Συλί Μπρουντόμ: ο πρώτος νομπελίστας λογοτέχνης

Ο Γάλλος ποιητής Συλί Μπρουντόμ (Sully Prudhomme 1839-1907) είναι ο πρώτος που κέρδισε το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1901.

Το βραβείο απονεμήθηκε ως "αναγνώριση της ιδιαίτερης ποιητικής σύνθεσής του, η οποία αποδεικνύει τον υψηλό ιδεαλισμό, την καλλιτεχνική τελειότητα και έναν σπάνιο συνδυασμό των ιδιοτήτων τόσο της καρδιάς όσο και του μυαλού".

Ο Prudhomme εξέδωσε συνολικά δώδεκα ποιητικές συλλογές, ένα βιβλίο το οποίο περιλαμβάνει ποίηση και πρόζα μαζί, καθώς και δύο βιβλία με δοκίμια, ένα βιβλίο φιλοσοφίας και ένα ημερολόγιο.

Ποιήματα του Sully Prudhomme στα ελληνικά, μπορείτε να διαβάσετε στα πιο κάτω βιβλία:

1. Ανθολόγιο γαλλικής λυρικής ποίησης (ανθολόγηση Κώστας Νησιώτης · μετάφραση Κώστας Νησιώτης. Αθήνα : Ίαμβος, 2011).

2. Προσεγγίσεις στη γαλλική ποίηση (ανθολόγηση Αλέξανδρος Μπάρας · μετάφραση Αλέξανδρος Μπάρας. Αθήνα : Πρόσπερος, 1986).

3. Παλαμάς, Κωστής. Ξανατονισμένη μουσική [μεταφράση Κωστή Παλαμά]. Αθήνα: Εστία, 1930.

Από το ανθολόγιο γαλλικής λυρικής ποίησης αντιγράφω το ποίημα του Sully Prudhomme «Τα μάτια», σε μετάφραση Κώστα Νησιώτη:

Τα μάτια

Γαλάζια, μαύρα, αγαπημένα

μάτια π’ αστράψαν σε μια αυγή,

τώρα σε μνήματα φυλακισμένα

ποθούν τον ήλιο να ξαναβγεί.

Βράδια αξέχαστα, ονειρεμένα

βαθιά μαγέψαν πάμπολλα μάτια,

φέγγουνε τ’ άστρα, φώτα ασημένια

ολούθε μάτια υγρά με δάκρυα.

Πάει η λάμψη, πάει τη’ χάσαν

όχι, δε γίνεται ποτέ αυτό!

Απλά γυρίσαν, κάτι κοιτάξαν

κάτι απόμακρο, πιο δυνατό.

Όπως τα άστρα είναι γραφτό τους

να σβήνουν κάποτε στον ουρανό,

έχουν τα μάτια το σούρουπό τους

μα κρύβουν μέσα τους άπειρο φώς.

Γαλάζια, μαύρα, αγαπημένα,

μένουν ολάνοιχτα μια χαραυγή

κι όταν σφαλίζουν γέρνουν στραμμένα

Προς την αιώνια αναλαμπή.