Διάβασα με μεγάλο ενδιαφέρον τις
ιστορίες από το βιβλίο της Ευθυμίας Δεσποτάκη «Μέσα απ’ το γυαλί» (εκδόσεις
«Συμπαντικές Διαδρομές», 2007).
Πρόκειται για διηγήματα που ανήκουν στη
κατηγορία της φανταστικής λογοτεχνίας και ομολογώ ότι βρήκα τις περισσότερες
από αυτά πολύ ενδιαφέροντα!
Μου άρεσε ο τρόπος γραφής και η χρήση
της γλώσσας καθώς και ο τρόπος με τον οποίο η συγγραφέας αναπτύσσει τους
χαρακτήρες της. Βρήκα επίσης πολύ ενδιαφέρον τον τρόπο με τον οποίο συνδέει τις
ιστορίες μεταξύ τους χρησιμοποιώντας κοινά γεωγραφικά ονόματα.
Περισσότερο μου άρεσαν τα διηγήματα:
«Ιστορίες των νεφών και των ανέμων», «Ο εραστής στη στάχτη» και το εκπληκτικό
«Οι γυναίκες στη Σαχάι περπατούν λικνιστά».
Περιγραφή του βιβλίου:
Μικρές ιστορίες, που κάποιοι διαβάζουν μέσα στις ανακλάσεις
του φωτός. Ένας κρύσταλλος, το Γυαλί, που μιλάει για κόσμους που δεν υπάρχουν
πια. Παραμύθια ξεχασμένα, που μπλέκονται το ένα με το άλλο με τρόπους ξωτικούς.
Ανθρώπινες αδυναμίες, μίση και πάθη που δίνουν ζωή σε μύθους και δοξασίες κι
ονοματίζουν λίμνες, νησιά και ποταμούς. Τις νύχτες που οι θεές περπατούν
ανάμεσα στους ανθρώπους, τ' απογεύματα που παλιές κατάρες παίρνουν και πάλι
ζωή, τα ξημερώματα που φέρνουν τη λύτρωση σε βασανισμένα φαντάσματα, οι
άνθρωποι ψάχνουν να βρουν αυτό που θα τους χαρίσει γαλήνη. Κάποιες άλλες όχι.
Κι ούτε το ένα, ούτε το άλλο τους εμποδίζει να ζουν.
Δέκα ιστορίες καλυμμένες με νεραϊδένια πάχνη, σας προσκαλούν να μοιραστείτε τις αγωνίες τους.
Δέκα ιστορίες καλυμμένες με νεραϊδένια πάχνη, σας προσκαλούν να μοιραστείτε τις αγωνίες τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου