Άνθρωποι και γάτες

Άνθρωποι και γάτες: ανθολογία (Το Ποντίκι, 2006).

Ιστορίες για γάτες; Γιατί όχι; Ειδικά όταν τις υπογράφουν δέκα από τους κορυφαίους συγγραφείς στον κόσμο όπως είναι οι Ρ. Κίπλιγκ, Ε. Σκάζα-Βάις, Γκυ ντε Μωπασάν, Ε. Α. Πόε, Ε. Ζολά, Σ. Λέοπολντ, Κολέτ, Ε. Χέμινγουεϊ, Τ. Τζόυς και Σ. Μπωντλαίρ!

Το βιβλίο γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρον, όταν ο αναγνώστης προσέξει πως το βιβλίο για τις γάτες εκδόθηκε από τον άσπονδο εχθρό τους, «το ποντίκι»…

1.     Ράντγιαρντ Κίπλιγκ: Η γάτα πορεύεται στους δικούς της δρόμους.

2.     Ευγένιος Σκάζα – Βάις: Σαματάς στο πάρκο.

3.     Γκυ ντε Μωπασάν: Το μαγεμένο κάστρο.

4.     Έντγκαρ Άλαν Πόε: Ο μαύρος γάτος.

5.     Εμίλ Ζολά: Ο παράδεισος των γάτων.

6.     Σβέντ Λέοπολντ: Η γάτα του Γκαίτε.

7.     Γκαμπριέλ Σιντινί Κολέτ: Σάχα.

8.     Έρνεστ Χέμινγουεϊ: Γάτα στη βροχή.

9.     Τζαίημς Τζόυς: Η γάτα και ο διάβολος.

10.  Σαρλ Μπωντλαίρ: Η ώρα.

Στην ανθολογία αυτή παρουσιάζονται ενδεικτικά δέκα κορυφαίοι εκπρόσωποι της παγκόσμιας λογοτεχνίας, ο καθένας απ' τους οποίους, με τον μοναδικό τρόπο του, αναδεικνύει τη σχέση που αναπτύχθηκε ανάμεσα στον άνθρωπο και τη γάτα. Κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών των ιστοριών είναι η ενστικτώδης διάθεση ανεξαρτησίας του ζώου, που το κάνει να φαίνεται σαν να διεκδικεί από τον άνθρωπο μια σχέση αμοιβαιότητας. Έτσι, περιγράφονται σχέσεις εξανθρωπισμένες, που αναφέρονται στην τάση για ελευθερία, στον έρωτα, στη ζηλοτυπία, στη σεξουαλικότητα, στην εξυπνάδα. Η γάτα, περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο ζώο, διατηρεί τον δικό της τρόπο ζωής (διαφέροντας ριζικά από τον σκύλο), προσαρμοσμένη εν τούτοις σ' ένα περιβάλλον πέρα για πέρα ανθρώπινο.