Για μια μικρή παύλα

Το βιβλίο «Για μια μικρή παύλα» του φιλόλογου - και πρώην καθηγητή μου - Κώστα Λυμπουρή (εκδόσεις Κέδρος, 2011) αποτελείται από 16 διηγήματα.

Κάποια από αυτά διαδραματίζονται στην Αθήνα και κάποια άλλα στην Κύπρο. Κορυφαίο διήγημα του βιβλίου – κατά την προσωπική μου άποψη –  είναι το πρώτο στη σειρά το οποίο χάρισε και τον τίτλο στο βιβλίο: «Για μια μικρή παύλα». 

Στο διήγημα αυτό ένας συνταξιούχος φιλόλογος στο κέντρο της Αθήνας προσπαθεί να πείσει τις Δημοτικές Αρχές της πόλης ότι θα πρέπει να διαχωριστούν τα ονόματα της οδού «Καραολής Δημητρίου» και να γίνουν «Μιχαλάκης Καραολής και Ανδρέας Δημητρίου». Εισηγείται επίσης να τοποθετηθεί μια πλακέτα κάτω στην οδό που να εξηγεί ότι πρόκειται για τους δύο ήρωες του κυπριακού αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-1959 που απαγχονίστηκαν από τους Βρετανούς. Τελικά, αφού εισπράττει τον χλευασμό του δημάρχου αποφασίζει να δράσει από μόνος του και καταλήγει να τοποθετήσει, τουλάχιστον, μια μικρή παύλα ανάμεσα στα δύο επίθετα για να φαίνεται ότι πρόκειται για δύο διαφορετικά πρώσοπα. Για αυτή του την πράξη, όμως,  συλλαμβάνεται…

Το διήγημα στηλιτεύει την απάθεια και την λήθη που έχουμε, σαν κοινωνία, απέναντι στην ιστορία και τον πολιτισμό μας.

Το διήγημα «Η κηδεία του αγνοουμένου» είναι το πιο συγκινητικό της συλλογής, ενώ δεν απουσιάζουν και χιουμοριστικά στοιχεία σε διηγήματα όπως π.χ. «Το καζαντί» και το «Τσου Κάι».

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

Ο ήρωας του ομότιτλου διηγήματος -που έδωσε και τον τίτλο στη συλλογή- αποφασίζει να διορθώσει μια "ανορθογραφία" στην πινακίδα του δρόμου. Είναι μια απλή προσθήκη -μια παύλα μόνο- ασήμαντη ίσως για τους πολλούς μα τόσο σημαντική για τον ίδιο. Ουσιαστικά "διορθώνει" την ίδια του τη ζωή, κάνοντας, σε προχωρημένη μάλιστα ηλικία, την υπέρβασή του. Αυτήν που θεωρούσε προσωπικό του χρέος. 

Σε όλα τα διηγήματα η έννοια της ανατροπής παρουσιάζεται άλλοτε ως ανάγκη για "μικρές" ή "μεγάλες" αποφάσεις, έτσι όπως τις φέρνει το πλήρωμα του χρόνου, και άλλοτε ως στιγμιαία πλην όμως αναπόδραστη εξέλιξη. Σε όλες τις περιπτώσεις, η σημασία της απόφασης έχει να κάνει με την ανάγκη του ήρωα να "αποδράσει" από τους όποιους περιορισμούς τον καθηλώνουν.