Το Τραγούδι του Χρόνου: η χώρα των χαμένων ευχών

Στη φωτογραφία ο Λουκάς με
τη Φωτεινή και στη μέση
o θαυματοποιός Τόμας
 

Το βιβλίο του Γιώργου Χατζηκυριάκου «Το τραγούδι του χρόνου» (Βορειοδυτικές εκδόσεις, 2011) είναι ένα μυθιστόρημα με πρωταγωνιστές  δύο παιδιά και την περιπέτειά τους στο φανταστικό κόσμο της Νοέλα, τη χώρα των Χριστουγέννων.

Η ιστορία διαδραματίζεται σε ένα φανταστικό κόσμο όπου ζουν ξωτικά, μάγισσες, θαυματοποιοί, γίγαντες και άλλα φανταστικά όντα. Ακόμα και ο Άγιος Βασίλης κάνει την εμφάνισή του σαν quest star!

Αν και, στη biblionet (και αλλού), το έχω δει καταχωρημένο κάτω από την κατηγορία «Παιδική και φανταστική λογοτεχνία», το βιβλίο διαβάζεται άνετα από τους ενήλικες φίλους της φανταστικής λογοτεχνίας.

Στα θετικά καταγράφεται η πλούσια φαντασία του συγγραφέα, καθώς και η  προσπάθεια του να «περάσει» κάποια μηνύματα ζωής στον αναγνώστη και ειδικά στα παιδιά.

Απο το οπισθόφυλλο:

Από μικρό παιδί ο Λουκάς άκουγε από τον πατέρα του ιστορίες για τη Νοέλα, έναν μαγικό κόσμο όπου τα Χριστούγεννα δεν τελειώνουν ποτέ και κάθε ευχή μπορεί να βγει αληθινή. Όμως τα χρόνια πέρασαν και ο Λουκάς έπαψε να πιστεύει στα όνειρα, καταδικάζοντας τη Νοέλα στη λήθη, μαζί με όλα όσα παίρνει ο Χρόνος στο πέρασμά του.
Ώσπου μια νύχτα, εντελώς απρόσμενα, ο Λουκάς μαζί με τη Φωτεινή, τη μικρότερη αδελφή του, βρίσκονται στους δρόμους της Κάντελαϊτ, της πιο ξακουστής πόλης της Νοέλα. Τα πράγματα μπερδεύονται ακόμα πιο πολύ όταν τα δύο παιδιά συνειδητοποιούν ότι έχουν χάσει τις αναμνήσεις τους.
Κάπως έτσι ξεκινά ένα μαγευτικό ταξίδι, γεμάτο αναπάντεχες εκπλήξεις, μα και τρομακτικές εμπειρίες. Ο Λουκάς και η Φωτεινή θα περάσουν από φανταστικούς τόπους, θα γνωρίσουν μοναδικούς φίλους, θα πολεμήσουν με εχθρούς πάνω από τις δυνάμεις τους και θα κληθούν να αναμετρηθούν με τον ίδιο τον Χρόνο και τις στρατιές του.
Θα μάθουν καλά πως κανείς και τίποτα δεν χάνεται, αρκεί να υπάρχει κάποιος που θα τον αναζητήσει...
... όσο μακριά κι αν χρειαστεί να φτάσει για να τον βρει.