Η στιχουργός Ευτυχία
Παπαγιαννοπούλου γεννήθηκε το 1893 στο Αϊδίνιο της Μικράς Ασίας και πέθανε το
1972 στην Αθήνα.
Στην ταινία του 2019 με τον αλληγορικό τίτλο «Ευτυχία», η
ιστορία ξεκινά το 1922, με την
Μικρασιατική Καταστροφή και την μετεγκατάσταση της Ευτυχίας μαζί με την μητέρα
και τις κόρες της από το Αϊδίνιο στην Αθήνα. Στην Αθήνα την υποδέχεται ο άντρας
της, Κώστας Νικολαΐδης, ένας πλούσιος άντρας με τον οποίο όμως δεν είναι
ερωτευμένη.
Η Ευτυχία προσπαθεί να ξεφύγει από τον γάμο της και αρχίζει
να ασχολείται με τις Τέχνες, αρχικά μέσω της υποκριτικής. Εκείνη την περίοδο
αρχίζει να σημειώνει στίχους σε χαρτάκια. Συνάπτει ερωτικό δεσμό με τον ηθοποιό
Νίκο Αλεξίου και τον ακολουθεί στους περιοδεύοντες θιάσους, αλλά χωρίζονται
μετά από καυγά όταν ο μεθυσμένος Νίκος την βρίσκει να τζογάρει τον μισθό της
στα χαρτιά. Γνωρίζει την Μαρίκα Κοτοπούλη, όμως αντιλαμβάνεται ότι αυτή η ζωή
δεν της αρέσει και εγκαταλείπει την υποκριτική. Ο πρώτος άντρας δεν την αφήνει
να πάρει διαζύγιο, οπότε και αναγκάζεται να φύγει μαζί με μόνο μία από τις
κόρες της, γεγονός που της προκαλεί έντονη θλίψη. Θέλει να πάρει την μεγάλη
κόρη, αλλά όταν εκείνη τρέχει να ξεφύγει, εκείνη γυρνάει και παίρνει την μικρή.
Στο νέο της σπίτι υποδέχεται στην οικογένειά της τον Λουκά, ένα ομοφυλόφιλο
νεαρό ο οποίος της έκανε τα χατίρια, όπως να της αγοράζει τσιγάρα.