Κριτική του βιβλίου «Το τρομακτικό μυστικό του Αϊνστάιν» από την Στέλλα Τυρταίου στο "Τεχνόσπιτο"

Πόσο εύκολα μπορεί η φαντασία σου να σε παραπλανήσει…;

Το βιβλίο περιλαμβάνει 12 μικρά διηγήματα που φαινομενικά δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους αφού σε κάθε ένα οι ήρωες και οι καταστάσεις διαφέρουν πλήρως. Ή μήπως όχι; Μπορούν οι σκισμένες σελίδες ενός ημερολογίου να αποκαλύψουν στοιχεία για ένα τρομακτικό μυστικό; Πώς συνδέεται το δωμάτιο με τους καθρέφτες με το πεπρωμένο; Ποια σχέση μπορεί να έχει το Facebook με την μετεμψύχωση; Σχετίζεται, άραγε, η μεταθανάτια εμπειρία ενός μικρού κοριτσιού με την τυχαία σύλληψη ενός εγκληματία; Τα παιχνίδια της μοίρας και οι άλλες ιδιαίτερες καταστάσεις που περιγράφονται σε αυτές τις σύντομες ιστορίες, αν και παρουσιάζονται αυτόνομες, με αρχή, μέση και τέλος, για κάποιο λόγο δίνουν την αίσθηση ότι συνδέονται.

Οι συνθήκες που περιγράφονται σε κάθε ιστορία δεν είναι οι συνηθισμένες που συναντά ο κάθε άνθρωπος στη καθημερινότητά του. Όταν γίνεται αναφορά σε ένα επιστημονικό πείραμα ή σε ένα φόνο από μαφιόζο, καταλαβαίνει κάποιος ότι οι χαρακτήρες είναι ξεχωριστοί και σπάνια απαντώνται στην πραγματικότητα. Το μεταφυσικό στοιχείο είναι διάχυτο και δίνει το στίγμα του σε κάθε μία από αυτές. Μέσα, όμως, από τη ροή του κειμένου ο αναγνώστης αρχίζει να θέλει να μπει στους ρόλους ή έστω να γίνει κοντινός παρατηρητής των καταστάσεων που διαδραματίζονται.

«Κόψτε το ρόδο πριν μαραθεί»: Ο Ρήγας του Γιώργου Καραμπελιά

Η ανολοκλήρωτη επανάσταση του Ρήγα: «κόψτε το ρόδο πριν μαραθεί» (Εναλλακτικές εκδόσεις, 2011).

Στο βιβλίο αυτό ο Γιώργος Καραμπελιάς, ουσιαστικά μας ξανασυστήνει τον Ρήγα Φεραίο Βελεστινλή, (1757-1798), αποκαθιστώντας την προσωπικότητά του και απαντώντας τεκμηριωμένα σε όσους διαστρέβλωσαν διαχρονικά την ιδεολογία και τις απόψεις του.  

Ο Γιώργος Καραμπελιάς παρουσιάζει νέα στοιχεία για τους συντρόφους του Ρήγα, τις επιρροές που είχε ο ίδιος και η παρέα του από τη Ρωσία και τη Γαλλική επανάσταση, την εκδοτική του παραγωγή κλπ.

Οι χρησμοί του  Αγαθάγγελου για το ξανθό γένος, οι επιρροές που είχε ο Ρήγας στην Φιλική Εταιρία και την Ελληνική επανάσταση, ο τρόπος που ο Βελεστινλής αντιμετωπίστηκε από τον Κοραή, τον Μιχαήλ Περδικάρη κ.α., είναι κάποια άλλα ενδιαφέροντα σημεία του βιβλίου.

Ο Αμάρ στο Λογοτεχνικό Μπιστρό της Στέλλας

Το διήγημα μου «Αμάρ» το οποίο περιλαμβάνεται στο βιβλίο «Το τρομακτικό μυστικό του Αϊνστάιν: αλλόκοτα διηγήματα», φιλοξενείται στο ηλεκτρονικό λογοτεχνικό περιοδικό «Λογοτεχνικό Μπιστρό της Στέλλας».

Ολόκληρο το διήγημα μπορείτε να το διαβάσετε εδώ…

«Πώς έγινα βλάκας» του Μαρτέν Παζ

Το «Πώς έγινα βλάκας» είναι ένα βιβλίο του Μαρτέν Παζ (Martin Page) το οποίο κυκλοφόρησε στα ελληνικά  το 2004 από τις εκδόσεις Αστάρτη.

Ο ήρωας του βιβλίου, ο Αντουάν, αντιμετωπίζει ένα σοβαρό πρόβλημα. Υποφέρει από υπερβολική ευφυΐα. Μελετά πολύ και σκέφτεται ακόμα περισσότερο. Πριν από κάθε  πράξη του, εξετάζει όλες τις παραμέτρους και όλες τις επιπτώσεις που αυτή πιθανόν να έχει. Αυτό τον κάνει να συμπεριφέρεται πολύ διαφορετικά από τους γύρω του και να αισθάνεται δυστυχισμένος. Έτσι αποφασίζει να αλλάξει, να γίνει πιο βλάκας και άρα πιο ευτυχισμένος!

Αρχικά προσπαθεί να γίνει αλκοολικός πιστεύοντας ότι το πιοτό θα του δώσει τη λύση. Αποτυγχάνει όμως παταγωδώς και καταλήγει στο νοσοκομείο. Μετά αποφασίζει να αυτοκτονήσει, αλλά μελετώντας όλα τα σχετικά περί αυτοχειρίας αλλάζει γνώμη και αποφασίζει να απομακρυνθεί απ’ οτιδήποτε του διεγείρει το πνεύμα (πνευματώδεις συζητήσεις, βιβλία κλπ).   Αποφασίζει, λοιπόν, να γίνει κρετίνος!

Πρόκειται για ένα πολύ ευχάριστο βιβλίο με χιούμορ αλλά και με κοινωνικό προβληματισμό.

«Εδώ έχουμε να κάνουμε με τον Πάολο Κοέλο από την ανάποδη, που βάζει τον ήρωα του σε μια πνευματική αναζήτηση της χαμένης βλακείας»     (Πασκάλ Μπρυκνέρ)

Βροντόσαυροι και βιβλιοθήκες

To 1977 o επικοινωνιολόγος Dennis A. Lewis ισχυρίστηκε ότι:

“Μέχρι το έτος 2000, όταν η παγκόσμια αυξανόμενη δικτύωση των επικοινωνιών θα προσφέρει στη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο ραγδαία πρόσβαση σε γνώση και πληροφορίες, οι επιστήμονες της πληροφόρησης και το επάγγελμα του βιβλιοθηκονόμου θα έχουν την τύχη των Βροντόσαυρων”.

Σήμερα βλέπουμε τις βιβλιοθήκες και τους βιβλιοθηκονόμους, όχι μόνο να υπάρχουν ακόμα αλλά και να συνεισφέρουν τα μέγιστα στην κοινωνία της πληροφόρησης.

Ανδρέου, Ανδρέας Κ. Βροντόσαυροι και βιβλιοθήκες. Ενδείκτης: Eνημερωτικό Δελτίο του Πανεπιστημίου Κύπρου. τχ.3, Οκτ. 2000 σ. 22-23.