Ανάξια: διηγήματα της Λουκίας Χαραλάμπους Σταυρινού

 

Η Λουκία Χαραλάμπους Σταυρινού κατάγεται από την Κύπρο και έχει αξιοσημείωτη παρουσία στη σύγχρονη νεοελληνική λογοτεχνία, με συλλογές διηγημάτων που προσεγγίζουν βαθιά ανθρώπινα και κοινωνικά θέματα.

Το  τελευταίο της βιβλίο που φέρει τον τίτλο «Ανάξια: διηγήματα» (εκδόσεις Γκοβόστη, 2025).

Ο τίτλος «Ανάξια» παραπέμπει στη μομφή, σε ένα εσωτερικό ή κοινωνικό παράπονο που συχνά εκφράζεται ως επίρρημα ή επιθετικός προσδιορισμός μέσα στην αφήγηση. Η συλλογή διηγημάτων φωτίζει ανθρώπινες ζωές που διατρέχουν καταστάσεις πολέμου (εξωτερικού ή εσωτερικού), μετανάστευσης, καρτερίας και εσωτερικών συγκρούσεων. Μέσα από τις ιστορίες γλιστρούν προβληματισμοί για την αξιοπρέπεια, την ανεκτικότητα, τον αγώνα απέναντι στο απρόοπτο και το αίσθημα του ανήκειν.

Τα διηγήματα καταπιάνονται με θέματα όπως η μετανάστευση και η νοσταλγία, η απώλεια και η δοκιμασία, η καρτερία και η αξιοπρέπεια και η καταγγελία κοινωνικών στερεοτύπων.

Η γραφή της Λουκίας Χαραλάμπους Σταυρινού χαρακτηρίζεται από ρεαλιστική και ταυτόχρονα ποιητική προσέγγιση. Οι ήρωές της είναι καθημερινοί άνθρωποι, συχνά πληγωμένοι από τις συνθήκες ή τις επιλογές τους, προσπαθώντας ωστόσο να σταθούν όρθιοι με αξιοπρέπεια απέναντι σε όσα τους ορίζουν «ανάξιους» στα μάτια της κοινωνίας ή του ίδιου τους του εαυτού.

Η συλλογή διηγημάτων «Ανάξια» αποτελεί ένα αξιόλογο δείγμα σύγχρονης  πεζογραφίας, θέτοντας ερωτήματα γύρω από την ανθρώπινη αξία και αναδεικνύοντας φωνές ανθρώπων που παλεύουν με το περιθώριο, την κοινωνική αμφισβήτηση και τις εσωτερικές τους μάχες.

Από την παρουσίαση του βιβλίου

«ΑΝΑΞΙΑ» Ο τίτλος είναι μομφή που εκφράζεται ως επίρρημα, ενίοτε ως επιθετικός προσδιορισμός, κάποτε σαν κατηγορία ή ακόμη και ως πεποίθηση. Μια λέξη με βαθιά έννοια από την οποία πηγάζει αρχέγονη αρετή. Μέσα από τις δεκαεπτά ιστορίες αναδύονται προβληματισμοί και συμπεράσματα, ορμώμενα από τον πόλεμο (εσωτερικό ή εξωτερικό), τη μετανάστευση, την καρτερία, τον αθλητισμό, τον έρωτα μα και τη γαληνόμορφη κάθαρση. Το βιβλίο οδεύει στην περατότητα. Εστιάζει στις νοητικές και ψυχολογικές διεργασίες που διαποτίζουν και καθοδηγούν τον κάθε ήρωα. Γράφτηκε στα όρια του θραύσματος κάποιες στιγμές που η ήττα απειλούσε. Παρ' όλ' αυτά όταν αποκαλύφθηκε η τρυφερότητα, είχε τόσο γαλήνιο πρόσωπο που έσβησε κάθε κακότητα. Η πραότητα είναι η αληθινή νίκη.