Η συλλογή
περιλαμβάνει 30 ερωτικά ποιήματα τα οποία μπορεί να χαρακτηριστούν και
σπονδυλωτά αφού όλα τους αναβλύζουν πικρία, αδικία και προδοσία. Στίχοι που
οδηγούν την πρωταγωνίστρια, μέσα από τη ματαίωση του έρωτα, να μεταμορφωθεί,
από καλοπροαίρετη και καλόπιστη ερωμένη σε Σκύλα και «τέρας χωρίς συναισθήματα»!
Η Σκύλα οχυρώνεται
πίσω από το καινούργιο της προσωπείο θέλοντας να προστατευτεί από τους ανθρώπους
που την προσεγγίζουν αφού οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν μετεξελιχτεί, σύμφωνα με
τη συγγραφέα σε εμπόλεμη ζώνη όπου ο "σωστότερος" και πιο ευαίσθητος
χάνει.
Από τα ποιήματα
ξεχώρισα το τρυφερό μα και συνάμα μηδενιστικό «Γράμμα στην αγέννητη μου κόρη»
καθώς και το πρώτο με τίτλο «Η γέννηση της Σκύλας» το οποίο μας εισάγει στη
ψυχοσύνθεση της πληγωμένης και πλέον σκληρής γυναίκας – ερωμένης.
Από στίχους ξεχώρισα
τους ακόλουθους από το ποίημα «Ανασφάλεια»:
«...Και
δεν κουράστηκα σήμερα, όχι
Ήταν
μικρότερη η διαδρομή σήμερα που δεν έτρεχα για να σε φτάσω…
…Κυνηγάμε
φαντάσματα οι άνθρωποι
Από
φόβο μην μας έβρει ένα μέλλον που θα είναι αλλοιώς
Αναμνήσεις
και παλιές καταλήψεις σε κάστρα
Που
είχαμε από ανασφάλεια βαφτίσει απόρθητα
Και
περπατάμε, περπατάμε, κουραζόμαστε πολύ
Για
να ανακαλύψουμε ότι ούτε βήμα δεν έχουμε κάνει.»
Από το οπισθόφυλλο:
Τη σκύλα την
ξέρεις καλά. Είναι το άλλοτε συμπαθητικό κοριτσάκι που πλέον μοιράζει χαμόγελα
πολύ φειδωλά. Είναι λαλίστατη αλλά αυτά που έχει στα ενδότερα τα μοιράζεται με
το σταγονόμετρο. Το βλέμμα της είναι ψυχρό, αλλά το ξέρεις κι εσύ ότι βλέπει
πολλά περισσότερα από όσα θα σου δείξει ότι έχει παρατηρήσει. Η έκφρασή της δεν
έχει καμιά σύνδεση με τα όσα πραγματικά αισθάνεται. Τη φοβάσαι γιατί δεν
μπορείς να καταλάβεις τι σκέφτεται. Σε τρομάζει επειδή δείχνει να κατανοεί τις
αδυναμίες σου, αλλά παρόλα αυτά δε σου αφήνει κανένα περιθώριο να την
επηρεάσεις με αυτές. Τη θυμάσαι από παλιά, που ήταν αυθόρμητη και γελαστή και
θετική και δεχτική και εμπιστευότανε τους ανθρώπους χωρίς φόβο. Δεν ξέρεις πώς
και πότε έγινε η μεταμόρφωση. Ή μάλλον κάνεις πως δεν ξέρεις. Γιατί στον ίδιο
κόσμο ζεις κι εσύ.
Μέσα σε τριάντα
ποιήματα η σκύλα θα σου μιλήσει για τη γένησή της και την αδυναμία της, η
ανακάλυψη της οποίας έχει γίνει η μεγαλύτερη δύναμή της. Ίσως, διαβάζοντας την
εξομολόγηση της, να το σκεφτείς δυο φορές πριν την κρίνεις όταν θα την
ξαναβρείς μπροστά σου. Και θα την ξαναβρείς σύντομα, γιατί είναι παντού. Είναι
μπροστά σου περιμένοντας να εξυπηρετηθεί στην τράπεζα, κάθεται στο διπλανό τραπέζι
στην καφετέρια, χορεύει πίσω σου στη συναυλία, σε κοιτάει με θλιμμένη
βεβαιότητα μέσα από τον καθρέφτη σου.
Μην ψάξεις πολύ
μακριά. Η σκύλα μπορεί να είναι η μάνα, η αδερφή σου, η γυναίκα σου, η φίλη
σου, η κόρη σου… Μπορεί να είμαι εγώ, ίσως και να είσαι εσύ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου