Ο Δημήτρης Αργασταράς για "Το τρομακτικό μυστικό του Αϊνστάιν"

Σχετικά με το βιβλίο που θα παρουσιάσουμε αυτή την φορά, θα ήθελα καταρχάς να μοιραστώ την έκπληξή μου όταν τυχαίνει να πέσει στην αντίληψή μου κάποιος λογοτέχνης, συγγραφέας ή ποιητής, από την Κύπρο. Σκέφτομαι κάτι που νομίζω πως έχουμε την τάση να το ξεχνάμε: ότι υπάρχει μία ακόμη χώρα στην οποία μιλούν και γράφουν ελληνικά και, κατά συνέπεια, ότι υπάρχει μία ακόμη πηγή συγγραφικής παραγωγής στην ελληνική γλώσσα εκεί. Τί κάνουν οι Κύπριοι συγγραφείς; Ποιά θέματα τους απασχολούν και τί μας έχουν δώσει μέχρι στιγμής; Στο είδος του φανταστικού τί έχουν να παρουσιάσουν; Φυσικά, εδώ δεν θα ασχοληθούμε με αυτά τα ερωτήματα, όμως είναι μια καλή αφορμή για να τεθούν καθώς πριν από λίγες μέρες λάβαμε το πρώτο βιβλίο του Κύπριου Ανδρέα Καπανδρέου ‘‘Το τρομακτικό μυστικό του Αϊνστάιν’’, μία συλλογή από αλλόκοτα διηγήματα…

Το ομώνυμο διήγημα της συλλογής ‘‘Το τρομακτικό μυστικό του Αϊνστάιν’’ αναφέρεται στο θρυλικό Πείραμα της Φιλαδέλφειας, σύμφωνα με το οποίο ένα αντιτορπιλικό του Αμερικανικού Ναυτικού εξαϋλώθηκε και τηλεμεταφέρθηκε αύτανδρο σε κάποιο άλλο λιμάνι. Τα αποτελέσματα του πειράματος, όμως, ήταν τραγικά για το πλήρωμα του πλοίου. Το νήμα της ιστορίας ξετυλίγεται όταν ο αφηγητής, ως βοηθός στην Βιβλιοθήκη του φυσικού τμήματος του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου, δέχεται ένα αντίτυπο ενός μυστηριώδους βιβλίου. Το βιβλίο περιγράφει το Πείραμα της Φιλαδέλφειας, ενώ από μέσα του ξεγλιστρούν δύο χειρόγραφες σελίδες από το ημερολόγιο μιας νεαρής σερβιτόρας της περιοχής. Ας σημειώσουμε εδώ ότι ο ίδιος ο συγγραφέας έχει σπουδάσει Βιβλιοθηκονομία στην Ελλάδα και όλο το κείμενο δίνεται με την αμεσότητα και τον ρεαλισμό μιας αληθινής ιστορίας. Οι σελίδες από το ημερολόγιο της κοπέλας αποτελούν ίσως την κορυφαία στιγμή του κειμένου, καθώς πείθουν απόλυτα με το ύφος, τις περιγραφές και την ατμόσφαιρά τους.

Στις άλλες ιστορίες, ‘‘Το δωμάτιο με τους Καθρέπτες’’ μας προτείνει την ιδέα της θέασης του μέλλοντος, έτσι όπως αυτό αποκαλύπτεται μέσα από ένα μεγάλο αντίσκηνο μιας γριάς τσιγγάνας σε κάποιο πανηγύρι. Στο ‘‘Θανάσιμο Όνειρο’’ η φαντασία και η πραγματικότητα μπερδεύονται, καθώς οι επιθυμίες μιας νεαρής γυναίκας για τον άντρα της φίλης της την οδηγούν σε επικίνδυνες διαδρομές. Ενώ ο ‘‘Δίας στο facebook’’ βασίζεται σε μια έξυπνη ιδέα ‘‘διαβίβασης ψυχής’’ από έναν Γερμανό ροκ σταρ σε κάποιο αγόρι στην Ελλάδα, θυμίζοντας μας λίγο από τις καλύτερες στιγμές του Graham Masterton. Άλλα διηγήματα που ξεχωρίσαμε ήταν το πολύ καλογραμμένο ‘‘Η Αλίκη το ήθελε πολύ’’, το έξοχα ευρηματικό ‘‘Σχολική εκδρομή’’, το αγωνιώδες ‘‘Η γυναίκα που έπεσε από ψηλά’’, καθώς και το πολύ καλό ‘‘Μέχρι που θα πάει αυτή η βαλίτσα;’’.

Στο τέλος, ο συγγραφέας μας επιφυλάσσει μια μικρή έκπληξη, καθώς κλείνει με την ‘‘Περιπέτεια ενός ονόματος’’ ή μάλλον με το πώς προέκυψε το ψευδώνυμο Ανδρέας Καπανδρέου ως ένα συγκυριακό λογοπαίγνιο του Ανδρέας Κ. Ανδρέου.

Στο σύνολό του ‘‘Το τρομακτικό μυστικό του Αϊνστάιν’’ συνιστά ένα πολύ ευχάριστο και ενδιαφέρον ανάγνωσμα. Οι σελίδες γυρνούν άνετα και ο αναγνώστης περνά από την μία ιστορία στην άλλη, καθώς θέλει να διαβάσει μία ακόμη έξυπνη ιδέα, ένα ακόμη ευφυές εύρημα, μέσα από την καλογραμμένη αφήγηση του Καπανδρέου. Το γεγονός ότι το αλλόκοτο δίνεται μέσα από γεγονότα καθημερινά και οικεία, μέσα από γνωστά ανθρώπινα πάθη και αδυναμίες, είναι ένα ακόμη από τα θετικά του βιβλίου. Γενικά, οι ιστορίες του Καπανδρέου συνιστούν ένα πολύ καλό συγγραφικό ξεκίνημα και μας προδιαθέτουν θετικά ώστε να περιμένουμε το επόμενο βήμα του συγγραφέα.

Πηγή: Δημήτρης Αργασταράς, Το τρομακτικό μυστικό του Αϊνστάιν, Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας, Μάρτιος 2011