Σε λίγο καιρό θα δημοσιευτούν κάποια καινούργια τραγούδια με δικούς μου στίχους. Την μικρή διαδρομή μου στην στιχουργική την οφείλω σε δύο κυρίως άτομα που θεωρώ πλέον, πολύ καλούς μου φίλους.
Ο πρώτος είναι ο Ανδρέας Παπαδόπουλος, ο οποίος σε μια εποχή που δεν είχα καν φανταστεί ότι θα ασχοληθώ με αυτόν τον τομέα, ξεκίνησε, εν μέσω της καραντίνας του Κορονοϊού να μελοποιεί ποιήματά μου από την ποιητική συλλογή «Το τέλος της Χιονάτης».
Παρόλο που ο Ανδρέας Παπαδόπουλος ήταν ερασιτέχνης μουσικός –
κιθαρίστας, απέδειξε ότι έχει ένα πολύ μεγάλο χάρισμα, το οποίο στη συνέχεια παραδέχτηκαν
και άλλοι επαγγελματίες του χώρου: να συνθέτει εύκολα, όμορφες
μελωδίες πάνω σε στίχους. Μελωδίες που θα ζήλευαν ακόμα και φτασμένοι μουσικοί.
Το αποτέλεσμα θα το δείτε, ή μάλλον θα το ακούσετε σύντομα,
αφού σε 4 από τα τραγούδια που ετοιμάζονται πυρετωδώς αυτές τις μέρες, ο Παπαδόπουλος
είναι ο κύριος μουσικός συνθέτης.
Παπ, σε ευχαριστώ από καρδιάς για τα τραγούδια που μου έγραψες, αλλά κυρίως επειδή με έκανες να ακούσω για πρώτη φορά στίχους μου μελοποιημένους - ένα απερίγραπτο συναίσθημα!
Ο δεύτερος φίλος που διαδραμάτισε καταλυτικό ρόλο στην
ενασχόληση μου με την στιχουργική είναι ο σπουδαίος στιχουργός Πόλυς Κυριάκου με τη βοήθεια του οποίου κυκλοφόρησε το πρώτο μου τραγούδι και με τον οποίο η συναναστρφή και η παρέα με δίδαξε πολλά, τόσο για τη στιχουργική, όσο και για την ίδια τη ζωή.
Για τον Πόλυ Κυριάκου, όμως χρειάζεται να γίνει ένα άλλο ειδικό αφιέρωμα...
Ανδρέας Καπανδρέου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου