχόμενα εδάφη. Εκεί βρισκόταν ένας ιστός πάνω στον οποίο κυμάτιζε η τουρκική σημαία. Ο Σολωμός με γρήγορες κινήσεις, σαν κομάντο, και αφού πρώτα έβαλε το τσιγάρο που κρατούσε στο στόμα, σκαρφάλωσε πάνω στον ιστό για να κατεβάσει την τούρκικη σημαία.