Η Χάρη Σπανού, μέσα από το βιβλίο της «Φυλάκιο» αναδεικνύει μια τραυματική ιστορία από την εποχή του πολέμου στην Κύπρο το 1974. Η συγγραφέας χρησιμοποιεί πραγματικά στοιχεία και πληροφορίες από τις μάχες που διεξήχθησαν στην οροσειρά του Πενταδακτύλου. Εστιάζει την ιστορία της στην τύχη των, μέχρι πρόσφατα αγνοουμένων οι οποίοι εκτελέστηκαν από τον τουρκικό στρατό και πολύ αργότερα μεταφέρθηκαν σε άλλους ομαδικούς τάφους από το τουρκικό κατοχικό καθεστώς, με στόχο να εξαφανιστούν τα ίχνη τους.
Η διήγηση είναι κάποτε σε τρίτο και κάποτε σε πρώτο πρόσωπο, με συνεχείς εναλλαγές του χρόνου (flash back). Σε ένα φυλάκιο στην Πράσινη Γραμμή της σύγχρονης Λευκωσίας, υπηρετεί την στρατιωτική του θητεία, ένα νεαρό αγόρι, ο Μιχαήλ. Οι πληγές που άφησε πίσω της η τουρκική εισβολή του 1974, είναι εμφανείς όταν κάποιος πλησιάσει το βόρειο μέρος της Κυπριακής πρωτεύουσας. Υπάρχουν όμως και οι άλλες πληγές, που δεν φαίνονται με το μάτι. Οι πληγές της ψυχής. Αυτές οι πληγές βαραίνουν όλους τους Κυπρίους αλλά ιδιαίτερα τους συγγενείς αυτών που χάθηκαν στις μάχες, όπως την μητέρα και τον θείο του Μιχαήλ, αφού ο αδερφός τους (ο Νικηφόρος) ήταν μέχρι πρόσφατα δηλωμένος ως αγνοούμενος.
