Το έργο του Ανδρέα Καπανδρέου, «Το τρομακτικό μυστικό του Αϊνστάιν: αλλόκοτα διηγήματα», δεν είναι απλά ένα εξαίρετο λογοτεχνικό δημιούργημα, αλλά και ένας ύμνος στο άγνωστο. Υπάρχει άραγε κάτι το τυχαίο; Βρέθηκε ποτέ κανείς στο λάθος σημείο τη λάθος στιγμή ή μήπως είναι όλα μέρος κάποιου σχεδίου, το οποίο αγνοούμε; Τύχη και σύμπτωση ή κάτι προμελετημένο; Τα διηγήματα αυτά βάζουν το μυαλό σου σε μια διαδικασία σκέψης, μέσα από την οποία αμφισβητείς όλα όσα ξέρεις για τη ζωή, το θάνατο, τα όνειρα, τη θέληση, αλλά και τη σύμπτωση.
Δεν είναι κάτι συνηθισμένο ή κάτι το οποίο έχετε ξαναδιαβάσει. Οι σελίδες των διηγημάτων κρύβουν μυστικά που ενώ στην αρχή θα σας φανούν απίστευτα και θα νιώσετε μια έκρηξη αδρεναλίνης να διαπερνά όλο σας το σώμα, στη συνέχεια θα καθηλωθείτε για ένα μαγευτικό ταξίδι, που θα σας φτάσει στα όρια της γνώσης. Ένα απίστευτο δημιούργημα που, που πραγματικά δυσκολεύομαι να περιγράψω.
Ένας πολυτάλαντος νέος συγγραφέας που καταφέρνει να μπερδέψει την έννοια της πραγματικότητας και της φαντασίας, αφού στο τέλος αναρωτιέσαι εάν όντως αυτά που διάβασες μπορεί να αληθεύουν και στην ιδέα πως όντως όλα αυτά είναι πραγματικότητα, τρέμεις μπροστά στις άγνωστες δυνάμεις που υπάρχουν γύρω μας, στη δύναμη του μυαλού μας, αλλά και μπροστά σε όλα αυτά που ετοιμάζουν οι άλλοι, ενώ εμείς βρισκόμαστε σε άγνοια. Ένα τόσο μικρό βιβλίο, που μπορείς να το διαβάσεις σε λιγότερο από τρεις ώρες, ακόμα αναρωτιέμαι πώς κατάφερε να χαραχτεί στη μνήμη μου. Μέσα σε αυτές τις λίγες σελίδες, εκφράζονται τόσες πολλές ιδέες και τόσα πολλά ανεξήγητα φαινόμενα που θα ήταν αδύνατο να αγνοηθεί ένας τέτοιος λογοτεχνικός θησαυρός.
Η πραγματικότητα όμως είναι, πως δεν θα αγγίξετε καθόλου τη μαγεία που ξεδιπλώνεται από τις σελίδες του έργου αυτού αν δεν το διαβάσετε. Μόνο τότε θα κατανοήσετε πόσο πολύτιμο είναι αυτό το δημιούργημα. Στην εποχή που ζούμε, μια εποχή στην οποία προσπαθούμε να εκλογικεύσουμε τα πάντα και να μην αφήνουμε τίποτα στην τύχη, ένα βιβλίο σαν αυτό, μας υπενθυμίζει πως κάποια πράγματα θα μένουν πάντοτε άγνωστα για εμάς, ασχέτως πόσο προσπαθούμε να τα καταλάβουμε και κάποια πράγματα, όσο περισσότερο προσπαθούμε να τα αποφύγουμε, θα τα βρίσκουμε πάντα μπροστά μας.
Και αφού είμαι πλέον σίγουρη πως οι σελίδες από το ημερολόγιο που έπεσαν στα χέρια του κ. Καπανδρέου και τον ενέπνευσαν να γράψει αυτό το μικρό θαύμα, δεν έπεσαν τυχαία, αλλά ήταν ένα συμβάν το οποίο θα πυροδοτούσε την αρχή για τη δημιουργία ενός μεγαλουργήματος, ας αφήσουμε τα γεγονότα να κυλήσουν από μόνα τους και να μας ξεδιπλώσουν τα μυστικά που έχουν κρυμμένα για εμάς.
Μαρία Παπαδοπούλου, Ελληνική Σχολή Pascal, Δ΄1 – Λευκωσία, 13/04/2011
(Δημοσιεύτηκε και στην εφημερίδα Φιλελεύθερος, 16 Οκτ. 2011)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου